Ταϊζουμε και με το παραπάνω ένα απίστευτο αληταριό. Ένα μεγάλο τσούρμο οικονομικών και πολιτικών παραγόντων που αδημονεί να βάζει το χέρι του από τη στενή μας τσέπη μέχρι και όπου αλλού τα καταφέρει. Αν ο Στρος Καν αποτελεί παρελθόν για το ΔΝΤ και τη μνημονιακή εμπλοκή μας με αυτό, μετά τη σεξουαλική επίθεση στην καμαριέρα του ξενοδοχείου, η επιθετική πολιτική των αφεντικών βρίσκεται ακόμα στην αρχή και έχει πολλά ακόμα εργασιακά κεκτημένα να ξηλώσει και δημόσια περιουσία να αλώσει. Οι απειλές τους είναι γνωστές και οι σχετικές χειρονομίες του Γιούνκερ προσπαθούν να δώσουν κι έναν τόνο δραματικό. Έλεγαν πως δε θα μας δώσουν την πέμπτη δόση, αν δεν δεν υπάρξει συναίνεση μεταξύ των δύο μεγάλων κομμάτων και δεν ψηφιστεί το μεσοπρόθεσμο: τρίχες. Τώρα, κι ενώ έχουν εγκρίνει την πέμπτη δόση, συνεχίζουν να εκφοβίζουν και να απειλούν. Και πάλι τρίχες. Εμείς άλλωστε τι είχαμε τι χάσαμε. Γι ΄αυτούς, κινδυνεύει να πέσει όλος ο καπιταλιστικός ουρανός στο κεφάλι και να σφηνωθούν από κάτω. Και τότε ίσως να είναι πολύ αργά για να τον ανασηκώσουν και πάλι. Ψέματα λοιπόν με το τσουβάλι.
Και έρχεται το Σύνταγμα: ο δημόσιος χώρος αποκτά και πάλι με μαζικούς όρους ρόλο στα δημόσια και πολιτικά πράγματα. Όμως, το Σύνταγμα δεν έχει περικυκλωθεί πλέον μόνο από σουβλάκια και μπύρες. Έχει περικυκλωθεί και από σημαιοπωλητές και σημαιοφόρους που κυνηγούν με την πρώτη ευκαιρία μετανάστες. Κι εδώ η ανοχή αυτής της κατάστασης -άσε τους "αγανακτισμένους", μιλάμε για τους περισσότερους αριστερούς ακόμα και αναρχικούς που παρευρίσκονται - αποτελεί συνενοχή σε μία "εθνική ενότητα" που μπορεί να αποδειχτεί καταστροφική για τη συνέχεια και να αφήσει τις αντιδραστικές ιδέες να πάρουν κεφάλι. Ας είναι λοιπόν όλοι οι προοδευτικοί άνθρωποι πιο ευέξαπτοι όχι με αυτούς που ανταπαντούν στις προκλήσεις των φασιστοειδών αλλά με τα ίδια τα φασιστοειδή. Γιατί αυτό που προσπερνάς σήμερα, αύριο το βρίσκεις μπροστά σου. Γι΄ αυτό και ο Βελουχιώτης όταν βρήκε την ευκαιρία έκανε ορισμένες βόλτες προς τη δυτική Ελλάδα κάποτε...
Φ.Κ.
Και έρχεται το Σύνταγμα: ο δημόσιος χώρος αποκτά και πάλι με μαζικούς όρους ρόλο στα δημόσια και πολιτικά πράγματα. Όμως, το Σύνταγμα δεν έχει περικυκλωθεί πλέον μόνο από σουβλάκια και μπύρες. Έχει περικυκλωθεί και από σημαιοπωλητές και σημαιοφόρους που κυνηγούν με την πρώτη ευκαιρία μετανάστες. Κι εδώ η ανοχή αυτής της κατάστασης -άσε τους "αγανακτισμένους", μιλάμε για τους περισσότερους αριστερούς ακόμα και αναρχικούς που παρευρίσκονται - αποτελεί συνενοχή σε μία "εθνική ενότητα" που μπορεί να αποδειχτεί καταστροφική για τη συνέχεια και να αφήσει τις αντιδραστικές ιδέες να πάρουν κεφάλι. Ας είναι λοιπόν όλοι οι προοδευτικοί άνθρωποι πιο ευέξαπτοι όχι με αυτούς που ανταπαντούν στις προκλήσεις των φασιστοειδών αλλά με τα ίδια τα φασιστοειδή. Γιατί αυτό που προσπερνάς σήμερα, αύριο το βρίσκεις μπροστά σου. Γι΄ αυτό και ο Βελουχιώτης όταν βρήκε την ευκαιρία έκανε ορισμένες βόλτες προς τη δυτική Ελλάδα κάποτε...
Φ.Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου