Μιλάνε

Μιλάνε για την Παρισινή Κομμούνα. Μιλάνε για τους Ζαπατίστας. Μιλάνε για την Οαχάκα. Μιλάνε για την Αργεντινή. Και παράλληλα αυτοί, που τόσα χρόνια υπηρετούν με τα μπούνια τους θεσμούς της "αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας" σε κόμματα, συνδικάτα και εκλογικές διαδικασίες, μιλάνε για την άμεση δημοκρατία. Όμως ας μας πουν: σε ποια από όλες αυτές τις περιπτώσεις απουσιάζει η κοινωνική αντι-βία; Πώς έχουν το θράσος να απογυμνώνουν όλες αυτές τις ιστορικές πραγματικότητες από τη βασική παράμετρο της αυτοάμυνας των ανθρώπων για να υπερασπίσουν αυτό που πράττουν; Πόσα κιλά ξετσιπωσιάς διαθέτουν για να αναπτύξουν και πάλι όλην αυτήν τη συνωμοσιολογική θεωρία περί "προβοκατόρων" τώρα που θεωρούν πως στις πλατείες των ειρηνικών αγανακτισμένων έχουν "το πάνω χέρι"; Για άλλη μια φορά κάνουν λάθος στη σύγχρονη ιστορία και γι΄ αυτό θα μείνουν έξω απ΄ αυτήν. Γιατί οι φασίστες που χτυπήθηκαν από συντρόφους στις 15 Ιούνη στο Σύνταγμα και "συνυπάρχουν" εκεί είναι αυτοί που κάθε μέρα συνεχίζουν να μαχαιρώνουν και να χτυπάνε ανυποψίαστους μετανάστες στις γειτονιές. Γιατί ο κόσμος που συγκρούστηκε στις 15 Ιούνη, επειδή δε γούσταρε να ανεχτεί τον πόλεμο από τους μπάτσους, δεν ήταν μόνο οι "γνωστοί-άγνωστοι". Γιατί η βία είναι η μαμή της ιστορίας, κι αυτό δεν το λέμε πρώτοι εμείς. Γι΄ αυτό, ας μιλάνε για ό,τι θέλουν και ας προσπαθήσουν να κάνουν κι άλλες λέξεις και έννοιες σαν τα μούτρα τους. Όμως πλέον είναι πολύ αργά για να το πετύχουν και ούτε το σύστημα τους χρειάζεται ακόμα. Κι αν τους χρειαστεί βέβαια, ξέρουμε ποια πλευρά του Συντάγματος θα διαλέξουν και πάλι...
Τ.Κ.