Κράτος και κεφάλαιο γεννούν το φασισμό

Σήμερα ο Σαμαράς είδε τα κεφάλια δεκατριών πολυεθνικών. Στη συνάντηση αυτή, τους έταξε λαγούς (μην πάει κατευθείαν ο νους σας στο γνωστό ναζί πολιτευτή) και πετραχείλια. Τους έταξε πως η Ελλάδα (θα) αποτελεί ένα ασφαλές τοπίο για την προσέλκυση επενδύσεων και ένας παράδεισος εργοδοτικής τρομοκρατίας.
Την ίδια ώρα, η έννοια του κρατικού ελέγχου περιορίζεται μόνο στην αστυνομοκρατία και στις φοροεπιδρομές, ενώ σε όλα τα άλλα επίπεδα -εκεί δηλαδή που θα έπρεπε να παρεμβαίνει ένα "κράτος δικαίου"- η κατάσταση είναι ανεξέλεγκτη. Η μαύρη εργασία, η ανεργία, η κοινωνική μικροεγκληματικότητα, η αποσύνθεση του μικροαστισμού διαμορφώνουν μία πρωτόγνωρη, για τις τελευταίες δεκαετίες κοινωνική κατάσταση στην Ελλάδα. Την ίδια στιγμή, η απασφάλιση της ακροδεξιάς ασφαλιστικής δικλείδας του Καρατζαφέρη, με τη συμμετοχή του στη μνημονιακή κυβέρνηση Παπαδήμου, και η κάλυψη των φασιστοειδών από τα ειδικά σώματα αστυνομικής καταστολής, σε συνδυασμό με διάφορα διαφημιστικά "τρικ", έχει ανοίξει το δρόμο για την ανασύνταξη όλης της ακροδεξιάς πίσω από τη χρυσή αυγή.
Αυτή είναι η εικόνα που δικαιώνει το γνωστό αναρχικό σύνθημα "κράτος και κεφάλαιο γεννούν το φασισμό". Πρόκειται για μία λερναία ύδρα μαύρης αντίδρασης, εξουσιαστικών μηχανισμών και μίσους στρεφόμενου απέναντι σε κάθε προάσπιση των λαϊκών τάξεων, ένα τέρας που θέλει μεγάλη δύναμη και εξυπνάδα για να το αντιπαλέψεις. Οι "φολκλορικές" αντιλήψεις της αριστεράς -αλλά και πολλών αναρχικών- καθώς και οι μέχρι τώρα οργανωτικές δομές του ευρύτερου αντιεξουσιαστικού χώρου δεν επαρκούν σήμερα για να αντιπαλέψουν μια τέτοια λερναία ύδρα. Ας συμβουλευθούμε λοιπόν την ίδια τη μυθολογία: την εξυπνάδα, τη δύναμη και την αποφασιστικότητα του Ηρακλή...