είδες η ΔΕΗ στο νησί-θέρετρο;

αναδημοσίευση από το http://sxedia.espivblogs.net/2010/08/09/%ce%b5%ce%af%ce%b4%ce%b5%cf%82-%ce%b7-%ce%b4%ce%b5%ce%b7-%cf%83%cf%84%ce%bf-%ce%bd%ce%b7%cf%83%ce%af-%ce%b8%ce%ad%cf%81%ce%b5%cf%84%cf%81%ce%bf/

Δείγματα κρίσης τον τελευταίο καιρό στην Αίγινα ήταν τα αποτελέσματα της απεργίας των βυτιοφόρων καυσίμων και το πολύ πρόσφατο των βλαβών της ΔΕΗ. Σχετικά με την ενέργεια και τα δυο. Δείγματα κατάρρευσης του πλασματικού τρόπου οικονομίας,συγκρότησης πολιτικής κοινωνίας, ανάδειξης αξιών, άρα και αντιμετώπισης κοινών προβλημάτων. Ένας αδιέξοδος κόσμος διαφαίνεται στον ορίζοντα που περισσότερο δείχνει τον λάθος δρόμο που επιλέξαμε και συνεχίζουμε να επιλέγουμε ως κοινωνία τόσο σε τοπικό όσο και παγκόσμιο επίπεδο, επίλυσης των διαρκώς νέων αναγκών που προκύπτουν από τη συναίνεσή μας στην καπιταληστρική ανάπτυξη. Η βιομηχανία, είτε πρόκειται για τον τουρισμό, είτε πρόκειται γενικά για τη μεταποίηση, είτε πρόκειται γενικά για τον τριτογενή τομέα, είναι μια χιονοστοιβάδα που παρασέρνει όλη τη συλλογική εμπειρία των εθνών,των λαών αλλά και κάθε άλλης ιδιαίτερη κοινωνικής συγκρότησης να αυτοκαθορίζεται, να συνεργάζεται και να απαντά στην τυχόν σπάνη των αγαθών, να μοιράζει με διάφορους -κατά το δύναμιν δίκαιους τρόπους- το κοινωνικό πλεόνασμα (π.χ. το δώρο).
Τι θα μπορούσε άραγε από το παρελθόν αλλά και από τα νέα κινήματα να υιοθετείται από την κοινωνία προκειμένου όχι απλά να αντιμετωπιστούν τέτοιες και χειρότερες κρίσεις με τον τρόπο του «εμπλάστρου για κάθε βιασμό», αλλά για μια νέα ανασύνθεση των τοπικών κοινοτήτων; Ποιο παραγωγικό καταναλωτικό μοντέλο, εργασίας-δημιουργίας θα έπρεπε να προσεγγίζουμε, μέσω ποιου τρόπου πολιτικής αγοράς, μέσω ποιων αξιών που θα τεθούν μπροστά μας;
Θα καταφέρουμε να θέσουμε το ζήτημα στη δημόσια πολιτική σκηνή όλα αυτά τα ερωτηματικά τόσο στο επιμέρους όσο και στο συνολικό ζήτημα; Τόσο τοπικά όσο και οικουμενικά;
Στην Αίγινα;