Δεν τσιμπήσαμε

Όταν την περίοδο των σκανδάλων στα τέλη της δεκαετίας του 80, γράφαμε και λέγαμε ότι, σκάνδαλο είναι το ίδιο το σύστημα της εκμετάλλευσης και της κυριαρχίας που αποδεκατίζει παγκοσμίως τη φύση και τις ανθρώπινες κοινότητες με τους πολέμους, την ανάπτυξη, τη φτώχεια, τα βασανιστήρια, ήμασταν αρκούντως γραφικοί. Τότε, τα πάμπερς με τα πεντοχίλιαρα, η υπόθεση με το καλαμπόκι, οι προμήθειες για τα οπλικά συστήματα, ο Λούβαρης, ο Κουτσόγιωργας κι ο Κοσκωτάς, ήταν οι σημαντικές αφορμές για να αυτοκαθαρθεί  το σύστημα και να μπει σε μια ταφόπλακα συμφιλίωσης η ιστορία των όποιων αγώνων για την απελευθέρωση.  

Σήμερα; Με διαφορετικό πλάνο έβγαλαν από το μανίκι, κάποια «σκάνδαλα» ειδικά την περίοδο του κινήματος των πλατειών. Και συνεχίζουν. Κι αυτό θα συνεχίζουν να κάνουν ολοένα και με πιο αποτυχημένο τρόπο. Διότι ολοένα και περισσότεροι ξέρουν ότι «κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει» και ολοένα και περισσότεροι πιστεύουν, περίπου, ότι τα σκάνδαλα επιδιώκουν να καλύψουν το θόρυβο αυτού του κινήματος. Που δεν ήταν και τόσο γραφικό.
γκ