'Η με τους εργάτες ή με τα τομάρια...

Τα τελευταία γεγονότα στη Μανωλάδα είναι η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι της σύγχρονης καπιταλιστικής και κρατικής βαρβαρότητας. Όλοι οι εμφανώς επίορκοι (λέξη της μόδας!) πολιτικοί υπάλληλοι, από εκείνους της επιθεώρησης εργασίας μέχρι εκείνους της αστυνομίας, καθώς και όλη η σκάλα του πολιτικού προσωπικού, από τους τοπικούς "άρχοντες" μέχρι τον υπουργό Δένδια, αντί να έχουν τις πειθαρχικές και ποινικές κυρώσεις που προβλέπει το "κράτος δικαίου" τους, σουλατσάρουν στα κανάλια, στα χωριά, στα χωράφια και στα νοσοκομεία επιδεικνύοντας την "ευαισθησία" τους. Όμως, τα πράγματα είναι πλέον ξεκάθαρα. Αυτή είναι η οικονομία που προκρίνουν, αυτή είναι η ανάπτυξη που ευαγγελίζονται. Όποιος είναι άνεργος και θέλει να δουλέψει, ας φωνάξει τα χρυσαυγιτάκια να κυνηγήσουν με την ανοχή των μπάτσων τους μετανάστες με τα μεροκάματα των 5 και των 10 ευρώ για να δουλέψει αυτός με 18 ευρώ. Αυτός είναι ο "οικονομικός πατριωτισμός" τους και σε αυτόν θέλουν μία νέα εθνική ομοψυχία. Κοινώς, να αποδεχτούμε να είμαστε πληβείοι για να μη γίνουμε δούλοι όπως οι μπαγκλαντεσιανοί ή άλλοι μετανάστες. Δε σφάξανε...