Παρασκευή 30 Δεκεμβρίου 2011

Πέρα από τη Δημοκρατία: Αναρχία



Δελτίο τύπου, 29/12/2011

Bertolo Amedeo, Πέρα από τη Δημοκρατία: Αναρχία, Ευτοπία, Αθήνα, 2011, σ. 80.
Τιμή στα βιβλιοπωλεία: 4 ευρώ, στα στέκια: 2 ευρώ.

Κυκλοφόρησε το πρώτο βιβλίο από την Ευτοπία με τίτλο Πέρα από τη Δημοκρατία: Αναρχία του ιταλού θεωρητικού Amedeo Bertolo. Πρόκειται για συλλογή που περιλαμβάνει τα άρθρα «Οι φανατικοί της ελευθερίας», «Η δημοκρατία και πέρα απ’ αυτή» και «Εξουσία, δύναμη και κυριαρχία», καθώς και πρόλογο του συγγραφέα για τη συγκεκριμένη έκδοση. Όπως γράφει ο Bertolo στον πρόλογό του: «Κοινό χαρακτηριστικό των τριών αυτών κειμένων (αλλά και ολόκληρης της ελευθεριακής μου δράσης ως συγγραφέας, συντάκτης, εκδότης και οργανωτής πανεπιστημιακών συνεδρίων) ήταν η βούληση (η προσπάθεια, η απόπειρα) του να παράγω και του να προτρέψω να παραχθεί μια σύγχρονη αναρχική σκέψη σε μια περίοδο κατά την οποία, πέρα από κάποιες σπάνιες εξαιρέσεις (όπως του άγγλου Κόλιν Γουόρντ και του αμερικανού Μάρεϊ Μπούκτσιν), οι αναρχικοί φαινόντουσαν ικανοί μόνο να επαναλαμβάνουν μια απλοποιημένη και δογματοποιημένη βίβλο, διανοητικά και πρακτικά άοπλη αλλά και αφοπλιστική, η οποία με τους κλασικούς, μεγάλους στοχαστές δεν μοιράζεται πλέον ούτε τη δημιουργική δύναμη, ούτε την κριτική ευρύτητα, ούτε το γίγνεσθαι και ούτε τις όποιες αντιθέσεις (πραγματικές ή φαινομενικές) δυνητικά γόνιμες.»

Amedeo Bertolo: σύγχρονος ελευθεριακός διανοητής που διδάσκει στο πανεπιστήμιο του Μιλάνου. Συμμετέχει στο ελευθεριακό κίνημα της Ιταλίας για πάνω από πενήντα χρόνια και είναι ένα από τους υπεύθυνους του εκδοτικού οίκου Eleuthera.

Πέμπτη 29 Δεκεμβρίου 2011

Για την αραβική άνοιξη και τον πρώτο νεκρό της

Της Ρούλα Χαλάφ
αναδημοσίευση από τον ελευθεριακό κόσμο
Εκτυπώσιμη μορφή
 H πιο εντυπωσιακή πλευρά της ζωής του Μοχάμεντ Μπουαζίζι [φωτο] είναι πόσο κανονική ήταν. Ήταν ένας τυπικός 26άρης Άραβας που προσπαθούσε να ζήσει σε μια ξεχασμένη κωμόπολη της Τυνησίας, ένας μανάβης που η φιλοδοξία του ήταν να μαζέψει αρκετά χρήματα για να αγοράσει αμάξι.
Τα πενιχρά κέρδη της ημέρας ξοδεύονταν για να στηρίξει την οικογένειά του. Κανείς βέβαια δεν γνωρίζει τι πέρασε από το μυαλό του όταν αγόρασε ένα μπουκάλι πετρέλαιο και αυτοπυρπολήθηκε. Αλλά το πρωί της 17ης Δεκέμβρη 2010 που αυτοκτόνησε δοκίμασε μια εμπειρία τύπου Κάφκα να ξαναπάρει το κάρο του που το είχε κατασχέσει η αστυνομία. 
Τον έστελναν από το ένα κυβερνητικό γραφείο στο άλλο. Ήταν στα σκαλιά της εισόδου στο γραφείο του νομάρχη όταν η απελπισία του τελικά έγινε έκρηξη,  αφήνοντας ανεξέλεγκτη την αγωνιώδη προσωπική του διαμαρτυρία.
Ενώ πέθανε μετά δύο βδομάδες από τα εγκαύματα, πάντα θα μένει στη μνήμη ως ο σπινθήρας της αραβικής άνοιξης. Με μια πράξη τραγωδίας, αφύπνισε μια ολόκληρη γενιά αραβικής νεολαίας από ένα μακρόχρονο, ανήσυχο ύπνο και άλλαξε την αραβική ιστορία.
Η φλόγα που άναψε στην άγνωστη σχεδόν κωμόπολη Σίντι Μπουζίντ οδήγησε στην ανατροπή του δικτάτορα της χώρας και γρήγορα επεκτάθηκε στην Αίγυπτο, τη Λιβύη, την Υεμένη, το Μπαχρέιν και τη Συρία, καθώς νεολαιίστικοι ξεσηκωμοί – μερικοί ακόμη συνεχίζονται με μανία – κατακερμάτισε μια αυταρχική τάξη δεκαετιών. Σε αυτή την πορεία ο Μπουαζίζι θρυμμάτισε πολύχρονες απόψεις στις οποίες οι μεγάλες δυνάμεις βάσιζαν την πολιτική τους στην περιοχή και οι οικονομικές αγορές στήριζαν την ανάλυσή τους – συγκεκριμένα ότι  η απολυταρχία αποτελεί κλειδί για τη σταθερότητα.

