Ενόψει της ΔΕΘ...

Η παρουσία και ομιλία του Κ.Καραμανλή στην περσινή ΔΕΘ σήμανε και την αρχή του τέλους της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας. Οι κυρίαρχες δυνάμεις της χώρας πρόσταξαν αλλαγή φρουράς. Η φθαρμένη από τα οικονομικά σκάνδαλα και τις κουμπαριές κυβέρνηση  της Νέας Δημοκρατίας ήταν ήδη πολύ αμαρτωλή και κουρασμένη για να προχωρήσει στην επιβολή σκληρών οικονομικών μέτρων. Οι εξαγγελίες του Καραμανλή θεωρήθηκαν απογοητευτικές και τα μμε ανέλαβαν μέσα σε μία εβδομάδα ο "Γιωργάκης" να γίνει "Γιώργος" και να αποτελεί το μοναδικό "δυνατό χαρτί" για τα πολιτικά πράγματα. Ο κόσμος "τσίμπησε" και η διαφορά των δέκα ποσοστιαίων μονάδων στις εκλογές  έδωσε τη δυνατότητα στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ να προχωρήσει στην  προώθηση  και  εφαρμογή των πιο σκληρών οικονομικών μέτρων που  γνώρισε  το ντόπιο προλεταριάτο. Η αντίληψη πως για το οικονομικό χάλι "όλοι έχουν τη φωλιά τους λερωμένη" πέρασε, αφού πρώτοι και καλύτεροι και δικοί τους καθεστωτικοί συνδικαλιστές αποτελούσαν και αποτελούν κομμάτι αυτού του ξεπεσμού. Γι΄ αυτό, ποιος να απεργήσει λοιπόν "γι΄ αυτούς" τους συνδικαλιστές τώρα; Και το παραμύθι της δυναμικής κυβέρνησης συνεχίζεται με τον ανασχηματισμό και τη σκληρή ομάδα των κυβερνητικών στελεχών που έλαβε και την επωνυμία από τα μμε ως "δύναμη δέλτα". Αν όλα αυτά δεν σήμαναν έναν ανελέητο πόλεμο εναντίον μας, θα ήταν απλά αστεία...
Τώρα περιμένουμε το "κοινωνικό πακέτο" που θα εξαγγείλει ο πρωθυπουργός στη ΔΕΘ, την ίδια στιγμή μάλιστα που κερδίζει διαρκώς έδαφος το φορομπηχτικό σενάριο για εξίσωση του φόρου πετρελαίου θέρμανσης με το πετρέλαιο κίνησης.
Τί να περιμένουμε αλήθεια από αυτόν λοιπόν τον ανασχηματισμό αύξησε τα κυβερνητικά παράσιτα σε καμιά πενηνταριά, ετοιμάζει νέα αντεργατικά μέτρα και διαλύει και ξεπουλάει κάθε δημόσιο αγαθό; Πόσο θα "τσιμπάει" ακόμα ο κόσμος στο δόλωμα του πολιτικού ανασχηματισμού από τα ίδια πρόσωπα και την ίδια πολιτική; Κανείς δεν το ξέρει.
Αυτό που εμείς γνωρίζουμε είναι πως ένας ανασχηματισμός απαιτείται: ριζικός κοινωνικός ανασχηματισμός ή ακόμα καλύτερα μετασχηματισμός.