Τετάρτη 18 Ιουνίου 2014

Τι θέλει ένας εργοδότης από τους υπαλλήλους του;

Μια αποδόμηση των “επιστημονικών” στοιχείων που προβάλλουν τα mass-media

Δάβασα, προσφάτως, στο «έγκριτο» (εδώ γελάμε πικρά) site in.gr ένα άρθρο, με τίτλο
Το άρθρο αναφέρεται σε μια «έρευνα» που διενεργήθηκε από την εταιρεία Manpower η οποία είναι πολυεθνική με αντικείμενο εργασίας την «ενοικίαση προσωπικού» :για να μιλάμε ξεκάθαρα, πρόκειται για εταιρεία που προμηθεύει εργαζόμενους «μιας χρήσης» με μεσαιωνικούς όρους εργασίας˙ πρόκειται για συγχρονους δουλέμπορους με όλη τη σημασία της λέξης.
Ας δούμε τώρα τι λένε αυτοί: είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα του πως μπορείς να χειραγωγείς την κοινή γνώμη, μέσω μιας επιστημονικοφανούς έρευνας, μανιπουλάροντας και παρουσιάζοντας τα στοιχεία κατα το δοκούν, και εξάγοντας συμπεράσματα απο χρήσιμες μερικότητες (τα σχόλια του γράφοντα, με λοξά γράμματα, δίπλα στο κείμενο της “έρευνας”)

Θέμα ποιότητας του εργατικού δυναμικού στην Ελλάδα αναδεικνύει έρευνα της ManpowerGroup , η οποία καταγράφει την απογοήτευση των εργοδοτών για τα επίπεδα εμπειρίας, δεξιοτήτων και διαθεσιμότητας του υφιστάμενου προσωπικού. Εμμέσως η έρευνα αναδεικνύει και τις επιπτώσεις της «διαρροής εγκεφάλων» (Brain Drain) και της εργασιακής μετανάστευσης στην εγχώρια αγορά εργασίας. [ένα πρώτο υποννοούμενο οτι η μετανάστευση ίσως και να μην οφείλεται στην κρίση αλλά στην έλλειψη ικανοτήτων όσων δεν βρίσκουν δουλειά και αναγκάζονται να μεταναστεύσουν]
Σύμφωνα με την έρευνα το 42% των εργοδοτών στην Ελλάδα δυσκολεύεται να να βρει υποψηφίους με τα απαιτούμενα προσόντα για τη σωστή λειτουργία των επιχειρήσεών τους. Το συγκεκριμένο ποσοστό –αυξημένο κατά 4 μονάδες σε σχέση με πέρυσι και 6 ποσοστιαίες μονάδες πάνω από τον παγκόσμιο μέσο όρο- καταδεικνύει, σύμφωνα με την Manpower, το σημαντικό έλλειμμα απαιτούμενης εμπειρίας (42%), τεχνικών δεξιοτήτων (hard skills) (29%), επαγγελματικών δεξιοτήτων (soft skills) (19%) και διαθέσιμων υποψηφίων (18%) που χαρακτηρίζει την ελληνική αγορά εργασίας, σύμφωνα με τις απόψεις των ίδιων των εργοδοτών. [δηλαδή εν μέσω οικονομικής κρίσης, με το 30% των εν δυνάμει εργαζομένων να είναι άνεργοι, με χιλιάδες πτυχιούχους ή εξειδικευμένους τεχνίτες να μην μπορούν να βρουν δουλειά παρότι κάνουν δεκάδες αιτήσεις εργασίας, με εκατοντάδες επιχειρήσεις υψηλής εξειδίκευσης να κλείνουν ή να απολύουν κατα προτεραιότητα προσωπικό «υψηλού κόστους μισθοδοσίας» (δηλ. τους πλέον καταρτισμένους τεχνικά), το 18% των εργοδοτών λέει οτι δυσκολεύεται να βρει «διαθέσιμους υποψήφιους», το 42% οτι υπάρχει έλλειμα απαιτούμενης εμπειρίας, και το 29%-19% οτι δεν υπάρχει κατάλληλα εξειδικευμένο προσωπικό διαθέσιμο για την προσφερόμενη θέση. Οι πιθανές ερμηνείες των παραπάνω που προκύπτουν αβίαστα, αν δεχθούμε οτι τα στοιχεία είναι πραγματικά,  αφού οι συγκεκριμένες «διαπιστώσεις» είναι ασύμβατες με τους φυσικούς νόμους, την κοινή λογική και την πραγματικότητα όπως την αντιλαμβανόμαστε όλοι, είναι οτι πιθανότατα οι προσφερόμενες θέσεις εργασίας είναι (α)σε τομείς εργασίας εντελώς έξω από τα κοινά (πχ αστροναύτης, πυρηνικός χειρούργος, διακοσμητής υποβρυχίων κλπ)ή (β) οι όροι εργασίας να είναι τόσο ασύμφοροι ή απεχθείς που να μην είναι συμφέρουσα η σύναψη σχέσης εργασίας.Ειδικά για το (β), με δεδομένο το οτι όταν πλέον όσοι βρίσκονται εκτος αγοράς εργασίας για πάνω απο 6 μήνες, ουσιαστικά ενδιαφέρονται για περιορισμό της ζημιάς (damage mitigation) και δέχονται να εργαστούν, προκειμένου να «μείνουν σε επαφή με την πιάτσα» με οριακό κέρδος ή και απώλειες ενίοτε, καταλαβαίνει κανείς εύκολα ποιάς μορφής και ποιότητας είναι οι προσφερόμενοι όροι εργασίας.] 
