Ανταπόκριση από τους φοιτητικούς αγώνες στην Αγγλία

(κείμενο -σε ελεύθερη απόδοση- της αγγλικής αναρχικής ομοσπονδίας σχετικά με τις φοιτητικές κινητοποιήσεις)


Πολεμώντας τα αυξημένα δίδακτρα, ή αγωνιζόμενοι για δωρεάν παιδεία;

Οι Βρετανοί φοιτητές συνεχίζουν να αποδεικνύουν ότι δεν είναι όσο απαθείς έχουν κατά καιρούς θεωρηθεί. Είναι αλήθεια ότι όταν η προηγούμενη κυβέρνηση, του κόμματος των εργατικών, εισήγαγε τα πρόσθετα δίδακτρα (‘top-up fees’), με σκοπό ο κάθε φοιτητής να πληρώνει δίδακτρα της τάξης των 3.000 αγγλικών λιρών, κανείς δεν αντιστάθηκε και οι πολιτικοί πέτυχαν το στόχο τους.   

Σήμερα προσπαθούν να επιβάλλουν στους φοιτητές να πληρώνουν ετήσια δίδακτρα 9.000 λιρών, σύμφωνα με το νέο νόμο που έχει προτείνει η κυβέρνηση των κομμάτων των φιλελεύθερων δημοκρατών και της συμμαχίας των συντηρητικών. Οι φοιτητές αγωνίζονται όχι μόνο ενάντια στην αύξηση των διδάκτρων, αλλά και για δωρεάν παιδεία για όλους.

Πλησιάζοντας στην 9^η Δεκέμβρη, την ημέρα της ψήφισης του νομοσχεδίου, οι φοιτητές πραγματοποίησαν καταλήψεις και διαδηλώσεις. Οι φοιτητές δεν αντιτάχθηκαν μόνο στα αυξημένα δίδακτρα αλλά και σε ολόκληρο το σύστημα. Η αντίληψη ότι τα πανεπιστήμια θα έπρεπε να κερδοφορούν εις βάρος των φοιτητών μας εξόργισε. Έτσι φοιτητές και εργαζόμενοι στα πανεπιστήμια συνέρευσαν κατά χιλιάδες για να σταματήσουν την ιδιωτικοποίηση και τη εμπορευματοποίηση της παιδείας. Στις δράσεις συμμετείχαν και μαθητές της ανώτερης εκπαίδευσης , οι οποίοι θα πρέπει να πληρώνουν τα αυξημένα δίδακτρα από το 2012.

Μέχρι το απόγευμα της 9^ης Δεκεμβρίου ο νόμος είχε περάσει, η πλατεία μπροστά από το κοινοβούλιο φλεγόταν, το εθνικό θησαυροφυλάκιο είχε δεχτεί επίθεση, ακόμα και οι μέλλοντες μονάρχες τρομοκρατήθηκαν από τους υπηκόους τους. Αποτύχαμε να σταματήσουμε το νόμο αλλά καταστρέψαμε την αξιοπιστία των κυβερνητικών κομμάτων. Πάνω από όλα, νιώσαμε δυνατοί και ενωμένοι. Νιώσαμε τα συναισθήματα του ξεκινήματος μιας κοινωνικής επανάστασης.

Τι μας έχει εξοργίσει;

• Οι Φιλελεύθεροι Δημοκράτες οι οποίοι βρίσκονται στον κυβερνητικό σχηματισμό επειδή κέρδισαν τις ψήφους των φοιτητών στη βάση της υπόσχεσης να μην αυξήσουν τα δίδακτρα των πανεπιστημίων. Οι φοιτητές που ψηφίσαν για πρώτη φορά στις γενικές εκλογές του Μαΐου διαπίστωσαν αυτό που τους έλεγαν οι αναρχικοί, ότι οι πολιτικοί είναι ψεύτες  και ακατάλληλοι να λάβουν αποφάσεις που επηρεάζουν τις ζωές μας.

• Το κράτος, που μέσα από τις συνολικές περικοπές έχει κηρύξει πόλεμο στην εργατική τάξη. Ακόμα και φοιτητές που προέρχονται από μεσαίες τάξεις αισθάνονται πλέον ότι ανήκουν στην εργατική τάξη. Τα νεότερα αδέρφια τους είναι πιθανό να μην καταφέρουν να σπουδάσουν. Δεν είναι μόνο τα αυξημένα δίδακτρα που μας εξοργίζουν αλλά και η κατάργηση του επιδόματος σπουδών για άτομα δεκαέξι και δεκαεφτά ετών με χαμηλό εισόδημα.  
• Τα πανεπιστήμια, επειδή οι αντιπρυτάνεις ενδιαφέρονται περισσότερο για την επιχειρηματικότητα παρά για την εκπαίδευση, μετρούν την επιτυχία με τον αριθμό των επιχειρηματιών που παράγουν. Εμείς όμως δεν πήγαμε στο πανεπιστήμιο γι’ αυτό αλλά για να μάθουμε πως λειτουργεί ο κόσμος και πως μπορούμε να τον αλλάξουμε προς το καλύτερο. Σήμερα μόνο οι πλούσιοι μπορούν να πληρώσουν για εκπαίδευση. Οι φοιτητές θα μάθουν να προσαρμόζονται και όχι να αμφισβητούν.
• Η αστυνομία , επειδή  μας χτυπούν συχνά, επειδή ζητούν περισσότερες εξουσίες για να μας χτυπούν περισσότερο, επειδή υπεραμύνονται του κράτους χωρίς να το αμφισβητούν. 
• Τα ΜΜΕ και ο τρόπος που μας παρουσιάζουν. Μας κάνουν να αισθανόμαστε σαν καταδιωκόμενοι  εγκληματίες και πουλούν τις εφημερίδες τους χρησιμοποιώντας τα πρόσωπά μας σε κάδρα καταζητούμενων.
• Ο πρίγκιπας Κάρολος και η πριγκίπισσα Καμίλλα επειδή είναι παράσιτα. Όμως μας αρέσουν και λίγο. Μας αρέσουν επειδή είναι τόσο ηλίθιοι και υπερόπτες που μπορούν να βρεθούν στο λάθος μέρος τη λάθος στιγμή, επειδή μας δείχνουν ότι μπορούμε να τους βρούμε και επειδή μας χάρισαν το καλύτερο γέλιο των τελευταίων ετών.

Μερικά σημεία που πρέπει να θίξουμε:

• Η αστυνομία ξεκίνησε τη σύγκρουση. Απόκλεισαν τους φοιτητές εντός της πλατείας του κοινοβουλίου ενώ η πορεία ήταν προγραμματισμένη να διασχίσει την πλατεία και να συνεχίσει. Πιστεύουμε ότι μας απόκλεισαν εκεί για να δικαιολογήσουν την επίθεση, τη φωτογράφηση, τη συλλογή προσωπικών δεδομένων, τον ξυλοδαρμό και τραυματισμό πολλών διαδηλωτών. Το έκαναν ακόμα ως εκδίκηση για τον εξευτελισμό τους στις προηγούμενες διαδηλώσεις. Η αστυνομία προσπαθεί να αποκτήσει περισσότερες εξουσίες για να μπορεί να απαγορεύει διαδηλώσεις και να χρησιμοποιεί αύρες νερού. Καθώς αντιμετωπίζουν και οι αστυνομικοί περικοπές των μισθών τους, πιθανώς να προσπαθήσουν να αποδείξουν την χρησιμότητά τους έτσι ώστε να αποκατασταθούν οι μισθοί τους. Μας χτύπησαν για να φανούν δυνατοί. Μας καταδιώκουν για να φανούν έξυπνοι.
• Δεν υποστηρίζουμε ότι η αστυνομία ήταν σκληρότερη από τους φοιτητές. Ακόμα και αν η αστυνομία δεν είχε ξεκινήσει τη σύγκρουση, οι φοιτητές πιθανώς να παρέμεναν στην πλατεία και να επιτίθονταν στο κοινοβούλιο. Πριν συνειδητοποιήσουμε ότι είμαστε αποκλεισμένοι στην πλατεία κινούμασταν ήδη ενάντια στις γραμμές και τους φράχτες της αστυνομίας. Όλοι οι διαδηλωτές κινήθηκαν με την ίδια πρόθεση. Ακόμα και η αστυνομία και το κράτος δεν μπορούσαν να ισχυριστούν το σύνηθες, δηλαδή ότι οι συγκρούσεις προκλήθηκαν από μια βίαιη μειοψηφία. Το κλίμα ήταν τόσο οργισμένο που πριν ακόμα φτάσουμε στην πλατεία κοινοβουλίου, μας φαινόταν σχεδόν απίθανο να πορευτούμε ήρεμα το Whitehall για να φτάσουμε στην πλατεία Trafalgar.  
• Αισθανόμαστε κομμάτι της παγκόσμιας φοιτητικής αντεπίθεσης. Χρησιμοποιήσαμε τακτικές και αμυντικά όπλα που είδαμε στους δρόμους της Ελλάδας και της Ιταλίας: Από το να φτιάχνουμε οδοφράγματα, μέχρι να δημιουργούμε ασπίδες με βιβλία, από το να φοράμε κράνη για προστασία μέχρι να κουβαλάμε όπλα. Ποτέ ξανά δε νοιώσαμε τόσο συνδεμένοι με τους φοιτητές διεθνώς.
• Παίξαμε στο γρασίδι μπροστά από το παρεκκλήσι του Westminster και ζωγραφίσαμε στους τοίχους του άλφα σε κύκλους. Νιώθουμε ότι η έκφραση «ούτε θεό, ούτε αφέντη» πραγματοποιείται καθώς οι συνδέσεις μεταξύ κράτους, στέμματος και θρησκείας γίνονται ξεκάθαρες.
• Μετά τις διακοπές των Χριστουγέννων θα επιστρέψουμε στα πανεπιστήμια τα οποία είχαμε καταλάβει και στα οποία είχαμε διαδηλώσει. Το ίδιο θα κάνουμε και εν’ όψει της επόμενης διαδήλωσης στις 29 Ιανουαρίου. Τίποτα δεν έχει τελειώσει!