Για τα σχολεία - αναφορά δεύτερη

Μαθητοδικεία, ένστολοι στα προαύλια των σχολείων αλλά και στα γραφεία των διευθυντάδων με τους τελευταίους να δίνουν στοιχεία μαθητών και αργά ή γρήγορα και εργαζομένων, γονείς που με την πρώτη ευκαιρία τρέχουν να καταγγείλουν εκπαιδευτικούς ή απειλούν με καταγγελίες, εκπαιδευτικοί που παραδίνονται αμαχητί, στο εμπόριο μεταπτυχιακών και στο κυνήγι τίτλων, μπας και κερδίσουν κανά μόριο παραπάνω στην επερχόμενη αξιολόγηση ,..μερικά ακόμη κομμάτια ενός παζλ που απεικονίζει μια  οδυνηρή σχολική καθημερινότητα που ανέκαθεν υπήρχε αλλά τώρα είναι όχι μόνο δυσβάσταχτη αλλά και απολύτως  αποκρουστική.

Και τα παιδιά; τι γίνεται με τα παιδιά, ίσως ρωτήσετε.

Μια απάντηση θα μπορούσε να είναι ότι εκεί βρίσκεται η μόνη ελπίδα.

Τα παιδιά, μαζί με τους μαχόμενους δασκάλους τους και μαζί με το μαχόμενο κομμάτι της κοινωνίας, ήταν, είναι και θα είναι ό,τι φοβάται περισσότερο η λέρα των κυρίαρχων και των προσκυνημένων τους.

Όσο κι αν έχει προσπαθήσει, το αιμοσταγές καπιταλιστικό σύστημα, στην πάροδο των χρόνων, να προσηλυτίσει, να χειραγωγήσει, να κάμψει ,να εκδικηθεί , τους αγωνιζόμενους για γη και ελευθερία, τόσο πιο αποφασιστικά και ανυπάκουα γίνονται τα νέα  παιδιά. Τόσο πιο αποφασιστικοί και ανυπάκουοι οι δάσκαλοί τους, τόσο πιο αποφασιστικές και ανυπάκουες οι ορδές των καταπιεσμένων που δεν προσκυνάνε τον φόβο.

N.N.