Τρίτη 27 Μαρτίου 2012

Άκου, χρυσαυγίτη


Άκου, χρυσαυγίτη
όπως πιθανόν να καταλάβεις δεν απευθύνομαι στο μαυροτσούκαλο που παρουσιάζεται για φίρερ της οργάνωσής σου. Είναι γνωστή η υπόληψη που έχει στο διεθνές ‘’λευκό κίνημα’’ που τον αποκαλεί «μαύρο λίπος» (τάδε έφη Ρώσος φίρερ). Είναι γνωστή και η σχέση του με τις μυστικές υπηρεσίες, με στοιχεία από πρωτοκλασάτους της οργάνωσής σας που έπαψαν να είναι μέλη σας. Δεν απευθύνομαι στον άρειο  και πρώην υπαρχηγό σας, Περίανδρο, που επιχείρησε να εκτελέσει τον φοιτητή Δ. Κουσουρή το 98, στα δικαστήρια Ευελπίδων (είναι ακόμα στη φυλακή;). Δεν απευθύνομαι στον Χρ. Ρήγα που σας μάζευε στο μαγαζί του στον Άγιο Παντελεήμονα και ως βασική εργασία του ήταν η εκτέλεση συμβολαίων θανάτου (τα έχεις μάθει αυτά;). Δεν απευθύνομαι σε κάθε λογής εμπόρους όπως ο Παναγιώταρος ή ιδιοκτήτες γυμναστηρίου στα Χανιά ή συμβολαιογράφους από την Πάτρα ή κάθε λογής στελέχη με καβάντζες κι άκρες στην αστυνομία, στο στρατό, στη ‘’δικαιοσύνη’’ ή στα λεφτά της οικογένειας.
Απευθύνομαι σε σένα, το φτωχό, το νέο, τον κακομοίρη, που ενθουσιάζεσαι με τη ‘’ριζοσπαστική’’ ιδέα «εναντίον όλων» και στο τέλος χτυπάς ανελέητα φτωχούς και κακομοίρηδες μαύρους, μαλλιάδες κι άλλους «αριστεροαναρχοάπλυτους», κάνοντας υποκλίσεις σε όσους (και ξένους) συνεργάζονται με μαφίες και μπάτσους για τα ναρκωτικά, την πορνεία και τα όπλα ή κάνοντας έμμεσα πλάτη σε εμπόρους (και ξένους) που προστατεύονται από τα μορατόριουμ του συστήματος (μάθε κινεζικά και σκάσε, γιατί σε βλέπω πορτιέρη στην ελληνική china town). Γράφω σε σένα που είσαι πίσω από τα ΜΑΤ προστατευμένος κάθε φορά που ‘’συναντιόμαστε’’, που βγαίνεις με το σουγιά και σφάζεις. «Μπράβο συναγωνιστή» σου λένε και συ καμαρώνεις σα γύφτικο σκεπάρνι γιατί αναγνωρίζεται η δράση σου.  Όμως το «δεν θα αναλάβουμε ευθύνη» δεν σου το έχουν πει. «Εμείς θα λέμε ότι δεν τα κάναμε εμείς. Εσείς συνεχίστε να βαράτε, να μαχαιρώνετε». Μέχρι πότε όμως, νεαρέ, φτωχέ και κακομοίρη χρυσαυγίτη;
Άκου, χρυσαυγίτη
θα βρεθείς στη φυλακή (ως τελευταία τρύπα στο ζουρνά -για τα μάτια του κόσμου- από την αστυνομία που ενίοτε πιέζεται να συλλάβει και κάποιον από εσάς) αφού θα έχεις μαχαιρώσει διάφορους μελαμψούς, αριστερούς, κοσμοπολίτες, αναρχικούς, που ως γνωστόν «η γη δεν τους ανήκει» αλλά μόνο σ’ αυτούς που έχουν «αίμα και τιμή». Θα βρεθείς μονάχος, ολομόναχος (ομολογώ σε πολύ δύσκολες συνθήκες-έχεις μάθει για το πώς θα σε περιμένουν κάποιοι -δικαίως- στη φυλακή;) αδειασμένος από αυτούς που σου πιπίλισαν τα μυαλά για τον ιστορικό σου ρόλο, να καθαρίσεις τη γη. Το «αίμα και τιμή» σε εκείνες τις συνθήκες –πίστεψέ με- δεν θα σου φανεί καθόλου χρήσιμο.
Άκου, χρυσαυγίτη
επαγγελματικά δεν έχεις άλλη διέξοδο: ναρκωτικά, σωματεμπορία και «πόρτα» σε μαγαζιά. Ο χώρος στον οποίο ανήκεις αυτοχρηματοδοτείται από τον κόσμο της κακιάς νύχτας που αποτελεί εικόνα και ομοίωμά του. Ο σκληρός πυρήνας της αστυνομίας, του στρατού και της ‘’δικαιοσύνης’’  έχει αναπόδραστες σχέσεις με τον υπόκοσμο. Από επάγγελμα; Εντάξει! είναι τα ΜΑΤ, ΔΙΑΣ και ΔΕΛΤΑ αλλά πόσοι από εσάς θα προλάβουν και πόσους από εσάς θα προσλάβουν; Τι σας απόμεινε: Όπλα, ναρκωτικά, κάθε χρώματος γυναικεία σάρκα, λαθρεμπόριο, εκτελέσεις συμβολαίων θανάτου, μισθοφόροι σε στρατούς. Ξέρεις, όπως οι αμερικανιές που σου αρέσει να βλέπεις σαν διασκέδαση μετά το καθήκον σου να διαβάζεις τους λόγους του φίρερ Μιχαλολιάκου ή στα πιο κρυφά, το «ο αγών μου». Μόνο που οι ταινίες δεν είναι η πραγματική ζωή.
Άκου, χρυσαυγίτη
μιλάς για την Ελλάδα και δεν έχεις διαβάσει ούτε καν, ελληνική ιστορία από τις πηγές της. Διάβασε Σολωμό (έστω τον «ύμνο εις την ελευθερίαν» που νομίζεις ότι ψέλνεις όταν γκαρίζεις τις δυο πιο γνωστές από τις στροφές του), διάβασε Ρήγα, Κοραή, διάβασε Κολοκοτρώνη, διάβασε Μακρυγιάννη. Διάβασε το τι έκαναν τα «τιμημένα» SS και η Βέρμαχτ που τόσο θαυμάζεις, στα ελληνικά χωριά, μαζί με τους ιδεολογικούς σου προγόνους. Μάθε για τα Καλάβρυτα, για το Δίστομο, για τα χωριά της Κρήτης για την Καισαριανή και για τόσα άλλα μέρη της Ελλάδας «σου» που εκτελεστήκαν χιλιάδες «συνέλληνές σου» από τα SS και τους ιδεολογικούς προγόνους σου, τα τάγματα ασφαλείας και τους χίτες. Μάθε για το λιμό στην κατοχή που οι θαυμαστοί εγκέφαλοι του εθνικοσοσιαλισμού καταδίκασαν τη χώρα «σου» να πεθαίνει στους δρόμους. Μάθε για τα βασανιστήρια της χούντας, για το Πολυτεχνείο που δεν αντέχεις να ακούς (επειδή σε μάθαν να παπαγαλίζεις για την ηθική φθορά μέρους της γενιάς του), για ότι έκαναν στη χώρα «σου» αυτοί οι αξιωματικοί που έκαναν «το λάθος» να μην μας εξοντώσουν όλους (ποιος από αυτούς τους έλληνες αξιωματικούς της Απριλιανής Χούντας καυχιόταν ότι ήταν στο ολοκαύτωμα τον Καλαβρύτων;-ψάξε). Μάθε για τους αρχαίους έλληνες αλλά από τα κείμενά τους. Διάβασε τους προσωκρατικούς, Αριστοτέλη, Πλάτωνα, διάβασε τους τραγικούς, τον Αριστοφάνη, διάβασε τους κυνικούς, τους στωικούς. Τέλος πάντων διάβασε κάτι από αυτούς-κι όχι για αυτούς. Διάβασε, πραγματικά, για ότι θαυμάζεις και μισείς ταυτόχρονα: για τις πολυεθνικές αυτοκρατορίες των Αλεξανδρινών χρόνων και του Βυζαντίου που διαψεύδουν κάθε προσπάθεια των ηλιθίων ‘’διανοουμένων’’ του «κινήματός» σας να ονοματίζουν ελληνικό κάθε ακύρωση της ελληνικής σκέψης που ως οικουμενική σκέψη εμπεριείχε τη δημοκρατία, τη φιλοσοφία και την αμφισβήτηση.
Άκου, χρυσαυγίτη
θα σου τα έλεγα όλα αυτά μπροστά σου, αν μπορούσα να σου τα πω. Αν δεν φοβόμουν ότι θα με σκοτώσεις ή θα με στείλεις στο νοσοκομείο όπως συνηθίζεις με τους εχθρούς που έχεις στο άδειο σου κεφάλι. Είσαι σχεδόν πάντα κρυμμένος πίσω από τα ΜΑΤ, με τις φαλτσέτες έτοιμες να μου βγάλουν τα εντόσθια. Είσαι πάντα οπλισμένος με ρόπαλα και μαχαίρια κι έτοιμος να μου ανοίξεις το κεφάλι. Αναρωτιέμαι αν ποτέ φτάσουν σε εσένα αυτά που σου γράφω αλλά δεν έχω άλλο τρόπο να σου τα πω.
Άκου, χρυσαυγίτη
δεν είσαι εσύ ο μεγαλύτερος κίνδυνος ούτε φοβάμαι ότι θα δημιουργήσεις κίνημα, πέρα από τις ψήφους στα τυφλά που θα βγάλουν τους αρχηγούς σου, βουλευτές. Ξέρω όμως ότι αν δεν βάλεις τον πισινό σου κάτω, να διαβάσεις και να σκεφτείς, θα σε έχω οπλισμένο απέναντί μου, έτοιμο να με καθαρίσεις.
Και να ξέρεις ότι δεν θα κλάψει μόνο η μάνα μου.
Ο συμμαθητής σου, ο παλιός σου φίλος, ο γείτονάς σου, 
ο ξάδερφός σου, ο αδελφός σου, ο συγγενής σου, 
ο άνθρωπος της διπλανής σου πόρτας

Σάββατο 24 Μαρτίου 2012

γιατί οι παρελάσεις είναι ανθυγιεινές


Το παρακάτω κείμενο μοιράστηκε στα τέλη της δεκαετίας του 70, στα Χανιά της Κρήτης σε μια από τις παρελάσεις. Για το κείμενο αυτό είχε ασκηθεί δίωξη στο χανιώτη Βαρδή Τσουρή, έναν από τους συντρόφους που το μοίραζαν στον κόσμο. Περισσότερα για αυτήν την υπόθεση μπορεί κανείς να διαβάσει (αν υπάρχει και βρεθεί), στο ένα και μοναδικό τεύχος του περιοδικού με τον τίτλο "Νύχτα" που κυκλοφόρησε (μάλλον από τον Πειραιά) στις αρχές της δεκαετίας 80, αναγράφοντας στο εμπροσθόφυλλό του, τα εξής: "Νύχτα μου προλετάρισσα αν απεργήσεις χάθηκα". Προς τα τέλη της δεκαετίας του 80 σε ένα άλλο και μοναδικό τεύχος κυκλοφόρησε το (ας πούμε, ίδιο) περιοδικό με την ονομασία: "Τα άνθη του Κακού που ανθίζουν μόνο τη Νύχτα" σε ένα από τα σπάνια παντρέματα αντιεξουσιαστικών εκδοτικών προσπαθειών, με το περιοδικό "Άνθη του Κακού" που εξέδιδε (σε σειρά τευχών) ο Μιχάλης Πρωτοψάλτης. Μακριά και πέρα από ένα ύπουλο εθνικισμό καθώς κι από έναν πανούργο μεταμοντέρνο εθνομηδενισμό, σε κάθε περίπτωση, η ανάγνωση της ιστορίας μπορεί να μας βοηθήσει να ανακαλύψουμε νέες σφαίρες ελευθερίας και κοινοκτημοσύνης. ΓΚ
ΥΓ: Το κείμενο βρέθηκε μετά από αναζήτηση (http://pantigera.blogspot.com/2011/03/blog-post_6960.html) στην ιστοσελίδα ΠΑΝΤΙΓέΡΑ (...μαύρη ρούσα, προδομένη μου γενιά, σαν θα σμίξουν οι ανάσες θα φουσκώσουν τα πανιά...) και έτσι, αναδημοσιεύεται.
γιατί οι παρελάσεις είναι ανθυγιεινές
Ανεβασμένη στην εξέδρα, για να κρύψει με το ύψος την ασημαντότητά της, η επίσημη μούχλα (Νομάρχες. Δήμαρχοι, στρατηγοί, παπάδες) καταδέχεται να χαιρετήσει πότε-πότε βαριεστημένα αυτούς πού περνούν μπροστά της υποχρεωμένοι από τους μπράβους της (δασκάλους κι επιλοχίες) ν’ απονείμουν τιμές στρίβοντας το κεφάλι.
Ο κόσμος στριμωγμένος στην άκρη, πίσω από τα κορδόνια των χωροφυλάκων, περιορισμένος στο ρόλο του θεατή, χωρίς πρωτοβουλία, να βλέπει ένα θέαμα οργανωμένο από τους οργανωτές της καθημερινής καταπίεσης.
Να βλέπει τα παιδί του, τους έφηβους των 13 και τα παιδιά των 6 χρονών υποχρεωμένα να περπατούν στη γραμμή, σα μηχανές χωρίς σκέψη ή αισθήματα, στο φριχτό ρυθμό των ταμπούρλων, με το σώμα τους κλεμμένο από την εξουσία, ηθοποιοί σ' ένα ρόλο σκηνοθετημένο από κακόγουστο σκηνοθέτη.
Να βλέπει να παρελαύνουν κορδωμένα αδιάντροπα τα σώματα ασφάλειας, αυτοί που τον έσφαξαν το ‘45 και το ‘73 και θα τα ξανακάνουν το ‘83 ή το ‘90 και που εν τω μεταξύ χτυπούν σε κάθε του ενέργεια: συγκέντρωση, πορεία, απεργία, αγροτικό συλλαλητήριο.
Ν' ακούει το μεγάφωνο να ξερνάει ηλιθιότητες για μας τους Έλληνες, το πιο γενναίο λαό του κόσμου, ενώ ένα άλλο μεγάφωνο στη Τουρκία λέει για τους Τούρκους το πιο γενναίο λαό του κόσμου, κι άλλα μεγάφωνα στην Αγγλία, Βουλγαρία, Αίγυπτο. Ταϋλάνδη, λένε για τους γενναίους Άγγλους. Βούλγαρους, Αιγύπτιος. Ταϊλανδούς. έτσι που κάποτε όλοι εμείς οι γενναίοι να βγάλουμε τα μάτια μας με γενναιότητα.
Με σημαιοστολισμένο υποχρεωτικά τα σπίτι και το μαγαζί του με την ίδια σημαία πού κυματίζει πάνω από φυλακές και στρατόπεδα κι αστυνομικά τμήματα, έτσι που κάθε σπίτι να γίνεται λίγο φυλακή και στρατόπεδο κι αστυνομικό τμήμα.
Για περάστε λοιπόν. Τα κράτος προσφέρει στους υπηκόους του θέαμα για να εκτονωθούν με ταρατατζούμ και ζήτω, να ξεχάσουν την άχαρη δουλειά και τις τιμές πού ανεβαίνουν και να ξαναπάνε αύριο ανανεωμένοι να δουλέψουν για τ' αφεντικά τους. Και καλού-κακού τους δείχνει τα πολυβόλα και τα τανκς για να ξέρουν τι έχουν να αντιμετωπίσουν αν διαμαρτυρηθούν.
Η παγίδα έχει στηθεί: Πάμε στη παρέλαση να καμαρώσουμε το φίλο, τη φίλη, το γιο, τη κόρη. Ο φίλος κι η φίλη από τη μεριά του αρχίζει να καμαρώνει λίγο κι αυτός, πέφτοντας έτσι στα λούκι. Και πέφτει άκουα πιο πολύ όταν φροντίζει να περάσει με άψογο βήμα μπροστά από τους επίσημους δίνοντας έτσι άξια σ’ αυτούς πού δεν έχουν.
Ή παγίδα έχει στηθεί: Είμαστε όλοι Έλληνες, έθνος ηρωικό κι αγαπημένο, όλοι μαζί, αφεντικά κι εργάτες, αξιωματικοί και φαντάροι, χωροφύλακες και πολίτες, υπουργοί και ψηφοφόροι, πολεμήσαμε τους κακούς Τούρκους το ‘21 και θα το ξανακάνουμε αν χρειαστεί.
Να όμως που κάπου κολλάει το κόλπο.
Μερικοί γιουχάρουν όταν περνάει η αστυνομία, κάθε χρόνο και πιο πολλοί μαθητές το σκάνε από τη παράταξη, κάθε χρόνο και λιγότεροι έρχονται να δουν αυτό το σοβινιστικό τσίρκο.
Γιατί το παραμύθι έχει παλιώσει πια. Το ‘73-‘75, χρονιά απεργών, διαδηλώσεων, συγκρούσεων, διεκδικήσεων, η εξουσία τρομαγμένη έβγαλε από τη ναφθαλίνη το τούρκικο κίνδυνο, μας έδειξε το μπαμπούλα, μας κάλεσε σε εθνική ενότητα και κατάφερε να ξεπεράσει τη κρίση. Το ίδιο έκανε και το ‘65. Το ίδιο θα κάμει και στο μέλλον. Προς το παρόν συντηρεί με παρελάσεις το μικρόβιο του εθνικισμού.
Αυτοί πού σε μια νέα και δυνατότερη επίθεση ενάντια στο κράτος έχουν να χάσουν τα πάντα και τίποτα να κερδίσουν, ξέρουν, (μια που παίζεται το τομάρι τους), ότι αργά ή γρήγορα αυτή η επίθεση θα γίνει, από αυτούς που δεν έχουν τίποτα να χύσουν, ενώ έχουν να κερδίσουν τα πάντα.
Ξέρουν πως αύριο ο κόσμος που σήμερα παρακολουθεί το θέαμα από τα πεζοδρόμια, θα ξεχυθεί στο δρόμο ζητώντας αυτό που του ανήκει.
Τότε ακριβώς (τι σύμπτωση) κάτι θ' αρχίσουν να γράφουν οι φυλλάδες τους για –«τούρκικες προκλήσεις» κάτι θ' αρχίσει να παραμιλάει το χαζοκούτι τους, για «παραβιάσεις του εναερίου χώρου», για «τεταμένες εξωτερικές σχίσεις», για «ανάγκη εθνικής ενότητας εν όψει του εθνικού κίνδυνου».
Τι σημαίνει όμως έθνος:
Μήπως είναι μια έννοια που έχει άκοπα να κρύψει τις πραγματικές ταξικές διαφορές και να δημιουργήσει ψεύτικες διαφορές ανάμεσα στους λαούς;
Τι κοινό έχουμε μ' αυτούς πού ζουν σε βάρος μας:
Και τι έχουμε να χωρίσουμε με τους Τούρκους εργαζομένους που αυτή τη στιγμή φυλακίζουν κι εξοντώνουν οι δολοφόνοι της Τουρκικής στρατιωτικής χούντας με την ευγενική ανοχή όλων των κυβερνήσεων του κόσμου;
Οι επαναστάτες του ‘21 ξεσηκώθηκαν εναντία στο Σουλτάνο, τον αγά, το γενίτσαρο, το χαράτσι. Έχουμε και σήμερα από τα ίδια: Σήμερα σουλτάνος είναι το κράτος., αγάς το αφεντικό, γενίτσαρος τα Μ.Α.Τ., χαράτσι οι φόροι. Και μουτήδες όσοι λένε «τίποτα δεν αλλάζει» - «δεν μπορείς να τα βάλεις μ’ αυτούς» - «γλύψε για να προκόψεις».
Μετά το ‘21, οι φτωχοί αγρότες πού νίκησαν το σουλτάνο βρέθηκαν με νέο εκμεταλλευτή στη πλάτη τους. Τους τσιφλικάδες, τους αστούς, τη βασιλική αυλή. Και τα νέα αφεντικά για να στερεώσουν τη θέση τους φρόντισαν πρώτα απ' όλα να φτιάξουν δικό τους στρατό από μισθοφόρους κι αστυνομία για να εξοντώσουν αυτούς πού τους ανέβασαν στην εξουσία.
Γνήσια εγγόνια αυτών των αφεντικών είναι και τα σημερινά.
Αυτοί που μας λένε παχιά λόγια για την υπεράσπιση της πατρίδας, ενώ οι ίδιοι κάνουν χοντρές κομπίνες με τις πολυεθνικές, έχουν σε ελβετικές τράπεζες τα κλεμμένα τους, έχουν ξένες σημαίες στους σκυλοπνίχτες τους.
Όμως ο εχθρός δε βρίσκεται έξω από τα σύνορα.
Είναι εδώ, στα υπουργεία, στα στρατιωτικά επιτελεία, στις διευθύνσεις των εργοστασίων, των τραπεζών, των εφημερίδων, σε κάθε διεύθυνση.
Αυτά τα τανκς που παρελαύνουν δεν είναι δικά μας.
Είναι δικά τους.
Δεν είναι για να χτυπήσουν τους ξένους.
Είναι για να χτυπήσουν εμάς.
Αυτή η πατρίδα δεν είναι δικιά μας.
Αυτοί ανακηρύξανε πατρίδα την ιδιοχτησία τους, μας μάντρωσαν στα σύνορα σα ζώα σε κλουβιά.
Αυτά τα σύνορα δεν μας αφορούν.
Αυτή η παρέλαση δεν μας αφορά.
ΟΜΑΔΑ ΑΝΤΕΘΝΙΚΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ (Απολαύστε αξέχαστες στιγμές εθνικής έγερσης, του ελληνικού κινηματογράφου. Από τον Αχιλλέα Μαδρά και τον Βεάκη του 20, στον Καρατζόπουλο και τον Παπαμιχαήλ του 70. Να δοξαστεί η αφέλεια...)

Δευτέρα 19 Μαρτίου 2012

τι είναι η Χρυσή Αυγή;

Τώρα πια που οι ευφυείς ηγέτες της οργάνωσης αναζητούν το νέο τους κοινοβουλευτικό ρόλο χωρίς να ξεχνούν όλα τα παλιά ναζιστικά κολπάκια οργανώνοντας το νέο άθραυστο συνδυασμό εξωκοινοβουλευτικού εγκλήματος και δημοκρατικής επίφασης, μια δημοσίευση στο jungle report είναι κάτι παραπάνω από χρήσιμη. Όχι μόνο για τους νέους ανθρώπους που βλέπουν κάτι τύπους που με αιφνιδιαστικές παρελάσεις κρατώντας σημαίες φωνάζουν ενάντια στο μνημόνιο και στους φτωχούς ξένους, αλλά και για τους παλιούς που έχει γίνει το κεφάλι τους κουρκούτι από την τηλεόραση ξεχνώντας ότι μέχρι την καταναλωτική λατρεία αυτοί κράτησαν την κοινωνία σε κάθε δύσκολη περίσταση στο παρελθόν. Γεννήματα του νεωτερισμού κι όχι αντικαπιταλιστές, παρά τη ρητορεία που τους χαρακτηρίζει σε κάθε περίσταση, οι θαυμαστές των εγκλημάτων της Βέρμαχτ, οι νοσταλγοί ολοκαυτωμάτων των ναζί, οι ιδεολογικοί απόγονοι των χιτών, ταγματασφαλιτών κι άλλων δωσίλογων, τα εγγόνια και τα δισέγγονα της χούντας και των Γεωργαλάδων, αποκαλύπτονται. Διαδώστε το, στο γείτονά σας που λέει ότι «τελικά έχουν δίκιο τα παιδιά», στη θεία σας που λέει ότι αν ο Φίρερ τους δεν έμοιαζε με Πακιστανό θα τον ψήφιζε, στο συνάδελφό σας που βλέποντας το «εναντίον όλων», το σκέφτεται. ΓΚ

ΦΑΚΕΛΟΣ "ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ"

τάδε έφη SPY Πέμπτη, 15 Μαρτίου 2012 , 9:04 πμ


Την Χρυσή Αυγή που σήμερα όλοι λίγο-πολύ ξέρουμε, την συνοψίσαμε όσο πιο περιληπτικά γίνεται στο βίντεο που ακολουθεί:
ευχαριστούμε τον Μ.Α. για την αφήγηση


Στο άρθρο αυτό όμως, γίνεται μια εκτενής παρουσίαση παλαιών ντοκουμέντων που αφορούν τη ναζιστική αυτή οργάνωση.
Πρόκειται για μια μεγάλη έρευνα, με ντοκουμέντα που ξεκινούν χρονολογικά από το 1982 και φτάνουν μέχρι το πρόσφατο παρόν.
Τα περισσότερα από αυτά είναι γνωστά μόνο στο παλιό κοινό της Χρυσής Αυγής, δηλαδή στα πολύ λίγα άτομα που είχαν προμηθευτεί τα περιοδικά και τις εφημερίδες της, όταν είχαν εκδοθεί προ τριακονταετίας.
Με λίγα λόγια, πρόκειται για αρχειακό υλικό που δεν έχει βγει στο φως του διαδικτύου και που βοηθάει να κατανοηθεί ποιό ακριβώς είναι το ιδεολογικό και θρησκευτικό υπόβαθρο της οργάνωσης αυτής.

Στα επίμαχα αποσπάσματα των άρθρων που δημοσιεύουμε, για να μην υπάρχουν υπόνοιες ότι αλλοιώνουμε το νόημα, λόγω αποσπασματικής παρουσίασης κ.λπ., από κάτω ακριβώς θα παρατίθεται ένας σύνδεσμος που θα οδηγεί σε ολόκληρο το (σαρωμένο) άρθρο ή σελίδα, ώστε να μπορεί να ελεγχθεί η εγκυρότητα των όσων παρουσιάζουμε.