Παρασκευή 16 Δεκεμβρίου 2011

Επιστολή στο μπλογκ: Έχουν οι τοπικές συνελεύσεις ανάγκη από ένα Α...ντιεξουσιαστικό Κ...απέλωμα;


Σε μια περίοδο ειδικά που υπάρχει ύφεση του κινήματος των πλατειών, κάθε ιδεολογική απόπειρα να ενσωματωθούν τα απομεινάρια τους σε έναν πλατύ ιδεολογικό φορέα με προμετωπίδα την «Άμεση Δημοκρατία», που ξεκινάει από το Νοσότρος και τελειώνει στην εφημερίδα «Δράση», δεν φαίνεται να είναι και η πιο καλή ιδέα. 
Μια πρόταση που δεν θα απειλούσε όπως αυτή, κάποιας τοπικής συνέλευσης και εκ των συνδιοργανωτών ότι σε περίπτωση που δεν απαντηθεί η πρόσκληση για το τριήμερο «θα το γνωστοποιήσουμε στο σύνολο του Ελληνικού κινήματος των πλατειών αλλά και μεταφρασμένο σε όσο μεγαλύτερο μέρος του Διεθνούς Κινήματος των πλατειών», που δεν θα είχε κάποιες σελίδες ιδεολογική διακήρυξη ως προϋπόθεση συμμετοχής, που δεν θα συμμετείχε η ‘’συνέλευση’’ της πλατείας Διερχομένων της Πρωτευούσης με τις λαμπρές δόξες του καλοκαιριού πλην όμως το απίστευτο φυλλορρόημα του φθινοπώρου, 
αλλά ένα κάλεσμα για αυτοπαρουσίαση των συνελεύσεων από τους εκπροσώπους τους και μια συζήτηση (χωρίς δεσμεύσεις) για περεταίρω δικτύωση και δράση, θα ήταν χρήσιμο και αναγκαίο.
Μερικοί, στην πρωτεύουσα της αντιεξουσίας έχουν μάθει να χρησιμοποιούν σφραγίδες και τίτλους ως χρυσόβουλα κινηματικά, όταν αυτά έχουν χάσει την ενεργή σημασία τους. Για αυτό και σφραγίζουν το πτώμα της σχετικά νέας και διευρυμένης ιδέας της άμεσης δημοκρατίας των λαϊκών συνελεύσεων. Ας φτιάξουν την νέα τους παράταξη, τη νέα ομπρέλα της οργάνωσής τους. Το ερώτημα όμως παραμένει: Έχουν οι τοπικές συνελεύσεις ανάγκη από ένα Α...ντιεξουσιαστικό Κ...απέλωμα;
μέλος τοπικής συνέλευσης από περιοχή της Αττικής
(ευθύνη για τη δημοσίευση: γκ)

Σάββατο 10 Δεκεμβρίου 2011

Μια χαρά δουλεύει η ΕΥΠ (όπως μια χαρά δουλεύουν τα ΜΑΤ-ΔΙΑΣ-ΔΕΛΤΑ)


