Έσπευσαν και να καταδικάσουν...

Λίγες ώρες μόλις μετά την κατάληψη των κεντρικών γραφείων της ΔΗΜΑΡ από συντρόφους και την εκκένωσή της από την αστυνομία με τη συμβολή των πάνοπλων εκάμ, το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ έσπευσαν να καταδικάσουν τέτοιου είδους καταλήψεις κομματικών γραφείων. Γιατί όμως;
Κι εδώ μπαίνει το εξής ερώτημα: ο Καμίνης δεν αποτέλεσε πρόταση/πολιτική επιλογή της ΔΗΜΑΡ για το Δήμο Αθηναίων, προκειμένου με το που ιδρύθηκε να μπορεί να κατέχει και αυτή -μαζί με το ΠΑΣΟΚ βέβαια!- μία καλή καρέκλα και να πάρει κι αυτή ένα μερίδιο της πίτα των θεσμών; Συνεπώς, η ΔΗΜΑΡ δεν έχει τεράστια πολιτική ευθύνη για αυτή την επιλογή και ακόμα περισσότερο για το γεγονός ότι συμμετέχει σε αυτήν την κυβέρνηση που ξεδιπλώνει όλο αυτό το κατασταλτικό πλαίσιο; Ας μας απαντήσουν λοιπόν τα γραφεία τύπου και οι κεντρικές επιτροπές τους: Πού λοιπόν έπρεπε να γίνει κατάληψη; Εκεί από όπου απορρέουν τα προβλήματα δε γίνεται κατάληψη;
Κι ας μας απαντήσουν και σε κάτι άλλο: η σχέση της ΔΗΜΑΡ με τη συγκεκριμένη κυβέρνηση -συνεπώς και με το συγκεκριμένο κατασταλτικό σχέδιο εκκένωσης της Βίλλας Αμαλίας και όχι μόνο- είναι σαφής και ξεκάθαρη. Οι σύντροφοι που κατέλαβαν τη ΔΗΜΑΡ δεν εκμεταλλεύτηκαν κανέναν "ουδέτερο" χώρο για να εκφράσουν την αντίσταση και την αλληλεγγύη τους. Αντιθέτως, το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ που έχουν ανέβει τόσες φορές στο βράχο της Ακρόπολης και αναρτούν τα πανό τους δεν είναι εκείνοι που εκμεταλλεύονται "ουδέτερες" ζώνες για να κάνουν φανταζί κινήσεις για τα κανάλια; Τι έχουν να μας πουν γι΄αυτό;
Κι ένα τρίτο σχετικό: φοβήθηκαν μήπως με αυτήν την πρακτική ξεκινήσουν οι καταλήψεις κομματικών γραφείων και αρχίσει και πάλι ο κόσμος να στρέφεται κατά των κομμάτων, τώρα που ξαναμπήκε στο "τριπ" της συμμετοχής στις "καθοριστικές"εκλογικές αναμετρήσεις; Τότε γιατί δε φοβούνται ότι και αύριο μπορεί το κάθε φασιστόμουτρο να αναρτήσει οποιοδήποτε πανό σε ουδέτερους χώρους όπως ο βράχος της Ακρόπολης;
Ας μη βιάζονται λοιπόν διαρκώς να δίνουν διαπιστευτήρια αστικοδημοκρατικής νομιμότητας σε έναν κόσμο διαβολικά πλασμένο, γιατί εκτίθενται περισσότερο και τα εκλογικά ποσοστά έρχονται και παρέρχονται, όπως δείχνει η νεότερη πολιτική ιστορία του τόπου...