Δευτέρα 4 Ιουλίου 2011

Eκδήλωση-συζήτηση με θέμα "Πλατείες και Συνοικίες: μεταξύ βαρβαρότητας και αυτονομίας"

Αθήνα, Παρασκευή 8 Ιουλίου 2011, 7.30 μ.μ.
Θεατράκι Λόφου Στρέφη (Εξάρχεια)
ομάδα ελευθεριακών κομμουνιστών




Οι πλατείες και οι συνοικίες έρχονται και πάλι στο προσκήνιο.
Άλλες βυθίζονται σε μία αντικοινωνική εγληματικότητα, που πηγάζει από την εντεινόμενη εξαθλίωση, στον ρατσισμό και σε μία κατάσταση γενικευμένου κανιβαλισμού.
Άλλες αποτελούν σημεία όπου οι άνθρωποι συναντιούνται κάνοντας ανοιχτές συνελεύσεις και προσπαθώντας να αντισταθούν στην επίθεση του κράτους και του κεφαλαίου.
Οι δημόσιοι χώροι μπορεί να αποτελούν σήμερα πεδία ανάδειξης χιλίων δυο πραγμάτων: από τα πιο ελπιδοφόρα μέχρι και τα πιο βλοσυρά.
Οι πλατείες και οι γειτονιές είναι εν δυνάμει πεδία μάχης σε μία κοινωνία που καλείται όλο και πιο επιτακτικά να πάρει θέση: ή με την επαναστατική ανατροπή και την κοινωνική αυτοδιεύθυνση ή με το νέο ολοκληρωτισμό.
Το πώς οργανωνόμαστε, το πώς παρεμβαίνουμε, το πώς αντιμετωπίζουμε τις δυνάμεις της διάσωσης αυτού του συστήματος και τις τακτικές ψηφοθηρίας, το πώς συγκρουόμαστε με τους εχθρούς της ελευθερίας, το πώς συνδέουμε το πεδίο της εργασίας με το πεδίο της συνοικίας είναι ζητήματα άμεσης διερεύνησης και πάνω απ΄ όλα άμεσης δράσης.

ομάδα ελευθεριακών κομμουνιστών


4 σχόλια:

  1. Α) Με κάποιες επιφυλάξεις μάλλον καταλήγω στο συμπέρασμα ότι οι συνελευσεις στις πλατείες γεννήθηκαν γιατί στην περίοδο της κρίσης ο συνδικαλισμός φτάνει στα όριά του. Την περίοδο της κρίσης οι εργαζόμενοι στους χώρους εργασίας βρίσκονται σε εξαιρετικά δυσμενή θέση. Τα αφεντικά απολύουν διαρκώς. Η απεργία είναι πιά εξαιρετικά δύσκολη υπόθεση. Η τρομοκρατία της απολυσης βασιλεύει παντού. Γι αυτό γεννιούνται νέες μορφές οργάνωσης και πάλης. Ο αγώνας μεταφέρεται από το χώρο εργασίας στους δρόμους και τις πλατείες . ..Β) Η συνέλευση της πλατείας είναι μία διαδικασία απεριόριστα ανοιχτή. Οποιοσδήποτε μπορεί να συμμετέχει , να μιλήσει και να ψηφίσει. Δεν υπάρχουν οι περιορισμοί και οι όροι που βαζουν τα καταστατικά των συνδικάτων. Ετσι συμβάλλει στη συνάντηση και εννοποίηση ανθρώπων που έχουν μία πολυετή δράση μέσα στο κίνημα με ανθρώπους που μέχρι χθες δεν είχαν ενταχθεί σε καμία συλλογική διαδικασία. Επίσης πρέπει να πάρουμε υπ’ όψη μας ότι σήμερα υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός νέων που δεν μπορούν να ενταχθούν στην παραγωγή. Δεν έχουν καμία επαγγελματική ιδιότητα και επομένως κανένα συνδικάτο δεν μπορεί να τους οργανώσει. Ισως στις πλατείες σήμερα ( εκτός των άλλων ) συγκροτείται αυτό το νέο υποκείμενο.. Γ ) Η συνέλευση καταργεί τους διαχωρισμούς εντός των εργαζομένων τους οποίους αναπαράγει ο συνδικαλισμός. Στη συνέλευση μπορεί να συνυπάρχει ο δάσκαλος και η καθαρίστρια του σχολείου. Υπενθυμίζω ότι μέσα σε ένα σχολείο οι εκπαιδευτικοί έχουν ιδιαίτερο κλαδικό σωματείο (ΕΛΜΕ ή δασκαλικό σύλλογο) το οποίο τους διαχωρίζει από τους υπόλοιπους εργαζόμενους μέσα στο σχολείο δηλαδή από τις καθαρίστριες, τους διοικητικούς, τους φύλακες. Αυτός ο συνδικαλισμός που ενώνει τους καλύτερα αμειβόμενους μέσα σε ένα εργασιακό χώρο και τους διαχωρίζει από το ασθενέστερο τμήμα των εργαζομένων επικρατεί κατά κανόνα στους περισσότερους εργασιακούς χώρους. Δ ) Η συνέλευση της πλατείας είναι μία πρωτογενής διαδικασία και όχι δευτερογενής. Τοποθετούνται όλοι ισότιμα , ως άτομα και όχι ως εκπρόσωποι παρατάξεων ή κομμάτων ή οργανώσεων. Αντίθετα στη συνέλευση ενός σωματείου ( πχ. της ΕΛΜΕ Πειραιά) μιλάνε , κατά κανόνα , εκπρόσωποι παρατάξεων και μεταφέρουν προτάσεις οι οποίες διαμορφώθηκαν έξω από το χώρο της συνέλευσης.. Ετσι η συνέλευση ενός σωματείου δεν είναι στην πραγματικότητα πρωτογενής διαδικασία αλλά δευτερογενής . Ε) Ωστόσο δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι στη συνέλευση της πλατείας συμμετέχουν εργαζόμενοι από οποιοδήποτε εργασιακό χώρο, άνεργοι, φοιτητές, μαθητές , αυτοαπασχολούμενοι αλλά μπορεί να συμμετέχουν και μικροί ή μεσαίοι επιχειρηματίες. Εργαζόμενος και εργοδότης όμως δεν έχουν κοινά συμφέροντα αλλά συγκρουόμενα. Αυτό έχει συμβεί ξανά στην ιστορία ( πχ στις λαικες συνελευσεις του Παρισιού 1789-1793) αλλά κάποια στιγμή οι ταξεις διαχωρίσθηκαν... Θα δούμε....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ευχαριστούμε για τη συμμετοχή σε ένα διάλογο που ήδη έχει αναβαθμιστεί κατά την τελευταία περίοδο "της πλατείας και της συνέλευσης". Ελπίζουμε να σε ακούσουμε και ζωντανά, την Παρασκευή 8 Ιουλίου το απόγευμα στο θεατράκι του Στρέφη.
    ΓΚ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Στις πλατείες φυσάει άνεμος ελευθερίας και δημοκρατίας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Η πλατεία ανανέωσε την πολιτική σκηνή.
    Είναι ώρα για οργάνωση όμως.

    ΑπάντησηΔιαγραφή