Σε μια κρίση συνείδησης (;) πάλι, ο κάποτε σοσιαλιστής αγωνιστής της ΕΦΕΕ, Παπουτσής, προϊστάμενος των μπάτσων, βγήκε να δηλώσει ότι η ΕΥΠ είναι ανέλεγκτη. Όπως και στο άμεσο παρελθόν έκανε γαργάρα την εκφρασμένη -δημοσίως- πρόθεσή του να χτυπήσει τις δομές των ένστολων τραμπούκων και δολοφόνων του, έτσι  και τώρα: Κάποιος μεγαλοπράκτορας θα του τραβήξει το αυτάκι και θα του θυμίσει ότι τίποτε δεν μπορεί να γίνει χωρίς τη βρωμοδουλειά που κάνουν. 
-Δε φτάνει ρε μάστορα που «χαφιέδες» μας ανεβάζουν, «σκευωρούς» μας κατεβάζουν, κι αντί να λες κι «ευχαριστώ», μας τη λες κι από πάνω.
Έτοιμος για μια νέα γαργάρα;
ΓΚ
ΥΓ: Ενδιαφέρον έχουν μερικοί αριθμοί: «Σημειώνεται πως ο Χρ. Παπουτσής ενημέρωσε για τα κονδύλια που διατίθενται για τη μισθοδοσία του προσωπικού της ΕΥΠ, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είπε συγκεκριμένα πως: το 2007 διατέθηκαν 9,2 εκατ. ευρώ για το εσωτερικό και 3 εκατ. ευρώ για το εξωτερικό, το 2008 4,7 εκατ. ευρώ για το εσωτερικό και 7,7 εκατ. ευρώ για το εξωτερικό, το 2009 7,2 εκατ. ευρώ για το εσωτερικό και 2,7 για το εξωτερικό, το 2010 8,6 εκατ. ευρώ για το εσωτερικό και 2,7 για το εξωτερικό, ενώ για το 2011 3,3 εκατ. ευρώ για το εσωτερικό και 2,7 για το εξωτερικό».

Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου 2011

ποδόσφαιρο και αυτοδιαχείριση: η democracia corinthiana


Ίσως, το παρόν μπλόγκ να μην είναι το κατάλληλο για να αποτίσει κάποιος «φόρο τιμής» σε έναν ποδοσφαιριστή.
Ίσως όμως και να είναι.
Γιατί ο συγκεκριμένος, έχει πολλά να μας πει.
Οι περισσότεροι από εμάς, ξέρουν τον Σόκρατες, σας ένα φοβερό δεκάρι, μια αθλητική ιδιοφυϊα που διέπρεψε σε εναν τομέα οπου ο αυτοματισμός, η μή-σκέψη, η αυστηρή τήρηση της ιεραρχίας και των εντολών, θεωρούνται γενικά πιό επιβεβλημένες και από οτι στο στρατό.
Λίγοι όμως ξέρουν (όχι τυχαία), οτι ο Σόκρατες, ο οποίος ήταν ένα έντονα πολιτικό άτομο,  μαζί με τους συμπαίκτες του στην Κορίνθιανς την διετία 1982-1984 (δηλαδή κατα την διάρκεια της δικτατορίας) πρωτοστάτησε στην ίδρυση της “Democracia Corinthiana”. Και ακόμα λιγότεροι, ξέρουν τί ήταν αυτή. Γιατί ακόμα και σήμερα, η δημιουργία και λειτουργία μιας αυτοδιαχειριζόμενης αμεσοδημοκρατικά ποδοσφαιρικής ομάδας, είναι κάτι το εξωφρενικό, πόσο μάλλον σε καθεστώς στυγνής δικτατορίας λατινοαμερικάνικου τύπου. Εάν δε, η συγκεκριμένη ομάδα κατορθώσει και να πάρει 2 στα 2 πρωταθλήματα Παουλίστα.....ε αυτό πιά.......!!!!

Τρίτη 6 Δεκεμβρίου 2011

Σύντομες ειδήσεις και συγκρίσεις για τη ζωή και το θάνατο


Πέμπτη 1 Δεκεμβρίου 2011

Βερολίνο: παρέμβαση ελλήνων στην ελληνική τρόικα (ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ)

Οι χαλυβουργοί δεν λυγίζουν!

Προς την εργατική τάξη, Τον εργαζόμενο λαό.
Συνάδελφοι
Διαδώστε το μύνημά μας: Οι χαλυβουργοί δεν λυγίζουν!
Στην πύλη της Χαλυβουργίας γράφουμε όλοι μαζί μια ακόμη σελίδα στο μεγάλο βιβλίο των αγώνων του λαού μας.
Σωματεία, άνεργοι, φτωχός λαός, φοιτητές, μαθητές, μας δίνετε υλική βοήθεια από το υστέρημά σας, από το μισθό που δεν έχετε, από το επίδομα ανεργίας που δεν φτάνει. Μας δίνετε δύναμη και πείσμα!
Κλείσαμε μήνα σε απεργία σκληρή και συνεχίζουμε.
Σπάσαμε την σιωπή, αποδείξαμε ότι οι εργάτες έχουμε μεγάλη δύναμη. Οι βιομήχανοι ανησυχούν, ο βιομήχανος Μάνεσης αν και τρομοκρατημένος, δεν είναι μόνος του. Τον στηρίζουν γιατί έχει το ρόλο του λαγού.
Αν τα μέτρα περάσουν στην χαλυβουργία, ανοίγουν διάπλατα τις πόρτες για να μην αφήσουν τίποτα όρθιο. Αν εδώ σπάσουν τα μούτρα τους, τίποτα δεν θα είναι ίδιο και για τα υπόλοιπα εργοστάσια.
Μην ακούτε τα ψέμματα των βιομηχάνων και των ανθρώπων τους. Δεν θα δουλεύουν αυτοί, για ψίχουλα στα εργοστάσια. Αυτοί πληρώνονται καλά για τη βρώμικη δουλειά τους.
Αφού οι «επισκέψεις» στα σπίτια, οι «επιστολές», η τρομοκρατία με τα εξώδικα, έπεσαν στο κενό, τώρα βάζουν το Υπουργείο Εργασίας να μας «συμβουλεύει»: «Δεχθείτε τους όρους του Μάνεση, διαφορετικά θα βρεθείτε όλοι στο ταμείο ανεργίας». Μας απειλούν με 180 ακόμα απολύσεις!
Κύριοι βιομήχανοι, είστε βαθιά νυχτωμένοι. Την τελευταία μας λέξη δεν την είπαμε ακόμα! Είμαστε μια γροθιά. Έτοιμοι, για την πιο σκληρή ταξική αναμέτρηση!
Δεν γυρνάμε στη φωτιά και το σίδερο για 500 ευρώ. Να γυρίσουν πίσω οι 34 απολυμένοι συνάδελφοί μας.
Ο αγώνας μας, αφορά όλους τους εργαζόμενους. Οι τελευταίες εξελίξεις είναι αποκάλυψη. Οι βιομήχανοι αξιοποιούν τους νόμους της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ – ΝΔ – Καρατζαφέρη.
Επιβάλλουν την εκ περιτροπής εργασία, κατάργηση συλλογικών συμβάσεων, μειώσεις μισθών στα 450 – 500 ευρώ.
Όπου οι εργάτες υποχώρησαν η επίθεση της εργοδοσίας γιγαντώθηκε. Ακολούθησαν απολύσεις, εντατικοποίηση της εργασίας, μέχρι και κλείσιμο των επιχειρήσεων, με τους εργάτες απλήρωτους για πολλούς μήνες.
Υπάρχουν χιλιάδες παραδείγματα, όλοι έχουμε πείρα. Οι βιομήχανοι μας κλείνουν τα σπίτια και όχι ο αγώνας μας για δουλειά. Το ψωμί μας το υπερασπίζουμε με αγώνα όχι με παρακάλια.
Συνάδελφοι εργάτες, τα μέτρα γενικεύονται, δεν είναι μόνο οι χαλυβουργοί στο στόχο, είμαστε όλοι.
Ήρθε η ώρα ο αγώνας σαν φωτιά να ανάψει στα εργοστάσια. Τώρα η συμμετοχή σας στον αγώνα δεν είναι ζήτημα αλληλεγγύης είναι ζήτημα ζωής και θανάτου για όλη την εργατική τάξη.
Παραμερίστε τους ανθρώπους των βιομηχάνων, μην τους φοβάστε, είναι ανίσχυροι όταν οι εργάτες πάρουν απόφαση.
Κάντε γενική συνέλευση, ελάτε σε επαφή μαζί μας, αποφασίστε απεργία. Είναι η ώρα οι βιομήχανοι να πάρουν ένα καθαρό μύνημα που μόνο ο αγώνας των εργατών στα εργοστάσια μπορεί να δώσει.
Όλοι στον αγώνα. Η νίκη θα είναι δική μας.
Η γενική συνέλευση των εργατών της Ελληνικής Χαλυβουργίας
Ασπρόπυργος 30/11/2011

γκ