Αυτοί οι εκατό (100) συμπολίτες μας, συνέχιζε το άρθρο, έχουν τόση περιουσία ίση με τους φτωχότερους τρεισήμισι δισεκατομμύρια (3.500.000.000) συμπολίτες μας. Δηλαδή το μισό πληθυσμό της γης.
Και αυτοί βρίσκονται σίγουρα παντού και κυκλοφορούν ανάμεσά μας, αλλά ξανά όχι ως φυσική παρουσία. Φτιάχνουν τα εμπορεύματα που μας πουλάνε οι εκατό, στα κανάλια δεν αναγνωρίζονται γιατί εμφανίζονται πάντα με τη λεζάντα «όχλος», στις τράπεζες συνήθως μπαίνουν μόνο όλοι μαζί και από παντού, πνίγονται στο νερό, δεν αναπνέουν, η γη τους σκίζει τα πέλματα και ποτέ δεν κοιτάνε τα αστέρια αφού προχωράνε με σκυμμένο το κεφάλι.
Και οι μεν και οι δε ζουν σε (αστικές) δημοκρατίες. Έχουν δηλαδή τα ίδια δικαιώματα και υποχρεώσεις, ψηφίζουν την ίδια μέρα, ίσως και τα ίδια κόμματα, πάνε μαζί στρατό, τους δικάζει ο ίδιος δικαστής, τους φυλάει ο ίδιος αστυνομικός, εξομολογούνται στον ίδιο κληρικό, γιορτάζουν τις ίδιες μέρες, περιμένουν στην ίδια ουρά στο σούπερ μάρκετ, παίρνουν τα ίδια φάρμακα από το ίδιο γιατρό, ακούνε την ίδια μουσική, πίνουν το ίδιο νερό, καίνε την ίδια βενζίνη και βέβαια κάθε μέρα συζητάνε για την παγκόσμια οικονομική κρίση και τις αγορές.
Αν μπορούσαμε να τους βάλουμε όλους μαζί σε ένα τόπο, αυτοί που δεν υπάρχουν αλλά είναι παντού, θα είχε πλάκα. Εκατό άνθρωποι και γύρω τους, τρεισήμισι δισεκατομμύρια. Όλοι τους δημοκράτες πολίτες.
Και μόνο να τους έβαζες να γνωριστούν, να ανταλλάξουν μια χειραψία ρε αδερφέ, οι εκατό θα πέθαιναν από εξάντληση για να σηκώσουν 3.500.000.000 φορές το χέρι ή να σφίξουν τα χείλη άλλες τόσες φορές για να φιληθούν σταυρωτά.
Αν τους έβλεπες όλους μαζί και τους 3.500.000.100 θα έπιαναν μια έκταση (αν ο καθένας χρειάζεται ένα τετραγωνικό μέτρο για να σταθεί) γύρω στα 3.500.000.000 +100 τετραγωνικά μέτρα ή περίπου 350.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Δηλαδή την έκταση που έχει η Γερμανία.
Αν γινόταν rave party για να γνωριστούν θα γέμιζε όλοι η Γερμανία απ’ ακρή σε άκρη (αν μετά γινόταν και διαδήλωση η ελληνική αστυνομία θα έλεγε ότι συμμετείχαν λιγότεροι από 1.000 ανθρώπους και ξανά έδρασαν οι ολιγάριθμοι γνωστοί-άγνωστοι).
Η Μέρκελ θα τηλεφωνούσε σε όλους τους ηγέτες του κόσμου για το πώς θα διαφυλαχτούν η έννομη τάξη και το δικαίωμα στη ζωή και τη περιουσία των 3.500.000.100 συμμετεχόντων. Μόνο ο Παπανδρέου θα της έλεγε φρόντισε να απομονώσεις τους γνωστούς-αγνώστους.
Βέβαια τέτοια πάρτυ δε γίνονται. Ή αν γινόταν, επειδή έχουμε αστική δημοκρατία, επειδή οι πλούσιοι είναι έξυπνοι και βλάκες οι φτωχοί, επειδή και στις χειρότερες εκδηλώσεις πρέπει όσοι έχουν να πληρώσουν να βρίσκουν καλύτερες θέσεις, οι 100 πλουσιότεροι θα ανέβαιναν ο ένας πάνω στον άλλο. Ο 100ος, μετά ο 99ος, μετά…και ο 1ος (Ο Βill Gates, που με το word του σας γράφω).
Το μέσο ύψος του ανθρώπου είναι 1,70 μέτρα άρα μέσα σε 350.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα όχλου θα είχαμε 100 ανθρώπους να ορθώνονται σε ύψος 170 μέτρων.
Θα μπορούσαμε δηλαδή σε αυτό το πάρτυ να υπολογίσουμε και τον όγκο των καπιταλιστικών αστικών δημοκρατιών, όπου γης.
Ο όγκος της πυραμίδας δίνεται από τον τύπο:
όπου Α το εμβαδό της βάσης και υ το ύψος από τη βάση στην κορυφή.
Δηλαδή η αστική δημοκρατία και ο καπιταλισμός έχει όγκο 1/3 επί 350.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα επί 170 μέτρα. Είναι δηλαδή 19.635.000.000 κυβικά μέτρα.
Δηλαδή όσο οχτώ πυραμίδες του Χέοπα.
Αν αποφασίσουμε να πάρουμε ο καθένας από ένα λιθαράκι και να το ρίξουμε στη φαραωνική τους αγορά, χαλαρά ως τη δύση του ήλιου θα έχουμε γκρεμίσει τη σκλαβιά.
Το πάρτυ ξεκίνησε…
Π.
αναδημοσίευση από http://sxedia.espivblogs.net/2010/12/22/%CF%80%CF%85%CF%81%CE%B1%CE%BC%CE%AF%CE%B4%CE%B1/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου