Όταν οι συγκρούσεις αποτελούν συνεχές γεγονός...

Η χθεσινή μέρα ήταν μία κακή εξαίρεση. Κάποιες εκατοντάδες φασιστοειδών βρέθηκαν στους δρόμους της Αθήνας για τον θάνατο των ελλήνων στρατιωτικών στην κρίση των Ιμίων. Είναι αυτοί που θεωρούν ως ύψιστη πηγή των όσων δεινών συμβαίνουν σήμερα τους μετανάστες. Θα είναι ψέματα να πούμε τους ξένους γενικά. Μια χαρά ήξεραν οι παππούδες τους να βαράνε προσοχές στις εντολές των γερμανών, των ιταλών, των άγγλων και των αμερικάνων χασάπηδων.
Υπάρχει όμως ένα ρεύμα κοινωνικής ανυπακοής, από την άλλη πλευρά, που διαρκώς αναπτύσσεται. Από τις συγκρούσεις συντρόφων με την αστυνομία και τα φασιστοειδή μέχρι και τα διαρκή γεγονότα στην Κερατέα. Σε Ηγουμενίτσα, Καρδίτσα και Καβάλα (απ΄ όπου και η φωτογραφία), αντιφασιστικές συγκεντρώσεις και πορείες αλληλεγγύης στους μετανάστες των κέντρων κράτησης δείχνουν πως ένας πολιτικός χώρος έχει τις δυνάμεις, μέσα σε ένα δυσμενές και ιδιαίτερα κατασταλτικό κλίμα, να αντιστέκεται και να απαντά δυναμικά.
Από την άλλη πλευρά, οι συγκρούσεις στην Κερατέα μετρούν ήδη διώξεις και πολύ πρόσφατα έναν τραυματία. Το κράτος θα κάνει ό,τι μπορεί να αποφεύγεται η σύνδεση του ευρύτερου αυτού ρεύματος ανυπακοής με τις ακηδεμόνευτες και αδιαμεσολάβητες οργανωμένες μορφές του κοινωνικού κινήματος, η σύνδεση δηλαδή ανυπάκουων κοινωνικών κομματιών με την ευρύτερη αντιεξουσιαστική δράση.
Η οργανωμένη και διαρκής δράση στους κοινωνικούς τόπους δείχνει όλο και πιο απαραίτητη υπόθεση. Η προετοιμασία για τα χειρότερα είναι και ο πιο πιθανός τρόπος αποφυγής τους...
Τ.Κ.