Παρασκευή 6 Αυγούστου 2010

για τις λευκές σελίδες της ανύπαρκτης ελληνικής δημοκρατίας

Από τα παραλειπόμενα: νεκροί στις φυλακές, νεκροί στα κρατητήρια των αστυνομικών τμημάτων, νεκροί από υπερβολική δόση (για αυτούς ήδη εδώ και καιρό έχουν σταματήσει να γράφουν οι φυλλάδες), αυτοκτονίες (που δεν έχουν το απαραίτητο σασπένς). Λεηλατημένος κόσμος, χωρίς κοινότητα, χωρίς κοινωνική στήριξη. Διωγμένοι, εξόριστοι,άνθρωποι. Περιθώριο σε μια κοινωνία που δεν ζήτησαν να αλλάξει και με ρόλους σε μια κοινωνία που τους αγκαλιάζει ενίοτε αποκλειστικά μ' αυτούς. "Πήγαινε γυρεύοντας", "τα ΄θελε και τα ΄παθε", δεν είναι παρά το καταστάλαγμα της ανύπαρκτης σοφίας που χαρακτηρίζει την ανάλγητη πλευρά του κόσμου μας σε συνθήκες απίστευτης αστικοποίησης που ταυτίζονται με τις πιο χειρότερες πλευρές της παράδοσης για τα "γαγγραινιασμένα μέλη" του κοινωνικού σώματος.

Αυτοί οι νεκροί είναι τα αποτελέσματα των πιο τέλειων εγκλημάτων. Όταν ο ένοχος είναι ταυτόχρονα και εισαγγελέας.

Κι εμείς; Η αλληλεγγύη δεν είναι κενό γράμμα. Aλλήλων εγγύηση. Μόνο μαζί μπορούμε να προχωρήσουμε. Είναι σάρκα από τη σάρκα μας.
Δημόχαρος Kastrioti

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου