Στημένες λεμονόκουπες

Τρία χρόνια τώρα, έπαιξαν και με το παραπάνω το χαρτί της αντίδρασης από τη μεριά του κράτους. Με αξιοσημείωτη προβολή από τα μίντια, με υπέρμετρη κάλυψη και συνεργασία με τις δυνάμεις καταστολής, με απίστευτη ανοχή από τις "δυνάμεις του συνταγματικού τόξου", τα φασιστοειδή έφτασαν να αποτελούν την τρίτη κομματική δύναμη δημοσκοπικά και να καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό την πολιτική ατζέντα. Τώρα που δόθηκε το σήμα για την αποκαθήλωσή τους, τώρα οι δημοσιογραφίσκοι κατέβασαν τα μικρόφωνα μπροστά στον Κασιδιάρη. Έως  τώρα, έκαναν πλάτη στην κλασική νεοελληνική πρακτική της χ.α. που από τη μία πλευρά κλωτσούσε τους δημοσιογράφους και από την άλλη πλευρά στεκόταν μπροστά στο γυαλί προσοχή και με ύφος κλαρινογαμπρού για τηλεοπτικές δηλώσεις.

Το σύστημα επιχειρεί να καταστήσει τη χ.α. μια στημένη λεμονόκουπα. Αφού η χ.α. έπαιξε με τους όρους του συστήματος -ως παρακράτος που ήθελε να είναι μέχρι να γίνει η ίδια το κράτος- ήρθε ο καιρός να παίξει και τις τελευταίες καθοριστικές ζαριές σε αυτό το παιχνίδι. Και απ΄ ό,τι φαίνεται, δεν δείχνει να έχει και τα καλύτερα αποτελέσματα, ενώ μια χούφτα ασπόνδυλων κακομοίρηδών της στα δικαστήρια της Λουκάρεως, υιοθετώντας το αναρχικό σύνθημα "αλήτες, ρουφιάνοι, δημοσιογράφοι" -καμία τσίπα αυτοί οι φασίστες ούτε και σε τόσα απλά πράγματα-, δείχνει μια προϊούσα παρακμή του κομματικού της μηχανισμού.

Οι επόμενοι μήνες, μέχρι τις δημοτικές εκλογές, θα δείξουν στο πού θα οδηγηθεί η κατάσταση. Ωστόσο, διαρκής "μέριμνα" της αντιφασιστικής δράσης πρέπει να είναι η επιστροφή των φασιστών στις τρύπες τους, πράγμα που δεν πρόκειται να επιβάλει καμιά αστική δημοκρατία...

Τ.Κ.