Εκδήλωση με θέμα τις μορφές αγώνων, αντιστάσεων και κινητοποιήσεων στον ευρωπαϊκό νότο σήμερα

Εκδήλωση-συζήτηση με θέμα τις μορφές αγώνων, αντιστάσεων και κινητοποιήσεων στον ευρωπαϊκό νότο σήμερα καθώς και τον ρόλο των αναρχικών σε αυτές θα πραγματοποιηθεί από την ομάδα ελευθεριακών κομμουνιστών, την Παρασκευή 7/2 και ώρα 8 μμ, στο χώρο του Ευτοπικού Εργαστηρίου (Λεωνίδου 62 και Θερμοπυλών, Κεραμεικός). Στη συζήτηση θα παρέμβουν σύντροφοι της Ιταλικής Αναρχικής Ομοσπονδίας (Federazione Anarchica Italiana).

Σύριζα like a rolling stone

(εικόνα από: http://enosy.blogspot.gr)

Η εικόνα που παρουσιάζει ο ΣΥΡΙΖΑ, ενόψει των αυτοδιοικητικών και ευρωεκλογών, είναι τραγική. Με το "αεράκι" της μικρής δημοσκοπικής διαφοράς από τη Νέα Δημοκρατία, ο ΣΥΡΙΖΑ προβάρει καμαρωτός μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες το λουσάτο αλλά χιλιοφορεμένο κουστούμι της σοσιαλδημοκρατίας. 

Είναι πλέον σαφές ποιούς ψηφοφόρους θέλει να έχει ο ΣΥΡΙΖΑ και έτσι με αυτόν τον τρόπο λύνει το χέρι πολλών από εκείνους που μπήκαν στον πειρασμό να τον ψηφίσουν στις εθνικές εκλογές και που το σκέφτονταν και πάλι ως μία ψηφοφορική ένδειξη του στυλ "νισάφι πια, να φύγει η χουντίλα από την κυβέρνηση".

Όμως, είναι ξεκάθαρο πλέον πως ο ΣΥΡΙZA όχι μόνο ξεκαθαρίζει το τοπίο σχετικά με το σε ποιους ψηφορόρους απευθύνεται αλλά ξεκαθαρίζει και το τοπίο σχετικά με το ποια μέλη θέλει -και ποια όχι- και ποια στελέχει προμοτάρει.

Ο αχταρμάς που επικρατεί στις "θέσεις" του ΣΥΡΙΖΑ συνεχώς γιγαντώνεται μέσα από τις στρατολογήσεις νέων -πασοκογενών κατά βάση- μελών. Ο νέος πόλος εξουσίας (κυβερνητικής ή αντιπολιτευτικής) που λέγεται ΣΥΡΙΖΑ μαζεύει από το μέσον του δρόμου και προς τα αριστερά του, σαν σκουπιδιάρα (μιλάμε για το όχημα), όλο το συφερτό που πήδηξε ή πηδάει από διάφορες πράσινες βάρκες που βουλιάζουν. Το κομμάτι του δρόμου προς τα δεξιά το λυμαίνονται όλες οι "σημαιοφόρες" δυνάμεις του τόπου (Ν.Δ., ΑΝ.ΕΛ., Χ.Α.).

Η έλλειμη πραγματικής δημοκρατίας στο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι όμως τωρινό φαινόμενο, που εκφράζεται μόνο στην περίπτωση των αυτοδιοικητικών εκλογών. Ποιους ρώτησε ο Τσίπρας, άραγε, μέσα στο κόμμα του, για να πάει, μετά το πολυήμερο εκείνο ταξίδι στη Λατινική Αμερική, και  να συναντήσει τους υπαλληλίσκους του ΔΝΤ; Και τώρα, με ποια κριτήρια επέλεξε ένα -άσχετο από τη δημοτική παράταξη της Ανοιχτής Πόλης- στέλεχος να κατέβει ως υποψήφιος δήμαρχος στην Αθήνα; Τί άλλο θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ για να ανεβάσει τα ποσοστά του φασιστοκομπλεξάρα Κασιδιάρη; Α, ξεχάσαμε. Θα του δώσει και τηλεοπτική αβάντα, όπως ο υποψήφιος με τον ΣΥΡΙΖΑ για την Περιφέρεια Δ. Μακεδονίας Θ. Καρυπίδης έκανε στην εκπομπή του και στο facebook και με το παραπάνω. 

Βιάζεται να κυβερνήσει ο ΣΥΡΙΖΑ και αυτό ίσως να του αποβεί μοιραίο. Κι εμάς τι μας νοιάζει; Στα παλαιότερα των υποδημάτων (για να μην πούμε τίποτα άλλο...). Το ζήτημα όμως είναι η επόμενη μέρα της -αργά ή γρήγορα- εκλογικής κατάρρευσης του ΣΥΡΙΖΑ. Κι εδώ, ισχύει κάτι που είναι και επίκαιρο τώρα με την Κεφαλλονιά: σε κτίριο που είναι ετοιμόρροπο, δεν μπαίνεις μέσα αλλά και ούτε καν το πλησιάζεις!

Φ.Κ.

Κεφαλλονιά και Πολιτεία

Η κατάσταση στην Κεφαλονιά δείχνει πως πρέπει αυτό που λέμε πολιτεία να έχει τις δυνάμεις να λειτουργήσει σε τέτοιες δύσκολες στιγμές. Όχι "για το καλό του τουρισμού", που φαίνονται κυρίως να κόπτονται οι κυβερνητικοί ιθύνοντες, αλλά για την αξιοπρεπή ζωή μιας κοινωνίας. Τί χρειάζεται σε μια σεισμόπληκτη περιοχή; Πρόσβαση στα βασικά είδη ανάγκης, καταλλύματα, σχεδιασμός για την κτιριακή ανασυγκρότηση. Απ΄ ό,τι φαίνεται, το ελληνικό κράτος έχει πιο άμεσα προς διάθεση τα 4 εκατομμύρια ευρώ για να επικηρύξει εχθρούς του παρά αντίστοιχα χρήματα και σχέδιο στήριξης των σεισμοπαθών. 

Για άλλη μια φορά, στην περίπτωση της Κεφαλλονιάς, φαίνεται πως αυτό που λέμε Πολιτεία δεν σημαίνει ότι βρίσκει και την καλύτερη έκφρασή του σε αυτό λέμε Κράτος και ιδιαίτερα στο σύγχρονο ελληνικό κράτος. Η κοινωνία καλείται να διαμορφώσει, άμεσα και επιτακτικά, νέες μορφές αλληλεγγύης και αλληλοβοήθειας, μικρογραφικές αρχικά αλλά διαρκώς διευρυνόμενες. Οφείλει όμως παράλληλα να διαμορφώνει για μελλοντικές κρίσεις και καταστροφές τρόπους άμεσης κοινωνικής αλληλοβοήθειας, μη εξαρτώμενους από το κράτος. Από την άλλη πλευρά βέβαια, μια κοινωνία, που τις ζητάνε συνεχώς να έχει υψηλές υποχρεώσεις (να πληρώνει του κόσμου τους φόρους, να πάει στρατό, κ.α.) οφείλει να έχει και δικαιώματα που να τα διεκδικεί για όλους και όχι μόνο για ένα τμήμα της.

Συζήτηση με θέμα τις νέες εργασιακές σχέσεις και τα προγράμματα κοινωφελούς εργασίας

Για τις εισβολές της αστυνομίας σε σπίτια αναρχικών

(αναδημοσίευση από: http://paapty.squat.gr/)

ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ

Η εξελισσόμενη -ακόμα κι αυτή τη στιγμή- κατασταλτική, εκδικητική κι εκφοβιστική επιχείρηση ολόκληρου του εξουσιαστικού θεσμού

(μπάτσοι, δικαστές-εισαγγελείς, δημοσιογράφοι, πολιτικό προσωπικό) εναντίον συντρόφων κι αγωνιστών επιβεβαιώνει με τον πιο κυνικό τρόπο την προσπάθεια της κυριαρχίας να επιβάλλει -με κάθε μέσο- ένα καθεστώς φόβου και σιωπής, υποταγής και φίμωσης εναντία στο κοινωνικό σύνολο αλλά και σε οποιονδήποτε  με τη στάση ή τις πράξεις του στέκεται απέναντι στο σύγχρονο δημοκρατικό ολοκληρωτισμό κι αγωνίζεται για την ατομική και κοινωνική απελευθέρωση. 

Η στοχοποίηση συντρόφων, οι εισβολές κι οι έρευνες στα σπίτια, οι καταστροφές και το κλίμα τρομοκρατίας που άφησαν πίσω τους τα σκυλιά του καθεστώτος οφείλουν να βρουν μπροστά τους την αποφασιστικότητα, την αλληλεγγύη και τη συντροφικότητα όλων μας. Να μην αφήσουμε κανέναν/καμία έρμαιο στα χέρια τους. Η επίθεση από την πλευρά του κράτους και των αφεντικών έχει ξεκινήσει προ πολλού, σε διαφορετικά επίπεδα και διαβαθμίσεις, κι υποδηλώνει ξεκάθαρα ότι θέλει να ξεμπερδέψει μαζί μας. Αυτή η επίθεση, που στοχοποιεί κάποιους αλλά αφορά όλους πρέπει να ανακοπεί από τη συλλογική κι αδιάλλακτη στάση των αγωνιζόμενων ανθρώπων. Κι έτσι θα γίνει.

 

ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ

ΠΙΣΩ ΡΟΥΦΙΑΝΟΙ-ΜΠΑΤΣΟΙ-ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΙΣ

ΕΜΠΡΟΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ

Ανακοίνωση του Α.Π.

Για τη στοχοποίησή μου από την Ασφάλεια και την απόπειρα διασυρμού μου στη γειτονιά

Το μεσημέρι της Τρίτης 21 Ιανουαρίου, επιστρέφοντας στο σπίτι μου στη γειτονιά του Ζωγράφου, βρίσκω μπροστά στην είσοδο της πολυκατοικίας 8 αστυνομικούς της Ασφάλειας. Το ότι με περίμεναν, γνωρίζοντας το παρουσιαστικό και το μέσο μεταφοράς μου, ήταν κάτι παραπάνω από προφανές καθώς τα βλέμματα όλων τους στράφηκαν κατευθείαν πάνω μου και 2 από αυτούς κινήθηκαν κατευθείαν προς το μέρος μου. Μετά την άρνησή μου να τους απαντήσω ποιος είμαι αν δεν μου γνωστοποιήσουν την ταυτότητά τους και τον λόγο που με ρωτάνε, ένας από αυτούς μου απευθύνθηκε με το ονοματεπώνυμό μου, δηλώνοντας ότι είναι από την Ασφάλεια και ότι θέλουν να μου κάνουν μερικές ερωτήσεις. Από εκείνη τη στιγμή κι έπειτα, για κάτι παραπάνω από μία ώρα, επιχείρησαν, κρατώντας με παρά την θέλησή μου στην είσοδο της πολυκατοικίας, να με εκφοβίσουν και να με διασύρουν στη γειτονιά – αποτυγχάνοντας και στα δύο.

Από την αρχή αρνήθηκα να συνεργαστώ μαζί τους αν δεν μου επιδείκνυαν κάποιο ένταλμα που να αφορά εμένα ή την οικία μου. Άρχισαν να ρωτάνε εμφατικά αν έχω κάτι παράνομο πάνω μου ή στο σπίτι μου, απειλώντας με εμμέσως και ευθέως ότι έχουν σκοπό να εισβάλλουν και να ψάξουν οι ίδιοι. Μου ανακοίνωσαν επίσης ότι σε λίγο επρόκειτο να έρθει εισαγγελέας. Έπειτα, και παρά τη συνεχή μου άρνηση να τους απαντήσω, συνέχισαν να με ρωτούν επίμονα για το σπίτι μου, για τους κοινόχρηστους χώρους και για τις αποθήκες της πολυκατοικίας. Σε κάθε διαμαρτυρία μου για τον παράνομο και τρομοκρατικό χαρακτήρα του «έργου» τους, απαντούσαν με υπονοούμενα για την πολιτική μου δράση (δηλαδή τη δημόσια κινηματική παρουσία μου στη γειτονιά), δηλώνοντας ότι «με ξέρουν» και ότι δεν θα έπρεπε να διαμαρτύρομαι γιατί «ούτε χειροπέδες μου έχουν βάλει, ούτε με έχουν πάρει κάτω».

Λίγο αργότερα κατέφθασε η εισαγγελέας. Δίχως να μου απευθύνει καν το λόγο, συνόδεψε τους ασφαλίτες στην παραβίαση και έρευνα δύο ιδιόκτητων αποθηκών στην πρόσοψη της οικοδομής που χρησιμοποιούνται για επαγγελματικούς λόγους από κατοίκους της πολυκατοικίας. Βλέποντας ότι ερευνούν χώρους με τους οποίους δεν σχετίζομαι με κανέναν τρόπο, άρχισα να διαμαρτύρομαι ακόμα πιο έντονα. Η συνεχής μου επικοινωνία με ανθρώπους της πολυκατοικίας και των γύρω σπιτιών είχε ήδη αρχίσει να τους καθιστά ανεπιθύμητους στη γειτονιά, καθώς αρκετοί και αρκετές δήλωναν ανοιχτά την ενόχλησή τους από την παρουσία τους και την υποστήριξή τους προς εμένα. Εν τέλει, παρότι επιχείρησαν να με βάλουν μέσα στην πολυκατοικία γιατί «είχαμε γίνει θέαμα» (sic), αποχώρησαν λέγοντάς μου «να προσέχω» και «να μην κάνω πως δεν καταλαβαίνω», ολοκληρώνοντας έτσι το σερί υπονοούμενων και απειλών.

Την επόμενη μέρα διάβασα στις εφημερίδες ότι η έρευνα αυτή, όπως και οι εισβολές σε σπίτια αναρχικών και αντιεξουσιαστών, εντάσσεται στα πλαίσια της επιχείρησης εντοπισμού του «συγγενικού και ιδεολογικού περιβάλλοντος» του Χριστόδουλου Ξηρού… Απ’ ότι φαίνεται η συμμετοχή στους κοινωνικούς αγώνες θεωρείται «επαρκές στοιχείο» για τη ένταξη των αγωνιζόμενων σ’ αυτό το «περιβάλλον» και τη στοχοποίησή τους από τις αρχές.

Οι αστυνομικές μεθοδεύσεις εναντίον των αγωνιζόμενων δεν είναι απλώς φρονηματικές διώξεις ή ατομικές στοχοποιήσεις. Πολύ περισσότερο, στοχεύουν και επιτίθενται στις συλλογικές σχέσεις που παράγονται από τις κοινότητες αλληλεγγύης και αγώνα των εκμεταλλευόμενων – κοινότητες των οποίων έχω αποτελέσει (και θα συνεχίσω να αποτελώ) μέρος τόσο στη γειτονιά του Ζωγράφου όσο και αλλού. Αυτές τις σχέσεις καλούμαστε να υπερασπιστούμε, αυτές τις σχέσεις οφείλουμε να διευρύνουμε.

Α.Π.

29.01.2014