Με αφορμή τις τελευταίες δηλώσεις τις Αλέκας για το αντιεξουσιαστικό κίνημα...

Χαιρόμαστε για τις ανοησίες που αναπαράγει η συστημική αριστερά για τους αναρχικούς περί προβοκατόρων, πρακτόρων και κουκουλοφόρων, γιατί δείχνουν πόσο βαθιά νυχτωμένοι είναι. Οι εποχές του ΄70, του ΄80 και του ΄90 ακόμα έχουν περάσει ανεπιστρεπτί και ό,τι κι αν λένε, δεν αποτελεί παρά αυτογελοιποίησή τους. Το πρόβλημα είναι το εξής. Αν δεν υπήρχε η άνοδος του νεοναζισμού στην Ελλάδα και η σοβαρή περίπτωση για κάποιους από όλους αυτούς να γίνουν κυβέρνηση, η υπόθεση θα παρέμενε στο γελοίο του πράγματος και δε θα ήταν σοβαρό ζήτημα και επικίνδυνο. Όλα αυτά (με τελευταίες τις δηλώσεις της Αλέκας στο "ριζοσπάστη" για τους αντιεξουσιαστές και του Μπαλάφα για το Δεκέμβρη του 2008 για παράδειγμα) απλά αποδεικνύουν πως δεν υπάρχει περίπτωση να εμπιστευτούμε τη συστημική αριστερά -που έχει πουλήσει τα πάντα τις τελευταίες δεκαετίες- για τίποτα και με τίποτα. Μας βρίσκουν μπροστά τους και θα μας βρίσκουν και σε ακόμα περισσότερα γεγονότα. Ούτε ψήλο στον κόρφο τους... 

(Η δήλωση της Αλέκας: "Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το λεγόμενο αντιεξουσιαστικό κίνημα είναι ένα εργαλείο που λειτουργεί σε βάρος του κινήματος, κάθε άλλο παρά αντιεξουσιαστικό είναι, αφού για να φτάσει στις ενέργειες που έφτασε το Δεκέμβρη του 2008, αποδείχνει ότι έχει καθοδήγηση, ότι έχει αυστηρή οργάνωση, πειθαρχία. Και κάτι παραπάνω, ότι ο βασικός πυρήνας είναι διαπλεκόμενος με τον κρατικό μηχανισμό, με υπηρεσίες, αφού εδώ και χρόνια δρα ανενόχλητος. Η κατά καιρούς εμφάνιση ενός συγκροτημένου και «εκπαιδευμένου» αυτοαποκαλούμενου «αντιεξουσιαστικού» κινήματος, με κοινό χαρακτηριστικό την κουκούλα και κυρίως την τυφλή βία έχει ως βασικό του χαρακτηριστικό την απουσία πολιτικών συνθημάτων και αιτημάτων, στόχων, πλαισίου. Χτυπά τάχα τον κρατικό κατασταλτικό μηχανισμό, αλλά και οι δύο μαζί μηχανισμοί χτυπούν το κίνημα.")