Αναζήτηση Περιεχομένου στο Κενό (;)

Μια ενδιαφέρουσα διαμάχη (http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1196640) και με κάποιες σχετικές αναλογίες αντίστοιχες με αυτήν για την υπόθεση του Αχελώου, έκανε την παρουσία της στο νησί της Νάξου. Με συγκροτημένο και τεκμηριωμένο Λόγο, η Αυτόνομη Πρωτοβουλία Νάξου με τον τρόπο της στηλίτευσε την απόφαση του Κενού Δικτύου να οργανώσει συναυλίες σε παραλίες νησιών με άρτια τεχνική κάλυψη και με πρόσχημα το αίτημα νομιμοποίησης της ελεύθερης κατασκήνωσης.


Η αυτιστική κουλτούρα της νεοψυχεδέλειας που δεν λογαριάζει καμιά σύμβαση με την τοπικότητα, που θεωρεί με "το δίκιο του τουρίστα", ότι τα πάντα μπορούν να υποκλιθούν στην προσφορά της και με το άλλοθι μιας νεοαναρχίστικης αντίληψης σύνδεσης της υψηλής τεχνολογίας με τον παγανισμό φαίνεται να έχει κάποιες ισχυρές προσβάσεις. Ως βιομηχανία προσχημάτων την τελευταία δεκαετία και με όχημα την τεχνική (ως προανάκρουσμα της Τέχνης) καθιερώθηκε σχεδόν, ως η αποκλειστική έκφραση του εναλλακτισμού της αντιεξουσίας. Με πομπώδεις εκδηλώσεις κυρίως σε περιοχές που ακόμα και σε επίπεδο αισθητικής ήταν αταίριαστες, καθιέρωσε μέσα στο σύγχρονο νεφέλωμα του "απαγορεύεται το απαγορεύειν" έναν τρόπο συνύπαρξης μέσα από τη δυνατή μουσική και έναν ρηχό κοινωνικό προβληματισμό. Η αλήθεια είναι ότι οι ασφυχτικές συνθήκες στο σύγχρονο άστυ σε συνδυασμό με την ανυπαρξία κοινωνικής πρότασης πολιτισμού δεν θα μπορούσαν να γεννήσουν κάτι άλλο, πέρα από "νέες" "κοινότητες" και "δίκτυα" νέων ανθρώπων που θα κοιτάξουν πώς θα εκφράσουν μαζικά την ιδιωτική ανάγκη τους για εκτόνωση και ιδιαίτερα όταν αυτή μπορεί να συνδυαστεί με την πολυπόθητη επαφή με τη Φύση.

Ποιες όμως τοπικές κοινωνίες της περιφέρειας είναι αυτές που κρατούν τους συνεκτικούς δεσμούς του παρελθόντος και τη μέριμνα για τη συνέχεια της φυσικής και κοινοτικής ζωής, όταν η ανάπτυξη είναι ο κυρίαρχος προσανατολισμός τους; Ποια είναι εν τέλει η αντίληψή μας για τη Φύση και την Κοινωνία αν θέλουμε να υπερβούμε το καταναλωτικό (συμβατικό ή εναλλακτικό) μοντέλο;

Όλα αυτά είναι αναπάντητα ερωτηματικά από συλλογικές διαδικασίες και συναντιόμαστε κάθε φορά αντιμέτωποι με τον καθρέφτη όταν τα αποστήματα σπάνε. Κι είναι σημαντικό να το αναγνωρίζουμε ως αρχή μιας συνέχειας αγώνα.

ΓΚ