Στην Τυνησία και παντού στον κόσμο ο λαός ξεσηκώνεται !

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΓΑΛΛΙΚΗΣ ΑΝΑΡΧΙΚΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΑΙΓΥΠΤΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΤΥΝΗΣΙΑ     (29-1-2011)

Στην  Τυνησία και παντού στον κόσμο ο λαός ξεσηκώνεται ! Από την εξέγερση στην επανάσταση

Μετά την εκδίωξη του δικτάτορα Μπεν Αλί, ο λαός της Τυνησίας, και ιδιαίτερα η νεολαία, συνεχίζει τον αγώνα και την πορεία του προς την ελευθερία.  Ένα μέρος του πληθυσμού-και κυρίως οι πιο φτωχοί-απορρίπτει το σύστημα των κομμάτων στην εξουσία και αρνείται να μπλεχτεί με εκλογικές αναμετρήσεις. Συνεχίζοντας τον αγώνα του, ο τυνησιακός λαός μπορεί να επωφεληθεί από την παρόρμησή του για ελευθερία, ώστε να κατακτήσει νέα δικαιώματα: την ανακατανομή του πλούτου, κοινωνική ασφάλιση, διασφάλιση του κοινωνικού κράτους, πολιτικές ελευθερίες. Το βασικό ζήτημα είναι να οικοδομηθούν και να ενισχυθούν οι μορφές αυτό-οργάνωσης και συνδικαλιστικής πάλης και η αντίσταση μέσω των σωματείων, στα χωριά και στις γειτονιές.

Ο αγώνας του τυνησιακού λαού έχει εξαπλωθεί σαν φλόγα σε άλλες αραβικές χώρες (Αλγερία, Αίγυπτος, Υεμένη κλπ.) αν και υπό διαφορετικές συνθήκες.  Μπορούμε να πούμε ότι η τυνησιακή επανάσταση ξεκίνησε με την εξέγερση του πληθυσμού στο μεταλλευτικό λεκανοπέδιο της Γκάφσα, το 2008, λαμβάνοντας υπόψη τους ελάχιστους αγώνες των συνδικάτων σε άλλες χώρες όπου οι κυβερνήσεις είχαν ως μέριμνα την εξάλειψη οποιουδήποτε κινήματος αντιπολίτευσης.  Στην Τυνησία οι εκκλήσεις προς γενική απεργία επέτρεψαν να δημιουργηθεί ένα κοινωνικό δικαστήριο στην κίνηση διαμαρτυρίας: αφεντικά κυνηγήθηκαν, και έλαβαν χώρα συνελεύσεις.  Προέκυψαν μορφές αυτό-οργάνωσης για να διασφαλίσουν την καθημερινότητα του πληθυσμού. Είναι αυτές οι μορφές αυτό-οργάνωσης που επέτρεψαν την αντίσταση ενάντια στην καταστολή των παραστρατιωτικών ομάδων.  Συνολικά, σε πολλές χώρες και κυρίως στην Αίγυπτο, είναι μια εξέγερση της νεολαίας κατά του καθεστώτος και κατά του αυξανόμενου κόστους ζωής. Ο στρατός δεν έκανε ακόμα την επιλογή να διαχωρίσει τη θέση του από την  κυβέρνηση, ή έστω να μην παρέμβει. Συνεπώς, τίποτα δεν δείχνει να προβλέπει ένα αποτέλεσμα έναντι ενός άλλου, ακόμη κι αν φοβόμαστε μεγαλύτερη αιματοχυσία,  όπως αυτές που βρίσκονται σε εξέλιξη.

Αυτό που δικαιολογεί τις συγκεκριμένες εξεγέρσεις είναι η στέρηση της ελευθερίας, η βία, η καταστολή, η δικτατορία αλλά ακόμη περισσότερο η αύξηση των τιμών, οι κοινωνικές ανισότητες, η φτώχεια και η εκμετάλλευση.  Μπορούμε να πούμε ότι μία αντίστοιχη κατάσταση βιώνεται από το σύνολο των λαϊκών τάξεων του πλανήτη. Η επανάσταση άρχισε στην Τυνησία. Πού θα σταματήσει; Οφείλουμε να καταγγείλουμε τη στρατηγική των μέσων μαζικής ενημέρωσης και τη συνενοχή των πολικών για τους οποίους η λύση δεν μπορεί να είναι άλλη παρά αυτή της συνέχισης του υφιστάμενου συστήματος. Γι’ αυτούς η έλλειψη εξουσίας είναι συνώνυμο του χάους. Φοβούνται την ικανότητα  αυτό-οργάνωσης των λαών και τη δυνατότητα  πραγματοποίησής της. Οι εξεγερμένοι λαοί φιλοδοξούν την ισότητα και την ελευθερία, κάτι που δεν είναι εφικτό εάν δεν απορριφθούν όλες οι μορφές εκμετάλλευσης και καταστολής, είτε  είναι οικονομικές, πολιτικές, θρησκευτικές, σεξουαλικές, είτε ηθικές.

Είναι καιρός να δημιουργήσουμε μία ελεύθερη και δίκαιη κοινωνία, χωρίς να αφήσουμε να καπηλευτούν την εξέγερση θρησκευτικοί ή/και πολιτικοί φορείς. Το παράδειγμα του Ιράν θα έπρεπε να μας είναι πλούσιο σε διδάγματα. Κατά τον ίδιο τρόπο, στην Αλγερία, ο πληθυσμός έπρεπε να αγωνιστεί ενάντια στη βία του κόμματος που κατείχε ακόμη την εξουσία και ενάντια στους ισλαμιστές. Στο Ιράκ οι εργατικοί και πολιτικοί αγώνες αναπτύσσονται χωρίς να καταπατηθούν από τον πόλεμο που εξελίσσεται μεταξύ αμερικανικού ιμπεριαλισμού και πολιτικού ισλαμισμού.  Ενός πολέμου που γίνεται πάντα εις βάρος της ζωής, της ελευθερίας των ανθρώπων τους οποίους καταπιέζουν ή που προσπαθούν να καταπιέσουν. Η ελπίδα που αναδείχτηκε από την τυνησιακή επανάσταση προσφέρει ένα τρίτο δρόμο για αυτές τις χώρες και τους κατοίκους τους: να δημιουργήσουν μία καινούρια μορφή κοινωνικής οργάνωσης με βάση την ελευθερία, την ισότητα, την αλληλεγγύη, και την απόρριψη ενός συστήματος εξουσίας και κυριαρχίας. Σε αυτόν τον αγώνα, οι λαοί των αραβικών χωρών και του κόσμου θα βρίσκουν πάντα τους αναρχικούς να τους στηρίζουν και να τους βοηθούν.

Είναι στο χέρι μας να παράσχουμε την αναγκαία υποστήριξή μας σε αυτούς τους αγώνες, και να ασκήσουμε πίεση στα συμφέροντα των κυβερνήσεων και των αφεντικών καθώς και να επεκτείνουμε το κύμα της επαναστατικής διαμαρτυρίας.

Αναρχική Ομοσπονδία (Γαλλία)                                                                                                           relations-internationales@federation-anarchiste.org

(ευχαριστούμε τη συντρόφισα Ε. για τη μεράφραση!)