Τα σενάρια που ακούγονται μετά τις επιθέσεις σε ΑΤΜ τραπεζών, κομματικά γραφεία και στο σπίτι του αδερφού του κυβερνητικού εκπροσώπου δίνουν και παίρνουν. Η επίθεση με πυροβολισμούς στα κεντρικά γραφεία της ΝΔ και η ρήψη σφαίρας μέσα στο γραφείο του ίδιου του πρωθυπουργού άναψαν ακόμα περισσότερο την ξαναμμένη φαντασία ή τον πολιτικό τακτικισμό όλων των κομματικών μηχανισμών.
Η ΝΔ το μόνο που δεν έχει πει ακόμα είναι πως τα δύο άτομα που έριξαν τους πυροβολισμούς και διέφυγαν με όχημα είναι κολλητοί του Τσίπρα και του Σκουρλέτη, αν δεν παίζει να είναι και οι ίδιοι. Ο Σύριζα για άλλη μια φορά πελαγοδρομεί σε χίλιες δυο δηλώσεις και εκτιμήσεις με κορυφαία εκείνη του Γλέζου που μίλησε για φίλιες δυνάμεις της ΝΔ ως δράστες αυτής της επίθεσης και του Βίτσα για ενεργοποίηση του βαθέος κράτους χωρίς πάντα -εννοείται- κανένα αποδεικτικό στοιχείο. Το ΚΚΕ για άλλη μια φορά βλέπει διάφορους κύκλους, φαντάσματα και άλλα μεταφυσικά οράματα. Η Χ.Α., καλύτερη απ΄ όλους, έφτασε να καταδικάσει κάθε μορφή πολιτική βίας, αφού την έχει βιώσει "στο πετσί της", όπως είπε και ο κοινοβουλευτικός της εκπρόσωπος. Ας μη συνεχίσουμε, αρκούν αυτά.
Αυτή η συνωμοσιολογία, αυτό το διαρκές θόλωμα των νερών, λόγω πολιτικής σκοπιμότητας ή απλά λόγω πολιτικού κρετινισμού, είναι ένα από τα πιο επικίνδυνα σημεία της αστικής δημοκρατίας που βρίσκεται σε αστάθεια. Η συζήτηση που γίνεται δεν είναι πολιτική, τα ζητήματα που τίθενται δεν είναι πολιτικά, αλλά όλα κινούνται μεταξύ κάποιων "καλών" και μεταξύ κάποιων "κακών", μεταξύ "διαφανών θεσμών" και μεταξύ "σκοτεινών κύκλων". Αυτού του είδους η αντιμετώπιση θα έπρεπε να έχει διδάξει τα κόμματα της αριστεράς πως στο τέλος οφελεί τους πάντα υπαρκτούς σκοτεινούς παρακρατικούς κύκλους, που παραδοσιακά σχετίζονται με τα σώματα ασφαλείας. Δυστυχώς όμως για άλλη μια φορά τα λεγόμενα δείχνουν πως οι πολιτικές της ηγεσίες ή δεν έχουν καταλάβει τίποτα ή κάνουν πως δεν έχουν καταλάβει απολύτως τίποτα.
Τα πράγματα όμως είναι πολύ πιο απλά από τα πολύπλοκα σενάριά τους. Υπάρχει μία εξουσία που είναι αδίστακτη, μία κοινωνία φοβισμένη και ένα μικρό κομμάτι της που δεν το έχει βάλει κάτω και συνεχίζει να αντιστέκεται. Πώς; Δεν υπάρχει πλέον καμία κεντρική επιτροπή να το καθορίζει και καμία "μεγάλη μητέρα πατρίδα" να το καθοδηγεί. Γι΄ αυτόν ακριβώς το λόγο, η μόνη ουσιαστική συζήτηση που μπορεί να γίνει είναι με όρους πολιτικούς και όχι με όρους συνωμοσιολογικούς. Και αυτό πρέπει να το καταλάβουν όλοι αν θέλουν να έχουν θέση στο εγγύς αύριο.
Η ΝΔ το μόνο που δεν έχει πει ακόμα είναι πως τα δύο άτομα που έριξαν τους πυροβολισμούς και διέφυγαν με όχημα είναι κολλητοί του Τσίπρα και του Σκουρλέτη, αν δεν παίζει να είναι και οι ίδιοι. Ο Σύριζα για άλλη μια φορά πελαγοδρομεί σε χίλιες δυο δηλώσεις και εκτιμήσεις με κορυφαία εκείνη του Γλέζου που μίλησε για φίλιες δυνάμεις της ΝΔ ως δράστες αυτής της επίθεσης και του Βίτσα για ενεργοποίηση του βαθέος κράτους χωρίς πάντα -εννοείται- κανένα αποδεικτικό στοιχείο. Το ΚΚΕ για άλλη μια φορά βλέπει διάφορους κύκλους, φαντάσματα και άλλα μεταφυσικά οράματα. Η Χ.Α., καλύτερη απ΄ όλους, έφτασε να καταδικάσει κάθε μορφή πολιτική βίας, αφού την έχει βιώσει "στο πετσί της", όπως είπε και ο κοινοβουλευτικός της εκπρόσωπος. Ας μη συνεχίσουμε, αρκούν αυτά.
Αυτή η συνωμοσιολογία, αυτό το διαρκές θόλωμα των νερών, λόγω πολιτικής σκοπιμότητας ή απλά λόγω πολιτικού κρετινισμού, είναι ένα από τα πιο επικίνδυνα σημεία της αστικής δημοκρατίας που βρίσκεται σε αστάθεια. Η συζήτηση που γίνεται δεν είναι πολιτική, τα ζητήματα που τίθενται δεν είναι πολιτικά, αλλά όλα κινούνται μεταξύ κάποιων "καλών" και μεταξύ κάποιων "κακών", μεταξύ "διαφανών θεσμών" και μεταξύ "σκοτεινών κύκλων". Αυτού του είδους η αντιμετώπιση θα έπρεπε να έχει διδάξει τα κόμματα της αριστεράς πως στο τέλος οφελεί τους πάντα υπαρκτούς σκοτεινούς παρακρατικούς κύκλους, που παραδοσιακά σχετίζονται με τα σώματα ασφαλείας. Δυστυχώς όμως για άλλη μια φορά τα λεγόμενα δείχνουν πως οι πολιτικές της ηγεσίες ή δεν έχουν καταλάβει τίποτα ή κάνουν πως δεν έχουν καταλάβει απολύτως τίποτα.
Τα πράγματα όμως είναι πολύ πιο απλά από τα πολύπλοκα σενάριά τους. Υπάρχει μία εξουσία που είναι αδίστακτη, μία κοινωνία φοβισμένη και ένα μικρό κομμάτι της που δεν το έχει βάλει κάτω και συνεχίζει να αντιστέκεται. Πώς; Δεν υπάρχει πλέον καμία κεντρική επιτροπή να το καθορίζει και καμία "μεγάλη μητέρα πατρίδα" να το καθοδηγεί. Γι΄ αυτόν ακριβώς το λόγο, η μόνη ουσιαστική συζήτηση που μπορεί να γίνει είναι με όρους πολιτικούς και όχι με όρους συνωμοσιολογικούς. Και αυτό πρέπει να το καταλάβουν όλοι αν θέλουν να έχουν θέση στο εγγύς αύριο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου