Παρασκευή 12 Αυγούστου 2016

Δήλωση της DAF ( Αναρχική Επαναστατική Δράση) για την πολιτική κατάσταση στην Τουρκία - 17 Ιουλίου 2016



Το κράτος είναι πραξικόπημα, η Επανάσταση είναι Ελευθερία!


Το πραξικόπημα, το οποίο αποτελεί μια αναπόφευκτη πραγματικότητα της κρατικής παρουσίας στην περιοχή της Τουρκίας από τη στρατιωτική χούντα του 1980, αναδύθηκε μετά από 36 χρόνια, τη νύχτα της 15ης Ιουλίου. Πολλά κρατικά κτίρια είχαν αποκλειστεί για λίγες ώρες κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής κινητοποίησης σε Κωνσταντινούπολη και Άγκυρα. Το πραξικόπημα ξεκίνησε με πτήσεις επίδειξης των μαχητικών αεροσκαφών στην Άγκυρα και με τον αποκλεισμό των γεφυρών στην Κωνσταντινούπολη από τους στρατιώτες, και συνεχίστηκε με την ομηρία του αρχηγού του γενικού επιτελείου και τον θόρυβο από τα τανκ και τους πυροβολισμούς στους δρόμους Πολλά κρατικά κτήρια δέχτηκαν πυρά από F16 και ελικόπτερα, συμπεριλαμβανομένου και του κτιρίου της Βουλής, καθώς και του αρχηγείου της Εθνικής Οργάνωσης Πληροφοριών (ΜΙΤ), ενώ υπήρξαν συγκρούσεις σε πολλά σημεία μεταξύ στρατιωτών και αστυνομικών. Μετά τα γεγονότα, η τηλεοπτική ροή της κρατικής τηλεόρασης διακόπηκε και διαβάστηκε η διακήρυξη του πραξικοπήματος η οποία ήταν υπογεγραμμένη ως «Αποκαθιστώντας την ειρήνη στη χώρα». Όταν το ''5ώρο πραξικόπημα" τελείωσε, περισσότεροι από 100 στρατιώτες, πάνω από 80 αστυνομικοί και περισσότεροι από 80 αντι-πραξικοπηματίες διαδηλωτές έχασαν τη ζωή τους. 2839 στρατιώτες, μεταξύ των οποίων πολλά υψηλόβαθμα στελέχη, συνελήφθησαν.
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου των 36 ετών, το πραξικόπημα ως εργαλείο πολιτικής καταπίεσης, βίας και καταστολής, έχει χρησιμοποιηθεί ως απειλή από το στρατό ξανά και ξανά. Χωρίς αμφιβολία, για εμάς, τους καταπιεσμένους, το πραξικόπημα σημαίνει βασανιστήρια, καταστολή και τη σφαγή των ανθρώπων σε αυτή την περιοχή αυτή την περίοδο. Είναι φανερό ότι μια δομή η οποία λαμβάνει ισχύ από τις σφαγές που κάνει, θα συνεχίσει να κάνει σφαγές στο όνομα της "προστασίας της αδιαίρετης ενότητας της χώρας". Το πρόσφατο πραξικόπημα είναι αποτέλεσμα των ομάδων εξουσίας που μάχονται για την εξουσία στο εσωτερικό του κράτους. Ίσως, η κρυφή ύπαρξη αυτών των ομάδων εξουσίας έξω από το κράτους ωθεί τον ορισμό τους σε μια ευρύτερη κλίμακα. Ωστόσο, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι εκείνοι που ενίσχυσαν την εξουσία τους, ως αποτέλεσμα του 5ωρου πραξικοπήματος είναι η σημερινή κυβέρνηση και ο αρχηγός του κράτους.

Το βράδυ που ξεκίνησε ως ένα στρατιωτικό πραξικόπημα έγινε σε μια "ανάπαυλα δημοκρατίας", ενώ η κρατική εξουσία απέκτησε τον έλεγχο. Το κυβερνών κόμμα AKP, κέρδισε τον τίτλο εκείνου που “απέκρουσε ένα πραξικόπημα” με την νίκη του εναντίον του πραξικοπήματος παρέμεινε στην κορυφή της νομιμότητας ως νόμιμα εκλεγμένο κόμμα . Όλη τη νύχτα, όλα τα τηλεοπτικά κανάλια μετέδιδαν ότι εξυπηρετούσε αυτή τη νίκη και έφτιαξαν την προπαγάνδα της ψευδαίσθησης της δημοκρατίας ενσαρκωμένη από τον Ταγίπ Ερντογάν. Αυτή η προπαγάνδα γινόταν συνεχώς και από τα ΜΜΕ που ήταν γνωστό ότι ήταν αντίθετα στην κυβέρνηση. Σε αυτό τον αγώνα για την κρατική εξουσία, τα ΜΜΕ, όχι μόνο πήραν το μέρος του Ταγίπ Ερντογάν, αλλά έπαιξαν ρόλο στη διοχέτευση των ανθρώπων στους δρόμους.

