"ο αίρων τις αμαρτίες του κόσμου"

"Πήραμε στους ώμους μας τις αμαρτίες άλλων"
"Εγώ θα συνεχίσω στον ίδιο δρόμο, το δρόμο του καθήκοντος, μαζί με την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ τα στελέχη και τον Ελληνικό λαό"

Πιθανότατα η κίνηση του Γ.Παπανδρέου να δημιουργήσει την αίσθηση οτι προετοιμάζεται οικουμενική και να την διαψευσει, ήταν η πιο έξυπνη πολιτκή του κίνηση, με βάση τα δεδομένα της στιγμής. Και πιθανότατα, έσωσε το υπάρχον πολιτικό σύστημα.
Γιατί μέχρι το διάγγελμα ήταν υπο κρίση όλο το πολιτικό σύστημα, τώρα -δημιουργώντας στην κοινή γνώμη την αίσθηση οτι χάθηκε μια "μεγάλη ευκαιρία"- είναι υπο κρίση μόνο αυτός και το ΠΑΣΟΚ. Πρίν το διάγγελμα ήταν όλοι οι πολιτικοί συνένοχοι, όλοι "κλέφτες", όλοι "προδότες". Τώρα τα πήρε όλα πάνω του. Με την κίνησή του, απέδειξε οτι είναι υπηρεσιακός πρωθυπουργός, μιας και όταν τελειώσουν όλα, αν γλιτώσει το ξύλο, δεν πρόκειται ούτε βουλευτής να ξαναβγεί (ενδεχομένως να νόμιζε οτι θα μπορέσει να αποσυρθει και να τα φάει με την ησυχία του, αλλά έτσι όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα, όπως ευστοχως σχολίασε ο καρατζαφέρης -παλιά πουτάνα-, "δεν πρόκειται να καταλήξει να παίζει τάβλι σαν τον κωστάκη, αυτόν αν αποτύχει τον περιμένει το Γουδί"). Παράλληλα όμως, έδωσε την δυνατότητα σε ολους τους υπόλοιπους πολιτικούς να μπουν στην κολυμβήθρα του σιλωάμ, αφού "θέλανε να βοηθήσουν αλλά δεν τους άφησε". Επαληθεύεται έτσι, το παλιό σύνθημα "η εθνική ενότητα είναι μια παγίδα,..." κλπκλπ.
Μόνο που, όπως και ο χριστός (οκ σύντροφοι, μην ταράζεστε, αν υπήρξε.....) , παρότι ήξερε οτι αργά η γρήγορα θα έρθει η ώρα της σταύρωσης, η φωνή του έσπασε λίγο όταν ήρθε η ώρα να το αναγγείλει. γιατί ξέρει, οτι ναι μεν μάντρωσε τους βουλευτές του και είναι πρακτικά απίθανο να μην πάρει ψήφο εμπιστοσύνης, από την άλλη δε, μάλλον θα είναι τελευταία ψήφος εμπιστοσύνης που θα πάρει....
Γ.Π.