Μεταξύ φονταμενταλιστών (Οσάμα ή Ομπάμα;) Στις απαρχές μιας νέας «αθωότητας»

Οι 100 νεκροί της Νορβηγίας, στέλνουν το μήνυμα που ακόμα δεν έχουμε καταλάβει. Οι επιθέσεις τύπου «Οκλαχόμας» ή τύπου «δίδυμων Πύργων» πνίγουν και θα συνεχίζουν να πνίγουν την ανθρωπότητα. Είτε στην Τσετσενία υπό τη μορφή αντάρτικου για την επιβολή του Ισλάμ  και την «επίθεση» στον ιμπεριαλισμό, είτε στο Αφγανιστάν-Ιράκ για την επιβολή της «δημοκρατίας» και την «εξάλειψη» της μισαλλοδοξίας, θα βρεθούμε ανάμεσα σε μικρά ή μεγάλα «δόγματα τύπου Μπους» και σε μικρούς ή μεγάλους «ιερούς πολέμους τύπου Οσάμα». Η νέα τάξη πτωμάτων σε όλο της το μεγαλείο πυροδοτεί μια βάρβαρη σύγκρουση με ένα τεχνολογικό εξοπλισμό, που οι συνέπειές της και η εξέλιξή της θα κάνει το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο να μοιάζει με το παιχνίδι «κλέφτες κι αστυνόμοι» της παλιάς γειτονιάς. Θεωρίες περί «σύγκρουσης πολιτισμών» μεταθέτουν την αιώνια σύγκρουση μεταξύ αυτονομίας και βαρβαρότητας σε δυο πόλους που ενισχύουν την κυρίαρχη ιδεολογία που μυρίζει πετρέλαιο, πυρίτιδα, ραδιενέργεια, ενώ από την άλλη η «ανοχή» στην «πολυπολιτισμική» κοινωνία του δεξιού και αριστερού φιλελευθερισμού έχει φτάσει στο απροχώρητο της ενίσχυσής τους. Φασίστες από τη μια που έχουν ως έσχατο παραμύθι την υπεράσπιση των δυτικών αξιών ή της εργασίας του «ντόπιου» και Ισλάμ από την άλλη που θα κοιτάξει με κάθε ευκαιρία να πάρει μαζί του τον κατατρεγμένο μετανάστη, τον κάτοικο της αμερικανικής αποικίας για μια νέα ιστορική επέκταση, στο φόντο μιας παγκόσμιας αντίληψης ανάπτυξης των παραγωγικών μέσων και της ευλογίας της μετανάστευσης. Το ζούμε και θα συνεχίσουμε σε μεγαλύτερη έκταση να το ζούμε και στον ελλαδικό χώρο μέσω των διεθνών αναφορών που μυρίζουν αίμα, πτώμα και κρατική καταστολή.

Μιλάνε διαρκώς για το τέλος της αθωότητας σε μια παγκόσμια κοινωνία που απλά συναινεί στο μεγαλύτερο μέρος της στα εγκλήματα της αποικιοκρατίας, των πολέμων, της εκμετάλλευσης εργατικής δύναμης, της οικολογικής καταστροφής. Μιλάνε για το τέλος της αθωότητας μετά από εκ προμελέτης εγκλήματα, τύπου «Οκλαχόμα» ή «τύπου δίδυμων Πύργων» όταν πριν από αυτά έχουμε ήδη μαζικά εγκλήματα της παγκόσμιας ανεπτυγμένης Δύσης, μαζί με τις «αναπτυσσόμενες» ή «υπανάπτυκτες» ηγεμονικές ομάδες στο σώμα της ανθρωπότητας. Λάθος. Τώρα, βρισκόμαστε στις απαρχές μιας νέας «αθωότητας». Όταν για λογαριασμό του αίματος των αθώων, θα απολέσουμε και το τελευταίο αίσθημα ευθύνης απέναντι στον κόσμο, παραδίδοντας στην κοινωνία του κρατικού ελέγχου την ασφάλειά μας προκειμένου «να μην ξανασυμβεί κάτι παρόμοιο» από δυο πόλους που διεκδικούν το αλάθητο, τότε θα έχουμε παραχωρήσει το κεφάλι μας σε μια νέα γκιλοτίνα.

Αυτονομία ή βαρβαρότητα, στις πλατείες, στις γειτονιές, στα χωριά, στις παγκόσμιες επικοινωνίες, είναι το μήνυμα που πρέπει να σταλεί. Αν δεν πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας, απλά, την έχουμε βάψει.

ΓΚ