Σάββατο 10 Μαρτίου 2012

Πριν ανακαλυφθεί το γιαούρτι - μια συναυλία για τον αναρχικό Γιάννη Μπαλή

«Να γεμίσει ο πλανήτης Μπαλήδες»
της Ιωάννας Σωτήρχου
«ΥΠΑΡΧΟΥΜΕ και πρέπει να συνεχίσουμε να υπάρχουμε. Ο Γιάννης Μπαλής δεν έκανε τίποτα παραπάνω απ' αυτό». Αυτό το μήνυμα απηύθυνε στο κατάμεστο από νέους, “Σπόρτιγκ” η Λιλή Ζωγράφου, την περασμένη Παρασκευή κατά τη διάρκεια συναυλίας συμπαράστασης στον αντιπυρηνικό διαδηλωτή Γιάννη Μπαλή.
Τον 19χρονο, το Μάιο του 1986, νεαρό που αντί να σπρώχνεται στα σουπερμάρκετ για να αγοράσει κονσέρβες, όπως πολλοί μετά τη γνωστοποίηση του πυρηνικού ατυχήματος στο Τσερνομπίλ, διαδήλωσε κατά των πυρηνικών, πιάστηκε, προφυλακίστηκε, βγήκε μετά από πολυήμερη απεργία πείνας και πρόκειται να δικαστεί την Τετάρτη στο Κακουργιοδικείο Λαμίας, με βαριές κατηγορίες.
Εκείνη τη διαδήλωση, στις 13 Μαΐου του 1986 την είχε απαγορεύσει η Αστυνομία και τη διέλυσε βίαια. Πιάστηκαν 39 άτομα που οδηγήθηκαν στον εισαγγελέα, oι 13 προφυλακίστηκαν με βαρύτατες κατηγορίες, τελικά απαλλάχτηκαν και παραπέμφθηκε σε δίκη μόνο ο Γ. Μπαλής.
 «Διεκδικούμε τη ζωή» ήταν το κεντρικό σύνθημα της συναυλίας, την οποία ο Γιάννης Μπαλής αφιέρωσε στους εξεγερμένους της φυλακής και ιδιαίτερα στο 19χρονο προφυλακισμένο Νίκο Παπαματθαίου.
«Δικάζεται για λογαριασμό μας»
Και η ζωντάνια όσων βρέθηκαν στο “Σπόρτιγκ”, αλλά και έξω από αυτό καθώς δεν χωρούσαν όλοι, το απέδειξε. Χαρακτηριστικές ήταν και οι δηλώσεις των καλλιτεχνών που συμμετείχαν στην εκδήλωση: «Ο Γ. Μπαλής δικάζεται για λογαριασμό όλων μας», είπε ο Γ. Νταλάρας. Ο Β. Παπακωνσταντίνου εξέφρασε την ευχή: «Να γεμίσει ο πλανήτης Μπαλήδες». Ο Τζίμης Πανούσης, οι Λαστ Νράιβ, οι Ντέους Εξ Μάκινα και οι Βίλλα 21 συνέχισαν το μουσικό μέρος της εκδήλωσης.
Από αριστερά προς τα δεξιά οι επώνυμοι που συμμετέχουν στη συναυλία συμπαράστασης στο Γ. Μπαλή:
Λ. Ζωγράφου, Γ. Νταλάρας, Β. Παπακωνσταντίνου, Τζ. Πανούσης
Μηνύματα
Μηνύματα συμπαράστασης απηύθυναν ο συνδικαλιστής Γ. Σερίφης, εκπρόσωπος των εργαζομένων στην «Ολύμπικ Κέτεριγκ», ο πρόσφατα αποφυλακισμένος Χρήστος Ρούσσος, οι Οικολόγοι Εναλλακτικοί, το σωματείο δασκάλων δυτικής Αττικής, κ.ά.
«Η δίκη του Γιάννη Μπαλή, σκιαγραφεί την προσπάθεια ποινικοποίησης των κοινωνικών αγώνων από την εκάστοτε κυβέρνηση. Ο αγώνας ενάντια στα πυρηνικά παίρνει νέα διάσταση σήμερα, που η πυρηνική ενέργεια προωθείται διεθνώς σαν η πιο φθηνή και λιγότερο επιβλαβής, που οι τερατογενέσεις πνίγονται στους αριθμούς των στατιστικών, που η γειτονιά μας γεμίζει πυρηνικά εργοστάσια και η Ελλάδα ετοιμάζεται να παραγγείλει το δικό της», αναφέρει η Επιτροπή Αλληλεγγύης στον Γ. Μπαλή.
Οι συνήγοροί του μας είπαν:
Νίκος Κωνσταντόπουλος: «Η υπόθεση του Γ. Μπαλή είναι μία στις τόσες άλλες που δείχνει με ποιο εύκολο τρόπο κοινωνικές και πολιτικές εκδηλώσεις για σοβαρά ζητήματα προστασίας της ζωής και των ελευθεριών μας ποινικοποιούνται και με διογκωμένα κατηγορητήρια να προκαλούν περιπέτειες και εντάσεις.».
Σπύρος Φυτράκης: «Αντιμετωπίζει ασήμαντες διαταράξεις νομιμότητας σε σχέση με το πολύ σημαντικό γεγονός που έπρεπε να είχε ευαισθητοποιήσει όχι μόνο κοινωνικούς φορείς, αλλά και το κράτος για λήψη μέτρων...».
Μέρος των εσόδων από τη συναυλία θα δοθούν στους φυλακισμένους και σε επερχόμενες δίκες διαδηλωτών.
Στη Λαμία για συμπαράσταση
Στις 6 το πρωί της Τετάρτης θα ξεκινήσουν πούλμαν για τη Λαμία, όπου θα γίνει η δίκη, από τα προπύλαια. Το τηλέφωνο της Επιτροπής Αλληλεγγύης για όσους επιθυμούν να κλείσουν θέσεις είναι: 3608635.».
Χιλιάδες κόσμου μέσα κι έξω από το Σπόρτινγκ για συμπαράσταση στον Γ. Μπαλή (ένθετη φωτό) που δικάζεται την Τετάρτη στο Κακουργιοδικείο Λαμίας


αναδημοσίευση από την "Ελευθεροτυπία" (5/11/1990) της εποχής της δίκης
γκ

Παρασκευή 9 Μαρτίου 2012

Tittytainment

Τρέχα πιο γρήγορα σύντροφε, ο παλιός κόσμος, έρχεται στο κατόπι σου
Σύγχρονη παροιμία

…Έτσι για παράδειγμα, τον Σεπτέμβριο του 1995 –υπό την αιγίδα του ιδρύματος Γκορμπατσόφ, «πεντακόσιοι πολιτικοί, οικονομικοί ηγέτες και επιστήμονες πρώτης κλάσεως»* που στα δικά τους μάτια φαντάζουν η ελίτ του κόσμου συγκεντρώθηκαν στο ξενοδοχείο Fair-mon του Σαν Φρανσίσκο για να εκθέσουν τις απόψεις τους για τα πεπρωμένα του νέου πολιτισμού δεδομένου του αντικειμένου του, στο φόρουμ αυτό πρυτάνευε η αρχή της πιο αυστηρής αποτελεσματικότητας: «Αυστηροί κανόνες υποχρεώνουν όλους τους συμμετέχοντες να ξεχάσουν τη ρητορική. Οι εισηγητές διαθέτουν μόλις πέντε λεπτά για να εισηγηθούν κάποιο θέμα. Εξάλλου στη διάρκεια των συζητήσεων καμιά παρέμβαση δεν μπορεί να υπερβαίνει τα δυο λεπτά». Ό τη στιγμή που καθορίστηκαν αυτές οι αρχές εργασίας, η σύσκεψη αναγνώρισε –σαν κάτι το απολύτως προφανές -που δεν άξιζε τον κόπο να συζητηθεί- ότι τον ερχόμενο αιώνα τα «δυο δέκατα του ενεργού πληθυσμού θα ήταν αρκετά για να διατηρηθεί η δραστηριότητα της παγκόσμιας οικονομίας».  Με τόσο ξεκάθαρες βάσεις το κύριο πολιτικό πρόβλημα, που το καπιταλιστικό σύστημα είναι υποχρεωμένο να αντιμετωπίσει τις επόμενες δεκαετίες, μπορεί να διατυπωθεί με κάθε αυστηρότητα: Πώς θα είναι δυνατό, για την ελίτ του κόσμου, να διατηρηθεί η διακυβερνησιμότητα της κατά 80% υπεράριθμης ανθρωπότητας, της οποία το ανώφελο έχει ήδη προγραμματίσει η φιλελεύθερη λογική. Η λύση που επικράτησε στη σύσκεψη ως πιο λογική, ήταν αυτή που πρότεινε ο Ζμπίγκνιεφ Μπρεζίνσκι**. Και της έδωσε το όνομα tittytainment [άρτος και θέαμα]. Με τούτο το νεολογισμό-βαλίτσα*** επρόκειτο απλούστατα να ορισθεί ένα «κοκτέιλ αποβλακωτικής διασκέδασης και επαρκούς διατροφής που θα επέτρεπαν να διατηρηθεί σε καλή διάθεση ο πληθυσμός του πλανήτη».  
*Βλ. Hans Peter Martin και Harald Schumann, Le Piege de la mondialisation, Solin-Actes Sud, 1997. Όλες οι παραπομπές που ακολουθούν προέρχονται απ’ αυτήν την άμεση μαρτυρία.
**Παλαιός σύμβουλος του προέδρου Τζίμι Κάρτερ και ιδρυτής, το 1973,της Τριμερούς. Η Τριμερής «ήταν μια λέσχη ακόμα πιο αδιαπέραστη από τη λέσχη Siecle. To 1992 συγκέντρωσε περίπου 350 Αμερικανούς, Γιαπωνέζους και Ευρωπαίους και αποτελούσε ένα από τα μέρη στα οποία επεξεργάζονταν τις ιδέες και τις στρατηγικές της καπιταλιστικής διεθνούς» P.Bitoun
***Tittytainment: σημαίνει διασκέδαση και tits, τα στήθη στην αμερικανική αργκό [δηλαδή «άρτος και θέαμα» ή «βυζοδιασκέδαση»ή «βυζαγμο-διασκέδαση»]
Από το βιβλίο «Η εκπαίδευση της αμάθειας» του Ζαν Κλοντ Μισεά. μετάφραση Άγγελου Ελεφάντη

κι ένας φίλος απ' τα παλιά:
Ράιτγουντ, Καλιφόρνια
21 Οκτωβρίου 1949
Αγαπητέ κύριε Όργουελ,
Ήταν πολύ ευγενικό εκ μέρους σας να πείτε στους εκδότες σας να μου στείλουν αντίγραφο του βιβλίου σας. Έφτασε στα χέρια μου ενόσω δούλευα ένα έργο που απαιτούσε πολύ διάβασμα καθώς και ν’ ανατρέξω σε πηγές• και από την στιγμή που η κακή μου όραση καθιστά απαραίτητο για μένα το να διαβάζω σε «δόσεις», έπρεπε να περιμένω για μεγάλο χρονικό διάστημα προτού να ξεκινήσω το «1984».
Δε χρειάζεται να σας πω, για άλλη μια φορά, συμφωνώντας με όλα όσα έχουν γράψει οι κριτικοί γι’ αυτό, πόσο εξαίρετο και ιδιαζόντως σημαντικό είναι το βιβλίο σας. Αντ’ αυτού, θα μπορούσα ίσως να μιλήσω για το θέμα που πραγματεύεται το βιβλίο –δηλαδή την έσχατη επανάσταση; Οι πρώτες νύξεις σχετικά με τη φιλοσοφία της εσχάτης επανάστασης –εκείνης που ξεπερνά την πολιτική και την οικονομία και στοχεύει στην καθ’ ολοκληρίαν υπονόμευση της ψυχολογίας και της φυσιολογίας του ατόμου- εντοπίζονται στο έργο του Μαρκήσιου ντε Σαντ ο οποίος θεωρούσε εαυτόν ως τον συνεχιστή, τον συμπληρωτή του Ροβεσπιέρου και του Μπαμπέφ. Η φιλοσοφία της άρχουσας μειοψηφίας στο «1984» αφορά σε έναν σαδισμό που έχει φτάσει στην λογική του κατάληξη, ξεπερνώντας την σεξουαλική πράξη και αρνούμενος αυτήν. Μοιάζει αμφίβολο το κατά πόσο στην πραγματικότητα η πολιτική της-μπότας-που-συντρίβει-ένα-ανθρώπινο-πρόσωπο μπορεί να συνεχιστεί για πάντα. Η άποψή μου είναι ότι η άρχουσα ολιγαρχία θα βρει τρόπους λιγότερο επίπονους και δαπανηρούς προκειμένου να κυβερνά και να ικανοποιεί τη δίψα της για εξουσία και αυτοί οι τρόποι θα μοιάζουν με εκείνους που περιέγραψα στο «Γενναίος Νέος Κόσμος». Προσφάτως είχα την ευκαιρία ν’ ανατρέξω στην ιστορία του ζωϊκού μαγνητισμού και υπνωτισμού και εξεπλάγην από τον τρόπο με τον οποίο, επί εκατόν πενήντα χρόνια, ο κόσμος αρνείται να γνωρίσει σε βάθος τις ανακαλύψεις των Μέσμερ, Μπρέιντ, Εσντέιλ και των υπολοίπων.
Εξαιτίας τόσο του επικρατούντος υλισμού όσο και της επικρατούσας ευπρέπειας, οι φιλόσοφοι και επιστήμονες του 19ου αιώνα δεν ήταν πρόθυμοι να διερευνήσουν τα  περισσότερο ασυνήθη δεδομένα της ψυχολογίας για λογαριασμό πρακτικών ανθρώπων όπως οι πολιτικοί, οι στρατιωτικοί και οι αστυνομικοί, προκειμένου αυτοί να τα εφαρμόσουν στο πεδίο του κυβερνάν. Χάρις στην ηθελημένη άγνοια των πατέρων μας, η έλευση της εσχάτης επανάστασης καθυστέρησε για πέντε ή έξι γενιές. Άλλο ένα ευτυχές ατύχημα ήταν η ανικανότητα του Φρόϋντ να υπνωτίζει επιτυχώς και η συνακόλουθη από πλευράς του υποτίμηση του υπνωτισμού. Το γεγονός αυτό καθυστέρησε τη γενική εφαρμογή του υπνωτισμού στην ψυχιατρική για τουλάχιστον 40 χρόνια. Όμως επί του παρόντος η ψυχανάλυση συνδυάζεται με την ύπνωση• και η ύπνωση έχει πλέον καταστεί μια εύκολη διαδικασία επ’ αόριστον επεκτάσιμη μέσω της χρήσης βαρβιτουρικών, τα οποία προκαλούν μια κατάσταση διαρκούς υπνωτισμού και υποβολής, ακόμα και στα πιο απείθαρχα υποκείμενα.
Πιστεύω ότι κατά την επόμενη γενιά, οι άρχοντες του κόσμου θ’ ανακαλύψουν ότι η εξάρτηση τύπου βρεφικού σταδίου και η ναρκο-ύπνωση είναι πιο αποτελεσματικές ως εργαλεία διακυβέρνησης από τα ρόπαλα και τις φυλακές και ότι η δίψα τους για εξουσία μπορεί να ικανοποιηθεί εξίσου απόλυτα με το να κάνουν τους ανθρώπους ν’ αγαπούν το καθεστώς υποτέλειάς τους, παρά με το να τους μαστιγώνουν και να τους κλωτσούν ώστε να υπακούσουν. Με άλλα λόγια, πιστεύω ότι ο εφιάλτης του «1984» είναι μοιραίο να διαφοροποιηθεί σε έναν εφιαλτικό κόσμο που θα μοιάζει περισσότερο με αυτόν που φαντάστηκα στο «Γενναίος Νέος Κόσμος». Η αλλαγή αυτή θα επέλθει ως το αποτέλεσμα μιας αισθητής ανάγκης για αυξημένη αποτελεσματικότητα. Φυσικά, στο μεσοδιάστημα είναι πιθανό να λάβει χώρα ένας βιολογικός και πυρηνικός πόλεμος μεγάλης κλίμακας –και σε αυτήν την περίπτωση θα δούμε εφιάλτες άλλου είδους που μόλις και μετά βίας μπορεί κανείς να φανταστεί.
Σας ευχαριστώ και πάλι για το βιβλίο.
Με εκτίμηση,
Άλντους Χάξλεϋ