Η έρευνα πραγματοποιήθηκε το πρώτο τρίμηνο του 2014, για ένατη συνεχόμενη χρονιά, σε 42 χώρες από όλο τον κόσμο, σε περισσότερους από 37.000 εργοδότες. Η Ελλάδα συμμετείχε στην έρευνα για έβδομη συνεχόμενη χρονιά, με αντιπροσωπευτικό δείγμα 750 εργοδοτών. [η ταυτότητα/κατανομή του δείγματος ανα αντικείμενο κα μέγεθοςπροφανώς δεν διευκρινίζεται-μάλλον είναι κατάλληλο για να εξαχθουν τα ζητούμενα συμπεράσματα]
Σε παγκόσμιο επίπεδο, το ποσοστό των εργοδοτών που δυσκολεύεται να βρει υποψηφίους με τα απαιτούμενα προσόντα για τη σωστή λειτουργία των επιχειρήσεών τους ανέρχεται σε 36%, αυξημένο κατά 1 μονάδα από πέρυσι, και στο υψηλότερο επίπεδο των τελευταίων επτά χρόνων. [σουρρεαλιστικό: σε παγκόσμιο επίπεδο, λαμβάνοντας υπ’όψιν και την δυνατότητα μετακίνησης εργαζομένων από και προς τρίτες χώρες σε διηπειρωτικό πλέον επίπεδο,εν μέσω παγκόσμιας κρίσης,  η έρευνα αποφαίνεται οτι ένας στους τρεις εργοδότες δεν βρισκει κατάλληλο προσωπικό με τα απαιτούμενα προσόντα!!Προφανώς δεν διευκρινίζει ποιά είναι τα απαιτούμενα προσόντα. Ακόμα και η πιό καλόπιστη κριτική εδώ πάει περίπατο, και κάποιος που αποδέχεται μιά τέτοια δήλωσης εντάσσεται πλέον στον τομέα της ψυχοπαθολογίας και του κοινού κρετινισμού]
Τη μεγαλύτερη δυσκολία για την εύρεση κατάλληλων ατόμων αντιμετωπίζουν οι εργοδότες στην Ιαπωνία (81%) [η πλέον τεχνολογικά ανεπτυγμένη χώρα στον πλανήτη], το Περού (67%) [εξάγει μηχανικούς σε όλον τον κόσμο], την Ινδία (64%) [εξάγει μηχανικους, ειδικούς πληροφορικής, προγραμματιστές,γιατρούς, τεχνίτες, ανειδίκευτους εργάτες, ηλεκτροσυγκολλητές επίσης σεόλον τον κόσμο]  την Αργεντινή (63%) και την Βραζιλία (63%) [υπερ προηγμένη τεχνολογικά τα τελευταία χρόνια, ενδεχομένως η μόνη χώρα που λόγω ανάπτυξης να διακαιολογούνται εν μέρει κάποια τέτοια στοιχεία]. Το ζήτημα της έλλειψης ταλέντου δείχνει να προβληματίζει ελάχιστα τους Ιρλανδούς (2%), Ισπανούς (3%) και Ολλανδούς (5%) εργοδότες [γιατί άραγε; Μήπως επειδή οι εργασιακοί όροι είναι διαφορετικοί από τις παραπάνω χώρες; (λέω εγώ ο κακόπιστος...). Στην πραγματικότητα, η συγκεκριμένη φράση έχει σκοπιμότητα που μπαίνει εδώ και η υποτιθέμενη «έλλειψη ταλέντου υπάρχει λόγος που αναφέρεται, όπως θα δούμε παρακάτω].
