Μεγάλη ανάταση
παρατηρείται στον ειδησεογραφικό κόσμο,
κάθε φορά που κάποιος από το εξωτερικό
στέλνει μηνύματα συμπάθειας και
συμπαράστασης προς τα μέρη μας. Και
είναι φυσικό: οι πελάτες των καναλιών
και των ιστοσελίδων, κάπου μεταξύ ζάπινγκ
και μούτζας, μπορούν έτσι να νοιώσουν
λίγο από αλληλεγγύη, ακόμη κι αν δεν
έκαναν απολύτως τίποτε για να την
αξίζουν. Θα πανηγυρίσουν
ακόμη κι αν η εν λόγω κίνηση αισθάνεται
την ανάγκη να δικαιολογήσει τον εαυτό
της, σημειώνοντας ότι την αξίζουμε
επειδή είμαστε καταναλωτές ευρωπαϊκών
προϊόντων (όπως λέει και η παραπάνω
αφίσα από την Αυστρία)! Άλλωστε, η θέση
μας ως καταναλωτές είναι εν τέλει και
το μόνο που μας ενώνει ως το υποκείμενο
της δήλωσης «είμαστε όλοι έλληνες».
Γιατί τι άλλο κοινό μπορεί να έχει ο
έλληνας μπάτσος, το αφεντικό μας, ο
βουλευτής, με αυτούς που αγωνίζονται
στις γειτονιές τους, στους δρόμους, στο
χώρο εργασίας τους, ώστε όλοι μαζί να
γίνονται αποδέκτες της ίδιας αλληλεγγύης;
Για εμάς είναι
σαφές ότι η αλληλεγγύη δεν είναι
φιλανθρωπία για να τη μοιράζει ο κάθε
πλούσιος στο φτωχό συγγενή του. Η
αλληλεγγύη μπορεί να υπάρξει μόνο μεταξύ
των αγωνιζόμενων, γιατί μόνο αυτοί
μπορούν να την εκφράσουν και μόνο αυτοί
μπορούν να τη δεχτούν, είτε βρίσκονται
στην ελλάδα, είτε οπουδήποτε αλλού στον
κόσμο.
Υ.Γ. Και μιας και
μιλάμε για αλληλεγγύη, δεν μπορούμε να
μην εκφράσουμε και τη χαρά μας για τα
αλληλοφαγώματα των ευρωπαίων εθνικιστών.
Από ό,τι φαίνεται, οι συμμαχίες των
φασιστοκομμάτων με τους ομοϊδεάτες
τους από άλλες χώρες, κρατάνε μέχρι να
χρειαστεί να τις εκφράσουνε στην πράξη.
Αλληλεγγύη στους έλληνες;
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι έλληνες, σαν σύνολο δεν αξίζουν αλληλεγγύη από κανέναν.
Αλληλεγγύη προσφέρει κανείς σε κάποιον που σέβεται τον εαυτό του.
Οι έλληνες (σαν σύνολο) δεν το κάνουν, ούτε ποτέ το έκαναν.
Αλληλεγγύη προσφέρει κανείς σε κάποιον που σέβεται τον διπλανό του και θα είναι κι αυτός αλληλέγγυος με όποιο τρόπο μπορέσει, όταν μπορέσει.
Οι έλληνες (σαν σύνολο) δεν είναι αλληλέγγυοι, παρά μόνο με τον κώλο τους.
Αλληλεγγύη προσφέρεις σε κάποιον που κάτι θα την κάνει, προς το κοινό καλό, έστω και φαντασιακά. Διαφορετικά η αλληλεγγύη χάνει το νόημά της. Και γίνεται φιλανθρωπία. Οι έλληνες (στο σύνολό τους) αδιαφορούν για όλο τον κόσμο (εκτός είπαμε παραπάνω από ποιο κομμάτι του κόσμου αυτού).
Γιατί λοιπόν αξίζουν αλληλεγγύη οι άνθρωποι που ζουν επί δεκαετίες στη λαμογιά παρασιτώντας και ψηφίζοντας σκουπιδοκυβερνήσεις με μόνο κριτήριο να εξυπηρετείται μια πελατειακή σχέση
Γιατί αξίζουν αλληλεγγύη οι άνθρωποι που τόσα χρόνια βολεύτηκαν να τους κάνουν τη βρώμικη δουλειά οι μετανάστες και τώρα που ζόρισε το πράγμα θα προτιμούσαν να εξαφανιστούν ξαφνικά από το πρόσωπο της γης (σημαντικό κομμάτι τους μάλιστα ευχαρίστως αναθέτει αυτή τη νέα βρωμοδουλειά στα καθάρματα της χρυσής αυγής).
Στους ανθρώπους που πάνω τους δοκιμάστηκε και ακόμα δοκιμάζεται ό,τι πιο χυδαίο στις εργασιακές σχέσεις, άφησαν να χαθούν κεκτημένα αιματοβαμμένων αγώνων, μέσα σε λίγες εβδομάδες χωρίς να ακουστεί κιχ;
Στους ανθρώπους που ακόμα και αν έχουν φτάσει στον πάτο συνεχίζουν να λουφάζουν κι ακόμα ελπίζουν ότι κάπως θα τη σκαπουλάρουν.
Αλληλεγγύη λοιπόν μόνο σε αυτούς που την αξίζουν.
Μόνο σε αυτούς που υπερασπίζονται την ίδια την ιδέα της αλληλεγγύης.
Που υπερασπίζονται την τάξη τους, είτε είναι ντόπιοι, είτε μετανάστες και πολεμάνε γι’ αυτήν.
Κρατώντας ψηλά τη σημαία της αξιοπρέπειας…