 Όπως τα μέσα ενημέρωσης ,έτσι και τα κόμματα της αντιπολίτευσης ,τα οποία μέχρι τότε δεν “αντάλλασαν” την στήριξή τους στο AKP , μετά την έναρξη της διαδικασίας του πραξικοπήματος έπεσαν στην παγίδα της κρατικής εξουσίας που εμπόδιζε κάθε άλλη πολιτική έκφραση να ασκήσει πολιτική. Η στάση τους - το να πάρουν δηλαδή θέση υπέρ της “δημοκρατίας” και κατά του πραξικοπήματος - λειτούργησε σαν μια μάσκα της πολιτικής τους άγνοιας. Αυτό δείχνει σαφώς ότι, βραχυπρόθεσμα, δεν θα κινητοποιηθούν εκτός από το να ενισχύσουν την κρατική πολιτική εξουσία. Με το να καθορίζουν εκείνους που "θα πεθάνουν όταν ο Ταγίπ Ερντογάν το διατάξει, πυροβολώντας όταν πει πυροβολήστε", γεμίζοντας τις πλατείες με συνθήματα "θέλουμε τη θανατική ποινή", επικεντρώνοντας στο λιντσάρισμα για όποιους στέκονται απέναντι, ως "υποστηρικτές της δημοκρατίας ", τα κόμματα της αντιπολίτευσης δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να επιδεικνύουν μια πολιτική στασιμότητα.

 Με αυτό το πραξικόπημα και τη νίκη εναντίον του πραξικοπήματος, το ΑΚΡ έχει τώρα το περιβάλλον που χρειάζεται για να δημιουργήσει τον ιδεολογικό μετασχηματισμό της κοινωνίας. 
Το "50% που δεν περιορίστηκαν στα σπίτια τους" και βγήκε στους δρόμους, θεωρήθηκε ως απειλή από τον Ταγίπ Ερντογάν κατά τις διαμαρτυρίες στο Gezi. Η φασιστική νοοτροπία, η οποία αποτελεί σημαντικό τμήμα του ιδεολογικού μετασχηματισμού που λαμβάνει χώρα από το νόμο  έως την κοινωνική ζωή, «ξύπνησε» από εκείνους που κινητοποιήθηκαν από το κράτος στους δρόμους. Εκτός από αυτό, προσποιήθηκαν ότι δρούσαν ως υπερασπιστές της δημοκρατίας... Δεν είναι δύσκολο να μαντέψει πώς οι "δημοκρατικές κινητοποιήσεις" θα αντιμετωπίσουν τους καταπιεσμένους με διαφορετικούς τρόπους σε διάφορες περιοχές. Έχουμε ήδη ακούσει ειδήσεις για ενέργειες λιντζαρίσματος προς εκείνους που δεν παίρνουν το μέρος της ενισχυμένης εξουσίας του κράτους. 
 Ο αγώνας αυτών των ομάδων εξουσίας που προσπαθούν να αποκτήσουν την κρατική εξουσία, που ασκείται μέσω της αυξανόμενης οικονομικής και πολιτικής αδικίας· δεν είναι τίποτα άλλο από τη διαιώνιση της εξουσίας των καταπιεστών έναντι των καταπιεζόμενων, προκειμένου να καταστρέψει την ελευθερία των καταπιεσμένων. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ούτε η ορατή ή η αόρατη δικτατορία, ούτε ο στρατός των πολιτικών δομών, ούτε το πραξικόπημα, ούτε οι εκλογές των πολιτικών δυνάμεων που είναι ο εχθρός του λαού, δεν έχει τίποτα να κάνει με τη βούληση του λαού. 
Εμείς, που πιστεύουμε ότι η ελεύθερη ζωή δεν μπορεί να δημιουργηθεί από ένα πραξικόπημα ή από τις εκλογές, αναγνωρίζουμε την ύπαρξη του κράτους ως ένα πραξικόπημα  στην ελευθερία μας και η εξέγερσή μας θα συνεχίζεται μέχρι να δημιουργηθεί ένας ελεύθερος κόσμος. Το κράτος είναι το πραξικόπημα, η επανάσταση είναι η ελευθερία. Αυτό που έχουμε όλοι ανάγκη, δεν είναι να αντλήσουμε ελπίδα από τις μάχες μεταξύ των «αρχών», αλλά να ξέρουμε ότι η ελπίδα είναι επανάσταση για την ελευθερία.

 Αναρχική Επαναστατική Δράση (DAF)

Σάββατο 25 Ιουνίου 2016

Aφιέρωμα στα 80 χρόνια από την Ισπανική Επανάσταση από 26 Ιούνη - 15 Ιούλη, στο Ευτοπικό Εργαστήρι


Με αφορμή τη συμπλήρωση 80 ετών από την έναρξη της Ισπανικής Επανάστασης (το 1936), διοργανώνουμε στο Ευτοπικό εργαστήρι ένα αφιέρωμα εκδηλώσεων με συζητήσεις/προβολές.

ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ
  • Δευτέρα 27 Ιούνη - Η οργάνωση και ο ρόλος των γυναικών στην Ισπανική Επανάσταση καθώς και σύγχρονα παραδείγματα γυναικείας οργάνωσης, συνδιοργάνωση με την ΕΣΕ Θεσσαλονίκης
  • Τετάρτη 29 Ιούνη - Βιβλιοπαρουσίαση "Οι Ισπανοί Αναρχικοί - Τα Ηρωικά Χρόνια 1868-1936", Μάρεϊ Μπούκτσιν από τις εκδόσεις ΒΙΒΛΙΟΠΕΛΑΓΟΣ
  • Τετάρτη 6 Ιούλη - Συζήτηση για την Ισπανική Επανάσταση μέσα από την αναρχική/ελευθεριακή βιβλιογραφία.
  • Τετάρτη 13 Ιούλη - Παρουσίαση του υπό έκδοση βιβλίου "Έτοιμοι για επανάσταση - οι επιτροπές άμυνας της CNT στη Βαρκελώνη 1933-38" του Agustín Guillamón από την Ασύμμετρη Απειλή (μέλος του κινηματικού εκδοτικού εγχειρήματος Los Solidarios)
ΠΡΟΒΟΛΕΣ
  • Παρασκευή 8 Ιούλη - ταινία: Las 13 rosas (Τα 13 τριαντάφυλλα)
  • Παρασκευή 15 Ιούλη - ντοκιμαντέρ: "Συλλογικά Όνειρα" / "Sueños Colectivos"
* Όλες οι εκδηλώσεις/προβολές ξεκινούν στις 20:30
Προσοχή, σύντροφοι! Αξίζει περισσότερο να προετοιμάζεσαι με θάρροςκι ας κάνεις λάθος-, 
παρά να θρηνείς λόγω ολιγωρίας.” * (Εθνική Επιτροπή της CNT, Σαραγόσα, 14 Φλεβάρη 1936)

http://eutopia.gr/

Τρίτη 7 Ιουνίου 2016

Εκδήλωση * Συζήτηση - Τετάρτη 8 Ιούνη 2016 - 19:00, με τη συμμετοχή Ιταλών συντρόφων



 Ενημερωτική συζήτηση για την κινηματική κατάσταση σήμερα 
στην Ιταλία και στη Γαλλία, 
με τη συμμετοχή Ιταλών συντρόφων
στο Ευτοπικό Εργαστήρι 
(Λεωνίδου 62 κ Θερμοπυλών, Κεραμεικός)

Ομάδα Ελευθεριακών Κομμουνιστών, Αθήνα - Ιούνης 2016

Πέμπτη 26 Μαΐου 2016

Αλληλεγγύη στους ολικούς Αρνητές Στράτευσης

ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΩΡΑ ΣΤΟ ΣΤΡΑΤΟ

Σ’αυτή τη δολοφονική εθνική μηχανή δημιουργημένη από τα κράτη, με στόχο την προστασία του κεφαλαίου και των επενδύσεων τους.

ΕΝΑΝΤΙΟΝΩΜΑΣΤΕ στον εξαναγκασμό που μας ασκείται για συμμετοχή στις διακρατικές διαμάχες που υποθάλπτουν τον εθνικισμό, τον θρησκευτικό φονταμενταλισμό, την γενικότερη στρατικοποίηση των ζωών μας.

ΠΡΟΤΑΣΣΟΥΜΕ την αλληλεγγύη μεταξύ των λαών και στηρίζουμε έμπρακτα τους συντρόφους που επιλεγούν συνειδητά να μην υπηρετήσουν κανενός είδους στρατιωτική θητεία, δηλώνοντας ολικοί αρνητές στράτευσης με αποτέλεσμα να υποστούν τις σχετικές συνέπειες με αποκορύφωμα τη δίκη τους από στρατοδικείο.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΟΛΙΚΟΥΣ ΑΡΝΗΤΕΣ

* Γιώργο Τσίτσια-Γεωργαντά, 31 Μάη 2016, στρατοδικείο Λάρισας 
* Δημήτρη Χατζηβασιλειάδη, 2 Ιούνη 2016, στρατοδικείο Ρούφ, Αθήνα 

Ομάδα Ελευθεριακών Κομμουνιστών, Μάης 2016, Αθήνα

Τρίτη 3 Μαΐου 2016

Τετάρτη 11 Μάη - 20:30, μια παράσταση για την Αλληλεγγύη σε Αγωνιζόμενους πολιτικούς πρόσφυγες

Την ώρα που χιλιάδες πρόσφυγες/μετανάστες εγκλωβίζονται εντός των ορίων της χώρας 
με το κλείσιμο των συνόρων, κάποιοι απ’ αυτούς με τη συνδρομή αλληλέγγυων 
επιλέγουν να καλυτερέψουν τους όρους ζωής τους δημιουργώντας υποδομές 
(για στέγαση, σίτιση κλπ.) και να δημιουργήσουν ισότιμες σχέσεις με τους ντόπιους.

Έτσι λοιπόν ως αποτέλεσμα των σχέσεων που οικοδομούμε καιρό τώρα
ως συλλογικότητα με συγκεκριμένη κοινότητα πολιτικών προσφύγων,
αποφασίσαμε να στηρίξουμε έμπρακτα μια νεοσύστατη ΔΟΜΗ στέγασης
που οι ίδιοι δημιούργησαν στο κέντρο της Αθήνας.  

Αυτό σε καμιά περίπτωση δεν σημαίνει πως δεν θεωρούμε εξίσου σημαντικές
τις ήδη υπάρχουσες δομές φιλοξενίας/αλληλεγγύης σε πρόσφυγες και μετανάστες.

Για το σκοπό αυτό θα δοθεί μια θεατρική παράσταση με την ομάδα  
Τσιριτσάντσουλες στο χώρο του Ευτοπικού Εργαστηρίου   
(Λεωνίδου 62 & Θερμοπυλών, Κεραμεικός), 
όπου παράλληλα θα συγκεντρώνονται και είδη πρώτης ανάγκης
για την κάλυψη βασικών αναγκών.

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ!!

ομάδα ελευθεριακών κομμουνιστών
Αθήνα, Μάης 2016

Δευτέρα 15 Φεβρουαρίου 2016

Ενημέρωση για την πορεία αλληλεγγύης στην κουρδική αντίσταση και αυτοργάνωση στην Αθήνα

Με μία πορεία αλληλεγγύης στην αντίσταση και αυτοοργάνωση των κουρδικών περιοχών και εναντίωσης στις στρατιωτικές επιχειρήσεις των τουρκικών δυνάμεων ασφαλείας ολοκληρώθηκε στην Αθήνα (το Σάββατο 13/2) η Κοινή Εβδομάδα Δράσεων, που είχε προγραμματιστεί να πραγματοποιηθεί από τις 6 έως τις 13 Φεβρουαρίου. 
Στην πορεία συμμετείχαν πάνω από 400 αναρχικοί/ελευθεριακοί. Η πορεία ξεκίνησε από το Μοναστηράκι, πέρασε από την Ομόνοια και στη συμβολή των οδών Πατησίων και Σταδίου βρήκε μπροστά της ένα τείχος από διμοιρίες των ΜΑΤ.
Τελικά, έγινε εφικτό η πορεία να συνεχίσει επί της Σταδίου και, μέσω της οδού Πεσματζόγλου, να φτάσει στα Προπύλαια. Οι αστυνομικές δυνάμεις δεν επέτρεψαν στην πορεία να φτάσει ως το Σύνταγμα, όπου εκεί θα συναντούσε την πορεία των κούρδων και τούρκων αγωνιστών, η οποία κατέφτασε από την Αγία Παρασκευή. Και αυτή η πορεία είχε κοπεί από τις αστυνομικές δυνάμεις αλλά έγινε εφικτό να προσεγγίσει το Σύνταγμα από παρακαμπτήριους δρόμους.
Μετά το τέλος της πορείας, μεγαλύτερες ή μικρότερες ομάδες συντρόφων έφτασαν στο Σύνταγμα συναντώντας την πορεία των τούρκων και κούρδων αγωνιστών και στη συνέχεια πορεύτηκαν από κοινού προς την Τουρκική Πρεσβεία. Στη συμβολή των οδών Βασ. Σοφίας και Ρηγίλης, η πορεία ανακόπηκε από δυνάμεις των ΜΑΤ.
Στην Κοινή Εβδομάδα Δράσεων συμμετείχαν ομάδες και πρωτοβουλίες από εννιά πόλεις της Ελλάδας, πραγματοποιώντας συγκεντρώσεις, παρεμβάσεις αλλά και άλλες μορφές δράσεων. Η εβδομάδα αυτή κατέδειξε το ενδιαφέρον αλλά και τη διάθεση για έμπρακτη διεθνιστική αλληλεγγύη από ένα μεγάλο τμήμα των αναρχικών/ελευθεριακών σε όλη την Ελλάδα.
Έχει πολύ μεγάλη αξία πως η Κοινή Εβδομάδα Δράσεων αγκαλιάστηκε από αρκετούς/ές συντρόφους/ισσες, οι οποίοι/ες συνέβαλαν με τον δικό τους ο/η καθένας/μία τρόπο.
Η αναρχική διεθνιστική αλληλεγγύη μπορεί να διαμορφώσει ένα δυνατό ιστό συνεργασίας μεταξύ των ανθρώπων που αντιστέκονται και αγωγίζονται, μεταξύ εκείνων των τμημάτων των λαών που εξεγείρονται απέναντι σε κάθε καταπιεστικό θεσμό στο χώρο της Μεσογείου.
 
Σε Ελλάδα, Τουρκία και Συρία
Αγώνας για τη γη και την ελευθερία

ομάδα ελευθεριακών κομμουνιστών
15/2/2016

Τετάρτη 10 Φεβρουαρίου 2016

η αγροτική πολιτική και ο προσαντολισμός της

Πριν από 120 χρόνια, ένας από τους πατριάρχες της Ιταλικής αμπελουργίας και Οινολογίας, ο Σάντε Τσεττολίνι, στον πρόλογο του βιβλίου του “Vini di Famiglia” (σε ελεύθερη μετάφραση «τα σπιτικά κρασιά», τα κρασιά οικογενειακής παραγωγής») έγραφε τα εξής (οι επισημάνσεις του γράφοντος):

Έγραψα αυτό το βιβλίο ως διαμαρτυρία εναντίον της υπερβολικής εύνοιας που ο νόμος της 7ης Ιούλ. 1904 και ο αντίστοιχος κανονισμός για το εμπόριο και τη λεγόμενη γνησιότητα των κρασιών, επιφυλάσσει στους μεγάλους γαιοκτήμονες/αμπελουργούς σε βάρος των μικρών και της λαϊκής κατανάλωσης.
Εύνοια, που στην νομοθεσία των άλλων λαών που καλλιεργούν το αμπέλι (νομοθεσία που από άλλες απόψεις είναι πολύ αυστηρότερη από την δική μας), ή δεν υπάρχει παρα μόνο μερικώς, ή οι σχετικές παραχωρήσεις πλαισιώνονται από αντίστοιχες εγγυήσεις ωστε το τίμιο εμπόριο να μην καταστέλλεται από την καλή του πίστη και να μην ζημιώνεται.
Δεν είναι έργο σοφής οικονομίας, ούτε καλώς εννοούμενης διαχειριστικής πολιτικής το να παρεμποδίζεται ο οινοπαραγωγός που θέλει να επωφεληθεί από όλη την πρώτη ύλη που έχει στη διάθεσή του, με την χρήση όλων αυτών των απλών και και υγιειών διαδικασιών που η -, πλέον σχεδόν εκατονταετής- πρακτική, έχει καθιερώσει και η επιστήμη εγκρίνει, για να βελτιώσει και να αυξήσει, εφόσον χρειαστεί, το προϊόν του. Δεν είναι αξιέπαινη η νομοθετική πράξη αυτή που ζημιώνει τους πολλούς προς όφελος των ολίγων· τα δημόσια οικονομικά προς χάριν μιας προνομιούχου κάστας· και την δημόσια υγεία – και ειδικά αυτήν της εργατικής τάξης, την οποία η έλλειψη του κρασιού οδηγεί στον αλκοολισμό1 – για να δώσει πατημα ν’ανέβουν λίγοι φιλόδοξοι πολιτικοί που μην βρίσκοντας άλλο τρόπο για να ξεχωρίσουν απ’το πλήθος, κάνουν το εαυτό τους υπερασπιστή κλειστών και εγωιστικών συμφερόντων.
Υπαγορεύοντας τους κανόνες με τους οποίους ο καλλιεργητής μπορεί να επωφεληθεί πλήρως από τη συγκομιδή του, εγώ πιστεύω οτι έκανα τίμια, καλή, και καίρια δουλειά, έτσι ώστε να προκύψει κάποια ωφέλεια στον τόπο στις χρονιές με φτωχές σοδειές παραγωγής, όπως αυτή η άθλια της τρέχουσας χρονιάς. Αν τι μη άλλο, ας ληφθεί, ως εκ τούτου, λογισμός των προθέσεών μου. Δεν έχω την τύχη να είναι παραγωγός, είμαι ένας γέρος τεχνικός της βιομηχανίας και ένας νηφάλιος καταναλωτής. Η φωνή μου, όσο και λίγο να αξίζει, μπορεί να θεωρηθεί ως η φωνή του ιταλού που δουλεύει και δεν θέλει να στερηθεί την παρηγοριά που του δίνει το προϊόν του αμπελιού, αν και πολύ μέτριας ποιότητας, αρκεί να είναι, απλά μιλώντας, υγιεινό, ευχάριστο, επωφελές στην υγεία. Ελπίζω ότι, σε μία μελλοντική αναθεώρηση προαναφερθέντος νόμου - τόσο χύμα κατανοητού και ακόμα χειρότερα εφαρμοζόμενου - τοΚοινοβούλιο θα λάβει δεόντως υπόψη, εκτός από τα συμφέροντα των μεγαλοαμπελοκαλλιεργητών, και τις απαιτήσεις των λογότερο εχόντων καταναλωτών, διότι οι πλούσιοι έχουν πάντα τον τρόπο να ικανοποιήσουν τις απαιτήσεις των συνηθειών τους: αυτό δεν είναι δυνατόν για όποιον ζει από την δουλειά του και με τους περιορισμένους πόρους ενός σφιχτού οικογενειακού ισολογισμού.
Και αυτή η [κοινωνική] τάξη σχηματίζει λεγεώνα [στμ ιταλικός ιδιωματισμός που σημαίνει οτι αποτελείται από μεγάλο πλήθος και έχει εκκρηκτική δυναμική].

Ήδη, η ισχύουσα νομοθεσία, όχι μόνο δεν λαμβάνεται σοβαρά υπόψη από την κυβέρνηση, αλλά ακόμη και από εκείνους που θα έπρεπε να την εφαρμόζουν και να καταλογίζουν τις σχετικές ποινές.

Καθηγητής Σάντε Τσεττολίνι


Ας σχολιάσουμε λίγο τι έγραφε ο καθηγητής πριν από –το επαναλαμβάνω- 120 χρόνια. Η αξία αυτών που έγραφε τότε για την ιταλία, είναι πολύ επίκαιρη για το σήμερα στην ελλάδα. Ο νόμος στον οποίο αναφέρεται, τόσο σε φορολογικό όσο και σε τεχνικό επίπεδο, έχει απίστευτες ομοιότητες με τα σημερινά που έχουν βγάλει τους αγρότες γενικότερα, αλλά και τους αμπελουργούς και οινοπαραγωγούς είδικότερα στο δρόμο.

Πέραν της κοινότυπης αλλά πάντα επίκαιρης διαπίστωσης το γέροντα καθηγητή οτι «κάποιοι» πολιτικοί για να κάνουν καριέρα προασπίζονται τα συμφέροντα λίγων και ισχυρών, και νομοθετούν ωστε ο νόμος να είναι εγγυητής «υπερβολικής εύνοιας [...]στους μεγάλους γαιοκτήμονες/αμπελουργούς σε βάρος των μικρών και της λαϊκής κατανάλωσης» (και θα ήταν τραγικό φαντάζομαι για τον συγκεκριμένο, να αντιλήφθηκε προς το τέλος της ζωής του οτι, όπως έλεγαν τα κουμμούνια, ο νόμος είναι η βούληση της άρχουσας τάξης ανηγμένη σε δίκαιο), η μεγαλύτερη ομοιότητα, είναι σε αυτό που υποννοείται με τη φράση: «Δεν είναι έργο σοφής οικονομίας, ούτε καλώς εννοούμενης διαχειριστικής πολιτικής το να παρεμποδίζεται ο οινοπαραγωγός που θέλει να επωφεληθεί από όλη την πρώτη ύλη που έχει στη διάθεσή του»

Τρίτη 9 Φεβρουαρίου 2016

ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΣΤΟ DIYARBAKIR ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΗΣ MERKEL ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ



Οικολογική Κίνηση Μεσοποταμίας Diyarbakir /Τουρκία
Δελτίο Τύπου, 08.02.2016

ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΣΤΟ DIYARBAKIR ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΗΣ MERKEL ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ:
«Είστε έτοιμοι να δεχτείτε επιπλέον εκατοντάδες χιλιάδες Κούρδους πρόσφυγες από την Τουρκία;»
Σήμερα μια ομάδα συγκεντρώθηκε στην περιοχή Sümerpark της πόλης του Diyarbakir για να διαδηλώσει κατά της Γερμανίδας καγκελάριου κ. Άνγκελα Μέρκελ η οποία επισκέπτεται την Τουρκία. Οι διαμαρτυρόμενοι επέκριναν την Μέρκελ για την διπρόσωπη πολιτική της για το θέμα της προσφυγικής κρίσης και πιο συγκεκριμένα για τη συμφωνία της ΕΕ με την Τουρκία.

Κατά τη διάρκεια ομιλίας τους δήλωσαν τα παρακάτω:
Η ΕΕ υπέγραψε συμφωνία με την Τουρκική κυβέρνηση τον Οκτώβριο του 2015 η οποία έχει σαν στόχο να κρατήσει εκατομμύρια προσφύγων στην Τουρκία με διάφορα μέσα και πράξεις και να μην τους αφήσουν να πάνε στην Ευρώπη. Ωστόσο, αυτό έχει σαν αποτέλεσμα η ΕΕ να εξαρτάται από την τουρκική κυβέρνηση περισσότερο από ποτέ, κάτι που έχει σοβαρές επιπτώσεις για τους ανθρώπους  των κουρδικών περιοχών στην Τουρκία. Εξαιτίας αυτής της συμφωνίας η τουρκική κυβέρνηση έχει ένα ελεύθερο χέρι στον πόλεμό της κατά των Κούρδων ο οποίος έχει αρχίσει από τον Ιούλιο του 2015 και έχει οδηγήσει στο θάνατο 250 πολιτών και στην καταστροφή τεσσάρων πόλεων. Η ΕΕ και οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις δεν επικρίνουν άλλο τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τα εγκλήματα του τουρκικού κράτους κατά του Κουρδικού πληθυσμού. Έχουν ακόμα ανοίξει και νέα κεφάλαια στην ενταξιακή διαδικασία της Τουρκίας στην ΕΕ. 

Το μόνο που ενδιαφέρει τη Μέρκελ και την ΕΕ είναι να μην περάσουν μεγάλοι αριθμοί προσφύγων στην Ευρώπη. Αρχικά θα θέλαμε να δηλώσουμε ότι οι πολιτικές της ΕΕ και των ΗΠΑ έχουν ευθύνη για τη συνέχιση των πολέμων στη Συρία, το Ιράκ και σε άλλες χώρες. Ακόμα δεν κάνουν αρκετά για να σταματήσουν τους πολέμους, ειδικά ο εταίρος τους η Τουρκία υποστηρίζει το ISIS και άλλους τζιχαντιστές στη Συρία. Έτσι, έχουν την ευθύνη να λάβουν ένα σημαντικό μέρος των προσφύγων. Περαιτέρω πιστεύουμε ότι η Τουρκία εκμεταλλεύεται το προσφυγικό ζήτημα για να πιέσει τη Δύση σε διάφορα θέματα (όπως μια επέμβαση στη Συρία) και να σιωπήσει σχετικά με το βάναυσο πόλεμο στις περιοχές μας. Και μην ξεχνάτε ότι μέσα από τη στήριξη του ISIS και άλλων τζιχαντιστών στη Συρία από την Τουρκία (σε συνεργασία με τη Σαουδική Αραβία) η προσφυγική κρίση έχει βαθύνει. Ενώ αυτά συμβαίνουν στην πραγματικότητα, πώς η ΕΕ θέλει να ενεργήσει με την Τουρκία, με την λογική της ειρήνης, της δημοκρατίας και της σταθερότητας;    

Πέμπτη 28 Ιανουαρίου 2016

Κοινή εβδομάδα Δράσεων 6-13 Φλεβάρη 2016



Ενάντια στις πολεμικές επιχειρήσεις των τουρκικών δυνάμεων ασφαλείας και για την Αλληλεγγύη στην Αντίσταση και Αυτοοργάνωση των Κουρδικών περιοχών

Εδώ και 15 χρόνια, το ριζοσπαστικό κουρδικό κίνημα, εγκαταλείποντας την ιδέα του σχηματισμού ενός ξεχωριστού νέου εθνικού κράτους, έχει διαμορφώσει ένα ανοιχτό κοινωνικό πείραμα: το πείραμα της δημοκρατικής αυτονομίας. Σχηματίζοντας δημοκρατικά συμβούλια σε κάθε δήμο, προσπαθεί να διαμορφώσει μία συνομοσπονδία όλων των κουρδικών περιοχών. Το πρώτο μεγάλο βήμα έγινε με τη δημιουργία της ομοσπονδίας των τριών καντονιών στη βόρεια Συρία, το 2014, που απέκτησε ως σύμβολο την πολύμηνη ηρωική αντίσταση των Μονάδων Προστασίας του Λαού στην περιοχή της Ροζάβα.
Από το καλοκαίρι μέχρι σήμερα, οι κηρύξεις αυτονομίας πολλών δήμων στις κουρδικές περιοχές της νοτιοανατολικής Τουρκίας σήμανε την κήρυξη ενός βίαιου και πολύνεκρου πολέμου από την πλευρά των τουρκικών στρατιωτικών και αστυνομικών δυνάμεων, ενώ παράλληλα έχουν κηρυχθεί πολυήμερες απαγορεύσεις κυκλοφορίας σε πολλές πόλεις. Σε αυτόν τον πόλεμο, οι δυνάμεις του κράτους βομβαρδίζουν τις πόλεις με κανόνια, τανκς, ελικόπτερα, κατεδαφίζουν σπίτια, καταστρέφουν ιστορικά μνημεία, σκοτώνουν κυρίως γυναίκες, ηλικιωμένους και παιδιά, εκτελούν νέους και εκκενώνουν τις περιοχές κόβοντας νερό, ρεύμα και φυσικό αέριο. Οι άνθρωποι δεν μπορούν να έχουν τα βασικά είδη της καθημερινότητας λόγω των απαγορεύσεων κυκλοφορίας. Τα σχολεία είναι κλειστά, τα νοσοκομεία είναι υπό πολιορκία, και μάλιστα οι νεκροί δεν επιτρέπεται να ταφούν με αποτέλεσμα να μένουν πολλοί δολοφονημένοι στους δρόμους για μέρες.
Η άμεση εκδήλωση της έμπρακτης Διεθνιστικής Αλληλεγγύης -σε όσους αγωνίζονται για έναν κόσμο χωρίς διαχωρισμούς μεταξύ εθνοτήτων, φύλου, θρησκείας, χρώματος, για έναν κόσμο που οι άνθρωποι θα έχουν τη ζωή τους στα χέρια τους μέσα από συμβουλιακές μορφές άμεσης δημοκρατίας- είναι βασική προτεραιότητα.
Για να μην αφήσουμε την περιοχή της Μεσογείου έρμαιο των γεωπολιτικών παιχνιδιών των μεγάλων αλλά και περιφερειακών δυνάμεων, που έχουν ήδη βάλει τις πολεμικές τους μηχανές να δουλεύουν, των θρησκευτικών φανατισμών και των εθνικισμών που οδηγούν τους λαούς σε αλληλοσφαγή.

Για να κάνουμε τη Μεσόγειο φωτεινό φάρο
της Κοινωνικής Απελευθέρωσης

Συγκέντρωση/Πορεία – Σάββατο 13 Φλεβάρη
12 μ.μ. - Μοναστηράκι

Ελευθεριακές/Αναρχικές * Συνελεύσεις/Πρωτοβουλίες Αλληλεγγύης
από Αθήνα, Πάτρα, Ηράκλειο, Λάρισα, Βόλο, Μυτιλήνη, Καλαμάτα, Τρίπολη, Χαλκίδα