Από τη φυλακή

Ο σύντροφος Χρήστος Πολίτης είναι ένας από τους έξι τελευταίους συλληφθέντες από την "αντιτρομοκρατική" υπηρεσία για υποθέσεις τρομοκρατίας (δίχως να κατονομάζονται ούτε ενέργειες αλλά ούτε η οργάνωση για την οποία έχουν προφυλακιστεί). Το κράτος απασχολεί 2500 μπάτσους στο "έργο" της "αντιτρομοκρατικής", ενώ για υποθέσεις κοινού ποινικού εγκλήματος οι αντίστοιχες ενεργές θέσεις είναι 700. Είναι ξεκάθαρο πως το κύριο πράγμα που τους απασχολεί είναι η διαρκής παρακολούθηση και το χτύπημα όσων αγωνίζονται, ώστε να μην υπάρχει περίπτωση σύνδεσης των υπάρχοντων εστιών αντίστασης με την κοινωνική οργή που συνεχώς μεγαλώνει. Όμως κάνουν ένα μεγάλο λάθος και πάλι. Η σωματική ακεραιότητα των πολιτικών, των μεγαλοεπιχειρηματιών, των τραπεζιτών, των μεγαλοδημοσιογράφων, κλπ δεν απειλείται τόσο από μία θράκα ανθρώπων όσο από την οργή του κόσμου που μπορεί να ξεσπάει ανά πάσα στιγμή και αυτό είναι που αποδείχτηκε στο κεφάλι του Χατζηδάκη.
Παρακάτω, παραθέτουμε ένα μέρος γράμματος που έστειλε ο σύντροφος Χρ.Πολίτης και δημοσιεύθηκε στο athens.indymedia.org:

"Είναι γεγονός πως βρίσκομαι στη φυλακή ακριβώς επειδή είμαι αναρχικός. Επειδή εδώ και 15 χρόνια διαρκώς δραστηριοποιούμαι μέσα από αυτό το ριζοσπαστικό πολιτικό κομμάτι. Μια ανάγνωση της δικογραφίας, μα και η κυνική δήλωση του αρχηγού της ελληνικής αστυνομίας -πως με συνέλαβαν επειδή αφέθηκα ελεύθερος για την υπόθεση του εφετείου*- το αποδεικνύουν περίτρανα. Βρίσκομαι εδώ κλεισμένος, και είμαι βαθιά πεπεισμένος γι αυτό, για τις αντιδράσεις μας στη δολοφονία του Χριστόφορου Μαρίνου το ΄96, για τα οδοφράγματα έξω από τα εξεταστικά το ΄98, για τις αντιπολεμικές διαδηλώσεις το ΄99, για τις διαδηλώσεις ενάντια στην σύνοδο των ευρωπαίων ηγετών στη Θεσσαλονίκη το 2003, για τα φοιτητικά το ΄06 -΄07,  για την αλληλεγγύη μας στους αγώνες των κρατουμένων και σε όσους φυλακισμένους δε σκύβουν το κεφάλι, για την εξέγερση του Δεκέμβρη, για..., για... Γιατί βρεθήκαμε παντού, με τις μικρές ή μεγαλύτερες δυνάμεις μας, όπου τίποτα δεν έμοιαζε σίγουρο και η κοινωνική εντροπία έδινε ξανά νόημα στη ζωή μας και δύναμη στους αγώνες μας."