Στην Ελλάδα, για έβδομη συνεχόμενη χρονιά οι εργοδότες αντιμετωπίζουν τη μεγαλύτερη δυσκολία στην κάλυψη θέσεων επαγγελματιών πωλητών [πλάκα κάνετε;;;; τώρα αρχίζει η έρευνα και γίνεται προσβλητική της νοημοσύνης του αναγνώστη. Τη στιγμή που κλείνουν τα μαγαζιά και οι πωλητές απολύονται κατα χιλιάδες, λέει υπάρχει έλλειψη πωλητών], με δεύτερη σε δυσκολία κάλυψης ειδικότητα αυτή των υψηλόβαθμων στελεχών[αυτό θα ευχόμουν απο  καρδιάς να ήταν αλήθεια, αλλα δυστυχώς δεν είναι.] , η οποία παραμένει στην ίδια θέση της κατάταξης με πέρυσι  . Την τρίτη θέση φέτος κατέχουν οι εξειδικευμένοι τεχνίτες, οι οποίοι πέρυσι βρίσκονταν στην πέμπτη θέση. Εκτός Top-10 για το 2014 μένει το προσωπικό εξυπηρέτησης και υποστήριξης πελατών, το οποίο πέρυσι καταλάμβανε την τέταρτη θέση, όπως και το προσωπικό ΙΤ, το οποίο βρισκόταν στο Νο 7. Οι δύο νέες είσοδοι στη λίστα είναι οι εργάτες και οι χειριστές μηχανημάτων, στις θέσεις 8 και 9 αντίστοιχα.[δηλαδή ενώ οικοδομικά και τεχνικά έργα πρακτικά δεν υπάρχουν, ενώ όσες τεχνικές εταιρείες δεν έχουν χρεωκοπήσει απολύουν μαζικά προσωπικό, το οποίο δούλευε ήδη με συμβάσεις έργου ή πληρωνόταν μόνο τις ημέρες που δούλευε, και ενώ η συγκεκριμένη κατάσταση έχει επεκταθεί πλέον και στους –παλαι ποτε εξαιρετικά καλοπληρωμένους - τεχνίτες ηλεκτροσυγκολλήσεων, μονταδόρουςκλπ οι οποίοι έχουν ποσοστά ανεργίας της τάξης του 80-90% (και όσον αφορά τους βαλκάνιους μετανάστες είναι ενδεικτικό οτι επιστρέφουν πλέον μαζικά στις χώρες καταγωγής τους) και ενώ πλέον η έννοια του μαστορα έχει επι της ουσίας καταργηθεί αφού ακόμα και οι μαστόροι δέχονται να προσληφθούν και να δουλέψουν ως εργάτες γενικών καθηκότων προκειμένου να κάνουν κανα μεροκάματο, η «επιστημονική έρευνα» αποφαίνεται οτι είναι στις θέσεις 5,8,9 αυτών που οι εργοδότες ψάχνουν με το φανάρι. Ζήτω η τρέλα!!!]
Στο Νο 1 και Νο 2 της παγκόσμιας κατάταξης με τις θέσεις που οι εργοδότες δυσκολεύονται περισσότερο να καλύψουν παραμένουν για τρίτη συνεχή χρονιά οι εξειδικευμένοι τεχνίτες και οι πτυχιούχοι μηχανικοί. [ευτυχώς που εδώ υπάρχουν στοιχεία απο έρευνες επιμελητηρίων που επιβεβαιώνουν το αντίθετο, αλλιώς θα έπρεπε να εξετάσουμε το ενδεχόμενο του παράλληλου σύμπαντος]. Την τρίτη θέση της φετινής κατάταξης καταλαμβάνει η ειδικότητα των τεχνικών, που πέρυσι βρισκόταν στο Νο 4. Οι επαγγελματίες πωλητές παραμένουν δυσεύρετοι, παρά το γεγονός ότι από το Νο 3 που βρίσκονταν πέρυσι φέτος καταλαμβάνουν το Νο 4 [......χωρίς σχόλια πλέον] .
Παρά τη συγκεκριμένη μείωση, η έλλειψη ταλέντου στον τομέα των πωλήσεων δείχνει να διευρύνεται, καθώς στο Νο 7 του εφετινού top-10 συναντάμε τους διευθυντές πωλήσεων, μια ειδικότητα που πέρυσι βρισκόταν στο Νο 12. [πως δικαιολογείται το καβάντζωμα των golden boys εν μέσω κρίσης: η δημιουργία διευθυντικών (και άρα μη παραγωγικών) θέσεων με υψηλές αποδοχές, δικαιολογείται ως αναγκαιότητα λόγω έλλειψης ταλέντου. Η έρευνα αυτοαναιρείται βέναια, αφού παραπάνω λέει οτι σε κάποιες χώρες δεν παρατηρείται έλλειψη ταλέντου, πράγμα που δεν δικαιολογείται σε μια παγκοσμιοποιημένη οικονομία, στην οποία ο εργασιακός νομαδισμός και τα home-based ή ousourced (θυμάστε την συνονόματη σειρά στην τηλεόραση; Έτσι δουλεύει πλέον όλος ο πλανήτης...) τμήματα πωλήσεων είναι καθεστώς απο χρόνια. Η πραγματικότητα βεβαια είναι οτι στις χώρες που χτυπήθηκαν από την κρίση και το χρέος, το κλίμα της κοινής γνώμης δεν «σηκώνει» την αύξηση του αριθμού των καλοπληρωμένων κηφήνων.] Μια ακόμη αξιοσημείωτη αλλαγή είναι η απουσία από τη φετινή παγκόσμια κατάταξη των εργατών, θέση που σταδιακά τα τελευταία τρία χρόνια έχανε έδαφος.[και εδώ η έρευνα ουσιαστικά αναιρεί τον εαυτό της και έρχεται σε σύγκρουση με την πραγματικότητα: παγκοσμίως υπάρχουν εργάτες, αλλά ειδικά στην Ελλάδα (με τους χιλιάδες άνεργους και τους μετανάστες-δουλοπάροικους) δεν υπάρχουν.]
Σύμφωνα με τα συμπεράσματα της έρευνας, δύο στους τρεις (66%) Έλληνες εργοδότες εκτιμούν ότι οι θέσεις απασχόλησης που παραμένουν κενές λόγω δυσκολίας εύρεσης κατάλληλων εργαζόμενων έχουν από μέτρια έως υψηλή επίπτωση στην ικανότητα της επιχείρησης να ανταποκρίνεται στις ανάγκες των πελατών της. Το ποσοστό αυτό είναι αυξημένο κατά 12 ποσοστιαίες μονάδες σε σχέση με πέρυσι. [συμπέρασμα: για την ανεργία φταίνε οι εργαζόμενοι που είναι ανίκανοι και δεν δίνουν κώλο]
 Παγκοσμίως, το ποσοστό των εργοδοτών που θεωρούν ότι οι κενές θέσεις έχουν μέτρια έως υψηλή επίπτωση στην επιχειρηματική τους λειτουργία διαμορφώνεται στο 54%, αμετάβλητο σε σχέση με πέρυσι. [συμπέρασμα: για την μη-ανάπτυξη της οικονομίας πάλι φταίνε οι εργαζόμενοι]
 
Το κατα πόσο η συγκεκριμένη «έρευνα» αποτελεί έρευνα ή προπαγάνδα, επαφίεται στην κρίση του αναγνώστη. Η εταιρεία απλά χρησιμοποιεί το in.gr για να περάσει το μήνυμα οτι η ίδα, είναι απαραίτητη για τους εργοδότες, αφού προσφέρει τους κατάλληλους εργαζόμενους στις κατάλληλες συνθήκες δουλείας, για τους εργαζόμενους αφού έχει εικόνα των αναγκών και των ζητούμενω των εργοδοτών και μπορεί να τους βγάλει από τον φαύλο κύλο του να στέλνουν βιογραφικά χωρίς αντίκρυσμα,και για το σύστημα, αφού επιτελεί το κοινωνικό έργο της διερεύνησης των αναγκών της αοράς και της κάλυψης των αναγκών αυτών με επιστημονικό τρόπο. Έτσι νομιμοποιεί ηθικά την ύπαρξη του επαγγελματικού αντικειμένου της, που είναι το δουλεμπόριο.
 Για τον γράφοντα, το συμπέρασμα είναι προφανές: τι περιμένεις από δουλέμπορους;

Γιώργης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου