Αναδημοσιεύουμε κείμενο που μοιράστηκε σήμερα, 25η Μαρτίου, στο Λαύριο, κατά τη διάρκεια της παρέλασης
(πηγή: http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1276766)
Λεφτά υπάρχουν…
Έχουμε πόλεμο!
Η Ελλάδα εδώ και μια βδομάδα αποτελεί, κατ επιλογή της, μέρος των στρατευμάτων που βομβαρδίζουν την Λιβύη. Ο σκοπός και ο στόχος του πολέμου αυτού είναι γνωστός: η εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών δυνάμεων της Λιβύης, από το γαλλικό(κυρίως) Κεφάλαιο. Αυτό που ίσως δεν είναι γνωστό, είναι ότι ο πόλεμος αυτός στοιχίζει στις τσέπες των φορολογούμενων περι το 1.000.000 ημερησίως. Ποσό που μάλλον βγήκε από κάποια μαγική τρύπα καθώς το μόνο που ακούμε τον τελευταίο καιρό είναι ότι λόγω οικονομικής στενότητας ¨η κυβέρνηση αναγκάζεται¨ να κόψει από την εκπαίδευση, από την υγεία, από τις συντάξεις και γενικά από οτιδήποτε αποτελεί ταξικό κεκτημένο της εργατικής τάξης εδώ και έναν αιώνα.
Και ο εχθρός είναι εδώ
Την στιγμή που το Κράτος λοιπόν σφιχταγγαλιάζει τις τράπεζες (στα 100 δίς. Έφτασε η οικονομική ¨βοήθεια¨ που εμείς θα πληρώσουμε σε αυτές), συμμετέχει σε ιμπεριαλιστικούς πολέμους και κάνει προσλήψεις μόνο στα σώματα ασφαλείας(και δεν εννοούμε δυστυχώς την πυροσβεστική), καταστρέφει κάθε λόγο που θα μπορούσε να έχει ο λαός για να το στηρίξει. Πρέπει να γίνει κατανοητό οτι το Κράτος παίρνει από μας για να σώσει τους τοκογλύφους που όλοι μας χρωστάμε και προσλαμβάνει μπάτσους για να μας καταστείλει όταν διαμαρτυρηθούμε!! Την ίδια στιγμή η όποια πραγματική παραγωγή της χώρας καταστρέφεται, η αστική τάξη παρότι έχουμε φτάσει να πουλάμε την εργατική μας δύναμη τσάμπα δεν φαίνεται διατεθειμένη να επενδύσει στην δημιουργία παραγωγικών επιχειρήσεων με αποτέλεσμα η ανεργία να ανεβαίνει με ρυθμούς 2% μέσα σε ένα μήνα!
Viva la revolucion
Δεν είμαστε από αυτούς που ζητάνε με ευκολία γενικά και αόριστα μια επανάσταση προς το άπειρο. Ούτε είμαστε από αυτούς που υπόσχονται την Γη της Επαγγελίαςαπό την πρώτη στιγμή της αλλαγής. Στο σημείο που βρισκόμαστε, κάθε δρόμος είναι δύσκολος και ανηφορικός. Είτε μείνουμε υπόδουλοι στους σχεδιασμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των τραπεζών, είτε διαλέξουμε την άρνηση του χρέους, την καταστροφή του καπιταλισμού, την παραγωγική ανάπτυξη της χώρας και την οικοδόμηση μιας οικονομίας και μιας κοινωνίας που θα στηρίζεται στην ισότητα και στην εξάλειψη της εκμετάλευσης, σε πρώτο στάδιο τα πράγματα θα είναι δύσκολα. Είναι όμως μόνο ένας ο δρόμος που σε βάθος χρόνου θα μας επιτρέψει να αποκτήσουμε όσα μας αξίζουν. Οσα μας κλέβαν και πριν την κρίση. Την εργασιακή μας υπεραξία, την ελευθερία μας, το δικαίωμα στον αυτοκαθορισμό. Την ζωή μας την ίδια. Ο τρόπος υπάρχει και ο δρόμος στρώνεται όσο περπατάμε σε αυτόν.
Ολος ο πλούτος στον κόσμο της εργασίας,όχι στις τράπεζες και στα αφεντικά
Όχι άλλες δαπάνες για το κράτος καταστολής
Καμμία ιμπεριαλιστική επέμβαση στην Λιβύη
Πρωτοβουλία ελευθεριακών κομμουνιστών Λαυρίου