Κυριακή 16 Ιανουαρίου 2011

Τα τείχη μας φτάνουν μέχρι τη Λέρο

Δυστυχώς στο νησί της Λέρου εφαρμόστηκε βίαια και με αναλγησία το πρόγραμμα επαναπροώθησης μεταναστών στην Τουρκία, με πρώτα θύματα μιας απάνθρωπης αντιμετώπισης, τους δηλωθέντες Παλαιστίνιους μετανάστες της Λέρου. Στις 10/1/2011, στις 19.30, δίχως προειδοποίηση, προετοιμασία και επιλογή επιβιβάστηκαν, με προορισμό την Τουρκία, σε ναυλωμένο για το σκοπό αυτό καράβι 40 μετανάστες, μεταξύ των οποίων υπήρχαν 20 βρέφη και παιδιά.
Στις 8/12/2010 είχαν συλληφθεί στη θάλασσα από το λιμενικό 68 συνολικά μετανάστες, οι οποίοι είχαν δηλώσει Παλαιστίνιοι, εκτός από δυο που είχαν δηλώσει Αφγανοί. Κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες, οι μετανάστες χαρακτηρίστηκαν ως Σύριοι. Όλοι διέμεναν στο ξενοδοχείο Ara, το οποίο εκμισθώνεται από τη Νομαρχία Δωδεκανήσου, για τη φιλοξενία μεταναστών και προσφύγων. Η τοπική κοινωνία της Λέρου ,στην πλειοψηφία της, στέκεται αλληλέγγυη στο ζήτημα των μεταναστών, συνδράμοντας με όποιο τρόπο μπορεί και βοηθώντας στην αξιοπρεπή διαβίωσή τους, για όσο καιρό παραμένουν στο νησί. Κατά συνέπεια, ουδείς λόγος υπήρχε αυτής της βίαιης επαναπροώθησης, που ουσιαστικά έγινε δίχως επιλογή και δίχως να ληφθούν υπόψιν η ανάγκη προστασίας των ανήλικων παιδιών και η προστασία της οικογένειας, καθώς και τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα.
Αποτέλεσμα αυτής της εσπευσμένης κίνησης των αρχών ήταν να απομακρυνθούν από ένα ασφαλές περιβάλλον 20 βρέφη και παιδιά, εκ των οποίων ένα τετράχρονο κοριτσάκι τυφλό και δυο μωρά με παθολογικά προβλήματα, καθώς και να χωριστούν δύο οικογένειες. Μέσα στο αγιάζι του λιμανιού διαδραματίστηκαν τραγικές σκηνές. Οι μάνες προσπαθούσαν να προφυλάξουν τα μωρά τους και η πενηνταδιάχρονη Αμούνα, με έντονα συμπτώματα σοκ, θρηνούσε για το βίαιο αποχωρισμό της από τον άντρα της και τα τρία τους παιδιά, ενώ ο σύζυγος της που έχει μείνει πίσω βρίσκεται σε κατάσταση πανικού. Επίσης η δεκαοχτάχρονη Μαριάν σπάραζε στο λιμάνι φεύγοντας για την Τουρκία, ενώ ο σύζυγός της που έχει μείνει πίσω εισήχθη στο νοσοκομείο με έντονα ψυχολογικά προβλήματα.
Αφού λοιπόν ο κος Υπουργός ΥΠΠΟ δηλώνει ότι έχει ιδιαίτερη ευαισθησία για τα ανθρώπινα δικαιώματα, την αγωνία και την ελπίδα των μεταναστών για μια καλύτερη ζωή, πώς χρησιμοποιεί αυτές τις βάναυσες μεθόδους επαναπροώθησης; Γνωρίζει ο κος Υπουργός ότι εκδιώχθηκαν μωρά μόλις μερικών μηνών, παιδιά και γυναίκες δίχως τις οικογένειές τους;
Είναι σαφές ότι η κεντρική κυβερνητική επιλογή για την αντιμετώπιση του μεταναστευτικού προβλήματος είναι μόνο η προσπάθεια να σταματήσει η εισροή μεταναστών στην Ελλάδα και κατ' επέκταση στην Ευρώπη. Επιλέγονται έτσι αποτρόπαιες και απάνθρωπες πρακτικές, όπως ο φράχτης στον Έβρο, τα καράβια- φυλακές που θα πλέουν ανεξέλεγκτα στο Αιγαίο μεταφέροντας μετανάστες στην Τουρκία ή στα διεθνή ύδατα... και σε δίχως κριτήρια και δίχως σχεδιασμό επαναπροωθήσεις. Παράλληλα εκκρεμούν χιλιάδες αιτήσεις ασύλου και κατ' ουσίαν δεν προστατεύονται οι πρόσφυγες .
Ρωτάμε λοιπόν τον κύριο Υπουργό αν όλα τα παραπάνω συνάδουν με κοινωνική ευαισθησία, ανθρωπισμό, σεβασμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και του κοινού περί δικαίου αισθήματος καθώς και με τον πολιτισμό μας ή συμπορεύονται με τα σχέδια των ρατσιστών που κραυγάζουν για τη εκδίωξη όλων των μεταναστών, χειροκροτούν για το φράχτη και απαιτούν ηλεκτροφόρα καλώδια στα σύνορα.
Εμείς από το νησί της Λέρου, που αρνούμαστε να μένουμε απαθείς στη βαρβαρότητα και να στοχοποιούμε τον "άλλο" για τα οποιαδήποτε προβλήματα μας, πιστεύουμε ότι με τέτοιες μεθόδους δε λύνεται το πρόβλημα της μετανάστευσης, η διαχείριση του οποίου απαιτεί μια ολοκληρωμένη, σοβαρή και υπεύθυνη πολιτική. Άλλωστε όσο υπάρχουν πόλεμοι, σφαγές αμάχων, καταπιεστές και καταπιεζόμενοι, πείνα και κοινωνικός ρατσισμός οι άνθρωποι θα μεταναστεύουν με όνειρο μια καλύτερη ζωή.
                                       Ομάδα πολιτών Λέρου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου